Палякі працягваюць масава цалаваць ручку дамам. Часам гэта прыводзіць да канфузаў
Здараецца, што з разгону цалуюць рукі і мужчынам.
Парушэнне пратаколу?
Падчас урачыстага адкрыцця адрэстаўраванага сабора Нотр-Дам у Парыжы прэзідэнт Польшчы Анджэй Дуда прывітаў першую лэдзі Францыі Брыжыт Макрон пацалункам у руку.
Такі жэст, кажа экспертка па этыкеце Аляксандра Пакула, парушае пратакол дыпламатычнага этыкету, бо ў афіцыйных сітуацыях не прынята цалаваць жанчын у руку — піша польскі партал Onet.pl.
Яна адзначыла, што польскія палітыкі часта выкарыстоўваюць гэты жэст незалежна ад палітычнай прыналежнасці. Ён успрымаецца як стары добры польскі звычай, але варта быць асцярожным, каб не апынуцца ў няёмкай сітуацыі.
Жэст Дуды далёка не адзіны выпадак такога роду. У 2018 годзе сам прэзідэнт Францыі Эмануэль Макрон выкарыстаў яго ў дачыненні да першай лэдзі ЗША Меланіі Трамп.
Аднак падобныя выпадкі застаюцца рэдкасцю ў сучаснай дыпламатычнай практыцы.
Лідэр PiS два разы спрабаваў пацалаваць руку мужчынам
Звычай цалавання рукі жанчыне можа мець нечаканыя пабочныя эфекты. Напрыклад, у 2007 годзе Яраслаў Качынскі, які тады займаў пасаду прэм’ер-міністра, ледзь не пацалаваў руку Радаслава Сікорскага.
Гэты кур’ёз здарыўся з-за аўтаматызму: Качынскі перад гэтым прывітаў жанчыну пацалункам ейнай рукі і па інерцыі накіраваўся да рукі Сікорскага.
Рэфлекс Сікорскага выратаваў сітуацыю — ён паспеў прыбраць руку, перш чым жэст Качынскага быў завершаны. Тым не менш, гэты момант заўважылі журналісты, што выклікала шмат смеху і каментароў.
Цікава, што такі ж самы канфуз паўтарыўся яшчэ адзін раз, толькі з удзелам іншага палітыка. У 2014 годзе, падчас прэзентацыі кандыдатаў на будучыя мясцовыя выбары, Качынскі ледзь не пацалаваў руку аднаму з мужчын-кандыдатаў.
Аднак гэтым разам, памятаючы папярэдні досвед, лідар PiS своечасова зарыентаваўся і перавёў сітуацыю ў жарт.
Традыцыя, якая губляе актуальнасць
Звычай цалаваць руку мае доўгую гісторыю, якая пачалася ў Іспаніі. Адтуль ён распаўсюдзіўся ў Францыю і Італію. Спачатку гэты жэст быў прызначаны толькі для арыстакратыі як сімвал павагі і адданасці.
У Польшчы ён атрымаў асаблівую папулярнасць, стаўшы амаль штодзённым жэстам, асабліва ў XX стагоддзі, у тым ліку ў часы ПНР, калі людзі падкрэслівалі свае арыстакратычныя традыцыі насуперак савецкім парадкам, якія ім навязваліся.
Аднак у наш час жэст цалавання рукі часта ўспрымаецца як састарэлы і не заўсёды вітаецца. У XXI стагоддзі многія жанчыны лічаць яго недарэчным або несумяшчальным з духам роўнасці.
У выніку яго выкарыстанне часта выклікае спрэчкі, асабліва ў міжнародным кантэксце або ў афіцыйных сітуацыях.
Будучым канцлерам Германіі можа стаць мультымільянер. Што гэта будзе значыць для Еўропы?
Нацыі — гэта архаізм, і трэба перагарнуць старонку? Зусім не, сцвярджае польскі прафесар
«Косткі ад рыбы на талерцы ён складаў акуратнай ялінкай». Беларусы расказалі, што іх раз'юшвае ў партнёрах
У гэтай краіне грамадскія туалеты славяцца чысцінёй. Але не ведаю, ці вы хацелі б, каб вашых дзяцей так да гэтага прывучалі
Каментары