«Ваша жыццё можа ператварыцца ў кашмар». Мінчанка пра тое, як прагадала з планіроўкай
Шчасце навасельца, які пабудаваў кватэру, зрабіў рамонт і нарэшце заехаў на свае метры, мала што здольна азмрочыць. Праўда, ад бесклапотнасці і эйфарыі можа нічога не застацца пасля таго, як за сценкай з'явіцца сусед. І рэч нават не столькі ў самім чалавеку, колькі ў планіроўцы. Гісторыю чытачкі расказвае «Анлайнер».
Дзевяць месяцаў спакою
Вольга з мужам пабудавалі кватэру ў «Мінск-Свеце». Але сітуацыя, аналагічная той, у якой апынуліся мінчукі, можа здарыцца дзе заўгодна. Бо праектуюць цяпер часцяком «з падвохам»: глядзіш на планы – і быццам бы ўсё нармальна, засяляешся — хоць на сцяну лезь.
«Калі здаўся наш дом, я нарадавацца не магла: такі сучасны, прыгожы, утульны, — успамінае Вольга. — З энтузіязмам узяліся з мужам за рамонт: досыць хутка ператварылі невялікую 40-метровую еўрадвушку ў кватэру мары і засяліліся. За гэты ж час свае «квадраты» ўладкавалі і найбліжэйшыя суседзі, так што нават гукі іх рамонту асабліва не дапякалі.
Дзевяць месяцаў мы пражылі ў абсалютнай гармоніі. Памятаю, як прыходзіла на працу і дзялілася з усімі сваім захапленнем: цёпла, светла, ціха. Я наогул не чула суседзяў. Ну ці гукі, якія даносіліся ад іх, былі настолькі прыглушаныя, што не стваралі дыскамфорту.
Дарэчы, мы таксама стараліся не шумець і пасля 21 гадзіны згортвалі любую актыўнасць. Таксама я спецыяльна схадзіла да суседкі, з якой у нас агульная сцяна, каб праверыць, ці не дапякае ёй гук ад выцяжкі, бо, мяркуючы па планіроўцы, проста за маёй кухняй пачынаецца яе спальня.
Але не — усё было ў парадку. Можа, таму, што суседка так падзяліла свой пакой, што наша кухонная частка прыйшлася на яе гардэробную».
Аднак Вольга не ўлічыла аднаго: сцяна яе ўласнай спальні з'яўляецца таксама і сцяной, уздоўж якой размешчана кухня ў іншых суседзяў. Пакуль у размешчанай побач 60-метровай кватэры ніхто не жыў, праблем не было. Але як толькі туды засяліўся малады чалавек…
Спакой нам толькі сніцца
«Наколькі я ведаю, гэтая кватэра будавалася пад перапродаж. Адпаведна, рамонт там досыць просты. Мэбліроўка таксама — няма ні штор, ні дываноў, ды і наогул усяго па мінімуме. Да таго ж з 60 «квадратаў» агульнай плошчы выдзелена толькі адна невялікая спальня, метраў на 13. Гэта значыць, любым гукам ёсць дзе разгуляцца. І, на жаль, пранікнуць да нас», — кажа Вольга.
Дзяўчына прызнаецца, што біярытмы яе сям'і ніяк не супадаюць з суседскімі: малады чалавек аддае перавагу гатаваць (і ўключаць выцяжку), калі яны ўжо (ці яшчэ) адпачываюць. Таксама пара выразна чуе, як адкрываецца кожная скрыня на кухні, якая вісіць проста за іх галовамі (на тым баку сцяны, натуральна).
Некалькі прыкладаў з «Мінск-Свету»
«Я выдатна разумею, што сусед не вінаваты і мае права гатаваць у любы зручны яму час.
Аднак у мяне проста да істэрык даходзіла праз тое, што я не магу выспацца і адпачыць як след: гудзе за сцяной, і ўсё, як быццам самалёт ляціць дзесьці паблізу.
Мы добра кантактуем з суседам, у нас ёсць нумары тэлефонаў адно аднаго, і, калі зусім карціць, мы пішам яму з просьбай выключыць выцяжку. Але зразумела, што ўсё жыццё так рабіць не будзеш.
Надзея толькі на тое, што кватэра ў выніку ўсё ж такі будзе прададзеная (быццам бы там цяпер жыве сваяк уласнікаў) і новыя гаспадары зробяць дыхтоўны рамонт — з добрых матэрыялаў, з якаснай мэбляй з даводчыкамі і неабходным тэкстылем, які будзе паглынаць гук.
А ўсім астатнім я хачу проста даць параду: перад тым як заключаць дамову на будаўніцтва або куплю кватэры, уважліва вывучыце планіроўку паверха і ацаніце, ці не акажацца так, што ваша спальня будзе суседнічаць з нечай кухняй, ванным пакоем ці ўвогуле ліфтавай шахтай. Ды і забудоўшчыкам не перашкаджала б неяк лепш прадумваць гукаізаляцыю паміж кватэрамі, калі ўжо яны цяпер паўсюль робяць такія планіроўкі.
Пазбавіцца ад такога шуму, на жаль, практычна немагчыма, а жыць з ім ну вельмі цяжка.
І гаварылі нам знаёмыя, каб рабілі гукаізаляцыю, папярэджвалі…
Але калі ты з гэтым не сутыкаўся (а мы жылі ў розных дамах, але ніколі такога «эфекту прысутнасці» не назіралі), то і не думаеш, наколькі гэта важна. Цяпер, каб выканаць работы па гукаізаляцыі, нам трэба разабраць убудаваныя шафы, сапсаваць усё аздабленне, кудысьці падзець усю мэблю і сябе», — перажывае Вольга.
Сітуацыя сапраўды складаная: ніхто не парушае ніякіх законаў, а праблема ёсць. Самае простае, што можна зрабіць, — «забяспечыць» суседа фурнітурай з даводчыкамі, каб не чуць, як стукаюць дзверцы, і купіць яму больш ціхую выцяжку (хоць наўрад ці нешта кардынальна зменіцца, бо сцяна, якая складаецца з двух газасілікатных блокаў і праслойкі, ад гэтага не «праапгрэйдзіцца»).
Складаны, але больш дзейсны шлях — рабіць гукаізаляцыю. Хоць бы гэтай праблемнай сцяны (спецыялісты ж раяць для найлепшага эфекту будаваць наогул «пакой у пакоі»). Так, прыйдзецца ахвяраваць рамонтам і карыснай плошчай — гукаізалявальныя матэрыялы з'ядаюць прастору. Як мінімум згубіцца 5 сантыметраў уздоўж усёй сцяны (калі будзе выкарыстаная бескаркасная тэхналогія) і да 10 сантыметраў, калі выбраць каркасны варыянт.
Каментары