Бальшавізм так і прэ ў НН, хутка станеце Мінскай праўдай.

Нацдэм, але ж вы і доўбня

Франц к., дазвольце з вамі, краснаперы, не пагадзіцца. Доўбня гэта вы і вашы камунякі лукашысты, якія даўно перарадзіліся ў тых, з кім некалі змагаліся

Франц к., ты тэкст чытаў? Твае ж яго здраднікам і зрабілі, працуй на іх далей і ты там будзеш

Нацдэм, як жа цікава глядзець, як лукаботы са светкаботамі сварацца.

А нешта зьмянілася з тых часоў? Не дай божа, калі тутака здарыцца вайна, усе зьбягуць у бок усходу - і адміністрацыі раёнаў, і мусаўцы, і сілавікі, застанецца народ сам на сам са сваімі праблемамі, што ўжо неаднаразова за 30 гадоў было. Той жа ковід не дасць маніць - ні адна ку*ва не сказала дырэктару саўгаса аб небяспецы, як дурні вакол скакалі і плявузгалі: трактар, дровы, сякера, лазьня.

Ёсік, дакладна

Ёсік, Сейчас все может быть по другому. Большинство останется, будет приветствовать НАТО и сразу станет с ними сотрудничать. Я вот английский. Первые слова: " Я за НАТО", " сдаемси", " где записаться в коллаборанты". Уж лучше НАТО, чем Лукашенко или Путин. :))

Цікавы артыкул. Дзякуй.

Дык пры савецкай уладзе герояў назначалі па разнарадцы. Вось, напрыклад, на прадпрыемства прыходзяць узнагароды і адразу ўказваюць каму якую даваць: мужчыне або жнанчыне, члену партыі ці беспартыйнаму, ітп ці рабочаму, якога ўзросту. Вось аддзел кадраў паглядзіць, хто адпавядае гэтым крытэрыям і даюць узнагароду, ну вядома, трэба каб залётаў не было. Такое ж было і пад час вайны, зараз усе наградныя лісты даступныя, можна прачытаць. Вось у майго знаёмага дзед быў палітработнікам, інструктарам палітаддзела дывізіі, знаходзіўся у тылу, ён выехаў непасрэдна на перадавую, зачытаў зварот савета фронту і за гэта яму ордэн, а другім такія ордэды давалі за падбітыя танкі, знішчаныя гарматы і і.д. Ці вось яшчэ прымер, адзін дзед 1927 года нараджэння быў прызваны ў пачатку 1945 года, Перамогу сустрэў у Уруччы, ў вучэбнай часці. Пасля вучобы іх раўзмеркавалі какого-куды і некаторыя папалі на службу ў Германію, а там пасля Перамогі праліўся дождж узнагарод і гэтым салдатам, як і ўсім астатнім,  далі медалі " За Перамогу над Германіяй" і атрымался так, што калі яны дэмабілізаваліся, то аказаліся ўдзельнікамі вайны. І вось гэты дзед мне калісьці сам казаў пра людзей, якія з ім пачыналі службу, не ваявалі, а зараз удзельнікі і маюць льготы.

Іван Кавалёў ніколі не пагаджаўся на супрацоўніцтва з ворагам

Быў вораг камуністычны (савецкі, рускі), быў вораг нацысцкі (нямецкі).

[Рэд. выдалена]

Так, но почему то побежденый враг "немецкий" понял, покаялся и расплачивается до сегодня, а вот коммунистический " советский, руский" продолжает убивать и разрушать всех и все вокруг.

[Рэд. выдалена]

Мінск быў захоплены на сёмы дзень (с) гэта як трэба было драпаць з-пад Ломжы. Камунякі ніколі за Беларусь не змагаліся і не трэба расцягваць камуну на ўсіх беларусаў.

Сколько еще осталось детей, чьи родители были прямыми участниками тех событий. Все праздновали разрешеный, от некоторых времен день победы.
А вот наши, уже умершие родители, правдивыми историями тех времен делились не охотно и только если очень просили.
А рассказывали очень интересно. И как шли в партизаны и какие были партизаны и как было при немцах в городах и деревнях.
Как жили и выживали в те времена и все рассказы отличались от официоза.
И вот сегодня все это вспоминая, понимаем сколько мы потеряли о правде, настоящей правде о войне и о подполье, первые дни войны, как бомбили Минск, как вошли нецы в Минск, как убегали из Минска и городов "начальники".
Как бы сегодня не утверждали, что было и как было, нынешние "знающие", никогда не поверим и не примем ваши КРИВУЮ правду.

Как окоментовать хренина, так налетят как осы, а как услышать историю дедов и правду, так то, что есть

Наша нива перепечатывает сб.

Не удивлюсь, если окажется что минское подполье с Ковалевым слили по команде из Москвы.