Рэвалюцыя ў кіно: экраны ў кінатэатрах будуць замененыя на святлодыёдныя?
У красавіку 2017 года адразу дзве кампаніі — Samsung і Sony — прадставілі першыя ў свеце святлодыёдныя экраны для кінатэатраў. Калі гэтая тэхналогія распаўсюдзіцца па ўсім свеце, традыцыйныя экраны і велізарныя кінапраектары знікнуць з кінатэатраў.
31.10.2017 / 01:12
Дагэтуль можна было казаць пра ўдасканальванні тэхналогій кінематографа ў розныя дзесяцігоддзі (чорна-белае кіно стала каляровым, стужкавыя праектары замяніліся лічбавымі), цяпер жа размова ідзе аб першай сапраўднай рэвалюцыі. Мы пастараліся разабрацца, што такое «святлодыёдныя экраны», і ці здолеюць яны выціснуць з кінатэатраў праектары.
З чаго ўсё пачалося
На выставе CinemaCon былі прэзентаваныя адразу два экраны: Sony Crystal LED шырынёй 5 метраў і Samsung Cinema Screen шырынёй 10 метраў.
У абодвух выпадках яркасць выявы шматразова перавышала яркасць стандартнага экрана кінатэатра.
Праз некаторы час без аніякіх прэзентацый на рынку з’явілася трэцяя кампанія — HSI Immersive, якая выпусціла экран, прызначаны для паказу 3D-фільмаў. І калі першыя дзве кампаніі толькі тэставалі свае інавацыйныя экраны, HSI Immersive ужо актыўна праводзіла ў ЗША разнастайныя маркетынгавыя прэзентацыі з мэтай прасунуць свае экраны ў амерыканскія кінатэатры.
І вось, 13 чэрвеня 2017 года было абвешчана пра першае камерцыйнае ўсталяванне святлодыёднага экрана Samsung у кінатэатры ў Сеуле.
Што гэта такое
Святлодыёдны экран складаецца з пікселяў, якія, у сваю чаргу, складаюцца з некалькіх рознакаляровых святлодыёдаў. Ад таго, які тып паўправадніковага крышталю выкарыстоўваецца, залежыць колер святлодыёда. Звычайна піксель утрымлівае дыёды трох колераў: чырвонага, сіняга і зялёнага, часам па некалькі штук. Кошт экрана залежыць ад кроку пікселяў — адлегласці паміж цэнтрамі суседніх пікселяў: чым больш шчыльна месцяцца пікселі, тым больш якаснай будзе выява і больш высокім — кошт.
Некалькі пікселяў утвараюць святлодыёдны кабінет, які мае ўласны блок сілкавання і ахаладжэння. Такіх святлодыёдных кабінетаў можа быць ад некалькіх дзясяткаў да соцень, у залежнасці ад памераў экрану.
З некалькіх такіх рознакаляровых дыёдаў складаецца адзін піксель
Зверху — піксель з васьмі святлодыёдаў, знізу чатыры пікселі з пяці дыёдаў.
На першы погляд, перавагі святлодыёдных экранаў відавочныя:
- вельмі высокія яркасць і кантраст выявы;
- падтрымка 4К;
- магчымасць адмовіцца ад праектара і, адпаведна, кінаапаратнай, што можа зменшыць кошт будаўніцтва кінатэатра.
Але шмат якія пытанні ўсё яшчэ застаюцца невырашанымі. Пра магчымыя праблемы, якія могуць узнікнуць падчас эксплуатацыі такіх экранаў, распавёў дырэктар аднаго з падраздзяленняў даследчага агенцтва IHS Дэвід Хэнкок падчас прэзентацыі новай тэхналогіі на выставе CinemaCon 2017:
«Галоўнай праблемай ёсць кошт такога экрану, хаця фактычныя цэны пакуль не названыя. Негледзячы на тое, што святлодыёды ліквідуюць недастатковую яркасць і кантраснасць, выніковым фактарам іх поспеху стане кошт.
Святлодыёдныя экраны маюць не бясконцы тэрмін службы: 10-15 год. Як тое было ў выпадку з лічбавымі праектарамі, кошт LED-экранаў будзе зніжацца с цягам часу, калі колькасць іх установак у свеце будзе расці.
Але ўзнікаюць наступныя пытанні.
Што рабіць, калі адзін піксель перастане працаваць? Дзякуючы модульнай структуры экрана панэль з праблемнай вобласцю можна замяніць. Але новая панэль можа быць ярчэйшай за тыя, якія з ёй суседнічаюць, бо з цягам часу яркасць святлодыёдаў зніжаецца.
Яшчэ адзін важны недахоп святлодыёдных экранаў для кінатэатра — дзе размяшчаць заэкранныя акустычныя сістэмы?»
У кожным сучасным кінатэатры, акрамя бакавое акустыкі, існуе некалькі калонак непасрэдна за экранам, каб гук ішоў наўпрост перад гледачамі. Гук праходзіць праз невялікія дзіркі ў палатне экрана. У святлодыёдных экранах такіх дзірак няма. У вышэй згаданым кінатэатры Сеула гэтую праблему вырашылі, усталяваўшы гукаўзмацняльнікі па перыметры экрана. Што праўда, пакуль невядома, як гэта адбіваецца на якасці гука.
Мы паразмаўлялі з інжынерам мінскага кінатэатра «Ракета» Аляксандрам Пашкевічам, які назваў нам яшчэ як мінімум тры істотныя недахопы:
«Па-першае, святлодыёдны экран мае мільёны святлодыёдаў, а кожны кабінет — розныя элементы, якія выпрацоўваюць цеплыню падчас працы. Ніхто не называе агульную велічыню гэтае цеплаперадачы. Але ад гэтага залежыць праца архітэктараў і праекціроўшчыкаў па распрацоўцы дадатковае вентыляцыі і кандыцыянавання паветра кіназалаў.
Другое невырашанае пытанне — як адаб’ецца на якасці гука падчас кінапаказу сумарная праца ўсіх вентылятараў, якія астуджаюць асобныя святлодыёдныя кабінеты, а таксама праца дадатковай вентыляцыі залы?
Па-трэцяе, ніводны вытворца не кажа пра абароненасць сваёй прадукцыі ад вандалаў: ці прадугледжана абарона экранаў ад пылу, вільгаці, удараў цвёрдымі прадметамі?»
Улічваючы такую вялікую колькасць недахопаў і невырашаных праблем, узнікае пытанне аб эканамічнай мэтазгоднасці выкарыстання ў кінатэатрах святлодыёдных экранаў. Досвед выкарыстання такога экрану ў элітным кінатэатры Сеула дасць адказы на ўсе вышэй згаданыя пытанні, а таксама на галоўнае пытанне: ці чакаць нам усё ж рэвалюцыі ў кінематографе?