Rumynija — heta nie tolki Čaŭšesku, vampiry i Karpaty. Padarožža ŭ Rumyniju — heta jašče i napamin biełarusam pra stračanyja mahčymaści
Z Rumynii viarnulisia Źmicier Pankaviec i Hanna Klimovič, i dajuć turystyčnyja rekamiendacyi.
14.03.2021 / 10:59
Bucharest kanca XIX stahodździa bačyŭ siabie «ŭschodniejeŭrapiejskim Paryžam». Ni ŭ Minsku, ni ŭ Vilni, ni ŭ Kijevie takoj atmaśfiery nie sustrenieš. Wikimedia Commons
U Rumynii jość mora, ale na plažny adpačynak biełarusy jeduć u Adesu ci Turcyju. U Rumynii jość hory, ale pa snoŭbord i hornyja łyžy biełarusy adpraŭlajucca va ŭkrainskija Karpaty abo polskija Tatry. U Rumynii jość zamki i staryja harady, ale, kab pahladzieć na Ciaredniaviečča, našy ludzi abirajuć Hiermaniju.
Pra Rumyniju, jakaja choć i znachodzicca adnosna blizka da Biełarusi, u nas viedajuć słaba. Pry ŭpaminańni hetaj krainy zhadvajuć kamunistyčnaje minułaje i ŭjaŭlajuć sabie dziaržavu treciaha śvietu, ź biednaściu, razruchaj, cyhanami i vampirami. I tolki pryjechaŭšy, turyst adznačaje, što Rumynija — niedaacenienaja kraina, z prystojnym uzroŭniem žyćcia i šmatlikimi cikavostkami. Rumynija — heta napamin nam, biełarusam, pra stračanyja mahčymaści.
Zarobak u dva razy vyšejšy
Rumynija — kraina pamieram ź Biełaruś, zusim kryšačku bolšaja. Ale adlehłaści tut pieraadolvajucca značna daŭžej. Rumynija — heta hornaja kraina. Tamu na ŭmoŭnyja 70 kiłamietraŭ miž haradami vam časta spatrebicca nie hadzina, a dźvie.
Siaredni zarobak u Rumynii ciapier — kala 1100 jeŭra na miesiac, u dva razy bolšy, čym u nas. Choć na vychadzie z sacyjalizmu Rumynija była strašna biednaj, našmat adstavała pa ŭzroŭni žyćcia ad Biełarusi. Ceny suvymiernyja ź biełaruskimi, a na pradukty — navat zaŭvažna nižejšyja.
Rumynija — heta druhaja (paśla Polščy) pavodle tempu rostu ekanomika Jeŭrasajuza. Tyja ž bałhary, jakija ŭstupali ŭ ES u adzin hod z rumynami, užo zajzdrościać pośpiecham svaich susiedziaŭ.
Kraina ŭpeŭniena raźvivajecca i prasoŭvaje siabie ŭ turystyčnym płanie. Tak, u 2006 hodzie Rumyniju naviedali 6 miljonaŭ zamiežnych turystaŭ, a ŭ 2019 kolkaść padarožnikaŭ pavialičyłasia bolš čym u 2 razy, pieravysiŭšy 13 miljonaŭ. Što ž šukajuć vandroŭniki ŭ hetaj krainie?
Daki i rymlanie
U rumynaŭ bahataja historyja. Pieršaja dziaržava na hetaj terytoryi isnavała jašče da našaj ery. Jana nazyvałasia Dakija (darečy, ciapier tak zavucca dobra viadomyja ŭ nas rumynskija aŭtamabili Dacia. Pad brendam Renault dźvie rumynskija madeli Logan i Duster źbirajuć u Rasii, u nas hetyja mašyny stali miehapapularnyja).
Daki, frakijskaje plemia, doŭhi čas byli niezaležnaj dziaržavaj sa stalicaj u Sarmiziehutuzie, ale ŭ II stahodździ našaj ery ich zavajavali rymlanie. Siońnia Sarmiziehutuza, jak i niekalki inšych krepaściaŭ u harach Arešcije, znachodzicca ŭ rumynskim śpisie spadčyny JUNIESKA. Ahułam u hetym śpisie 7 punktaŭ suprać 4-ch u Biełarusi.
Rymskaje minułaje pakinuła vialiki adbitak navat na žyćci siońniašniaj Rumynii. Faktyčna ŭ kožnym vialikim horadzie možna znajści pomnik «kapitalijskaj vaŭčycy». A sučasnaja rumynskaja mova — heta taki svojeasablivy trasianačny varyjant movy rymlan, što pryjšli na hetuju terytoryju. Tak zvanaja «narodnaja łatyń» źmiašałasia z movaj dakaŭ, a potym usio heta zmacavałasia jašče słavianskimi i hreckimi ŭstaŭkami.
Bolš za toje, ci nie kožny rumyn raskaža vam, što nazva jahonaj krainy ŭtvaryłasia ad słova «rymski». Mabyć, jak nichto inšy ŭ Jeŭropie, rumyny ceniać i kultyvujuć svajo rymskaje pachodžańnie.
Raździelenaja na try rehijony
Niedzie ŭ VI stahodździ na ziemli sučasnaj Rumynii pryjšli słavianie, a ziemli ŭvajšli ŭ skład słavianskaj dziaržavy Vialikaja Maravija. Z hetaha času tut pačaŭsia raspaŭsiud chryścijanstva. Siońnia rola pravasłaŭja ŭ Rumynii vializnaja. Navat u budni cerkvy zapaŭniajucca viernikami — a što tady kazać pra vychadnyja, kali tudy ciažka prabicca. Pravasłaŭnaja carkva tut, viadoma, aŭtakiefalnaja. U rumynaŭ jość svoj patryjarch Danił.
Sihišaara — heta niejki amal idealny siaredniaviečny niamiecki haradok. Jaho ad daŭnich časoŭ zasialali saksoncy. Darečy, u Rumynii ciapier prezident-niemiec — vielmi pavažany, jaho pieraabrali na druhi termin. U Sihišaary šmat brukavanych vulic, starych damoŭ, pachu torfu i adčuvańnia adarvanaści ad času. Shutterstock.com, by Alberto Giron Photography
U Siaredniavieččy ŭźnikli try niezaležnyja rehijony, jakija ŭ siaredzinie XIX stahodździa i ŭtvaryli abjadnanuju Rumyniju: Małdova, Vałachija i Transilvanija. Hetym terytoryjam udavałasia bolš-mienš zachoŭvać aŭtanomiju ŭ składzie Asmanskaj impieryi, ale havorki pra niezaležnaść nie było. Rumyny nieadnarazova padymali paŭstańni, imknulisia da stvareńnia niezaležnaj dziaržavy.
Adno paŭstańnie suprać turkaŭ padniaŭ Tudar Uładzimiresku. Kali pačałasia rasijska-tureckaja vajna, to jon pajšoŭ dobraachvotnikam vajavać suprać Turcyi. Pa viartańni z vajny rychtavaŭ na radzimie paŭstańnie, što ŭspychnuła ŭ 1821 hodzie. Adnak u vyniku Uładzimiresku byŭ abvinavačany ŭ zmovie z turkami i rasstralany hrečaskimi sajuźnikami. Śmierć papularnaha rumynskaha lidara pazbaviła paŭstańnie padtrymki miascovaha nasielnictva.
U chutkim časie Vałachija i Małdova stali pratektaratam Rasii, a taksama znachodzilisia ŭ vasalnaj zaležnaści ad turkaŭ. Transilvanija ž była pad Aŭstra-Vienhryjaj. Paŭstańnie 1848-ha turkam i ruskim sumiesna znoŭ atrymałasia zadušyć, ale jano dało spadziavańni, što niezaležnaja dziaržava budzie ŭtvoranaja vielmi chutka.
U adroźnieńnie ad susiednich bałharaŭ, rumyny redka šukali padtrymki ŭ Rasii, zaŭsiody aryjentavalisia na Francyju. U Rumynii niama nijakaha santymientu da Rasii i siońnia. Tolki časova jany stanavilisia sajuźnikami, kab dabicca svaich metaŭ.
Tak było padčas vajny za niezaležnaść u 1877—1878 hadach. Z taho času Rumynija zastajecca niezaležnaj dziaržavaj. U vyniku razvału Aŭstra-Vienhryi da krainy ŭ 1918 hodzie była dałučanaja i Transilvanija.
Jak dabracca?
Tut možna dać volu fantazii. Rumynija — heta susiedka našaha susieda. Naprykład, možna dajechać da Lvova, tusavacca ŭ miascovych kaviarniach, adtul da Čarnaŭcoŭ. Bukavina, darečy, była častkaj Rumynii z 1918 da 1940 hoda. Ad Čarnaŭcoŭ Rumynija — užo cieraz płot. U takim vypadku znajomstva z Rumynijaj možna lohka pačać z draŭlanych cerkvaŭ Maramureša ci cerkvaŭ histaryčnaj vobłaści Małdova (u skład Rumynii ŭvachodzić siońnia zachodniaja jaje častka, a bolšaja častka ŭschodniaj — niezaležnaja dziaržava). Jany znachodziacca na nievialikaj adlehłaści.
Mnohija pryjazdžajuć u Rumyniju na ŭłasnym aŭtamabili. Heta ŭvohule nijak nie abmiažoŭvaje pieramiaščeńni ŭnutry krainy. Darohi tut niebłahija, tak što prablem z takim varyjantam paŭstać nie musić — chiba što treba mieć dobry zapas času.
Nu i, kaniečnie, łaŭkosty. Ich u Rumyniju lataje dastatkova šmat. Naprykład, Ryanair ździajśniaje rejsy ŭ Bucharest, Kłuž, Aradziu i Tymišaaru. A z dapamohaj Wizz Air možna prylacieć u Bucharest, Bakeŭ, Kłuž, Kanstancu, Krajovu, Satu-Mare, Sibiŭ, Sučavu, Tymišaaru, Tyrhu-Mureš, Jasy. Taki bahaty vybar robić vaša padarožža pa Rumynii bolš kamfortnym. Možna lohka prylacieć u Kłuž ci Tymišaaru, a nazad palacieć z kurorta Kanstancy ci Bucharesta, tym samym abjechaŭšy ŭsiu krainu.
Dalacieć ź Litvy ci Polščy da Rumynii možna i za 40 jeŭra, ale pry heta varta pomnić, što pramych rejsaŭ ź Vilni ci Varšavy nie budzie, i lacieć daviadziecca ź pierasadkaj. My lacieli tudy praz Daniju, a nazad praź Italiju.
Akramia taho, varta pamiatać pra arhanizavany turyzm. Na plažy Čornaha mora ŭ Rumyniju voziać nie tak časta, jak u Bałharyju, ale takaja mahčymaść taksama jość.
Adznačym, što pry ŭjeździe ŭ Rumyniju nie abaviazkova mieć nacyjanalnuju vizu — vas puściać i pa šmatrazovym šenhienie. Nas, praŭda, davoli doŭha pratrymali ŭ aeraporcie Kłuža, z usich bakoŭ vyvučajučy biełaruskija pašparty. Ale ŭsio skončyłasia ŭdała.
Čym pierasoŭvacca?
Rumynski transpart jak sport: tut pieramahajuć sprytnyja i tryvałyja. Kali my pačuli, što miascovyja najčaściej pierasoŭvajucca pamiž haradami Rumynii samalotami, to ździvilisia: kraina pa płoščy nie našmat bolšaja za Biełaruś. Ale pajeździŭšy pa ziamli, zrazumieli ich całkam.
U Rumynii z narmalnaj častatoj kursirujuć samaloty miascovaha łaŭkostara Blue Air. A voś ciahniki i aŭtobusy navat pa zapatrabavanych maršrutach tam jeździać paru razoŭ na sutki i vielmi pavolna: u mnohich harystych miaścinach čyhunka adnakalejnaja, siaredniaja chutkaść ciahnika — 60 km/h. Ale kab pajechać chacia b takim transpartam, treba prajści dosyć składany kvest.
Na dziaržaŭnyja ciahniki bilety časta raskuplenyja zadoŭha da adpraŭleńnia, ale, na ščaście, jość u Rumynii ciahniki pryvatnyja. Kvitki na ich pradajuć u internecie, a taksama pravadniki padčas rejsa. Takim čynam, možna ŭjavić, kolki ludziej i ŭ jakich pozach pierasoŭvajucca takim transpartam. Dla rumynaŭ heta ŭžo zvykłaja praktyka, a dla nas dośvied byŭ novy. U ciahniku z Brašova ŭ Bucharest my praviali amal try hadziny. Ale nam paščaściła: znajšłosia siadziačaje miesca… choć na padłozie pad stolikam, ale ŭ mnohich i taho nie było. Padobny dośvied dazvalaje lepiej adčuć krainu i paznajomicca ź miascovymi žycharami.
Rumyny — nadzvyčaj pryvietnyja, spahadlivyja i dobrazyčlivyja ludzi. Kali turyst zavisaje ŭ niaviedańni, kudy iści abo na jaki transpart sieści, jon moža ni da kaho nie źviartacca: miascovyja sami śpiašajucca dapamahčy, padkazać. Navat kantralory ŭ transparcie nie vyklučeńnie.
Vialikaja kolkaść haradžan moža razmaŭlać pa-anhlijsku, a chto nie moža, usio roŭna dapamahaje. U pieršy dzień vandroŭki, kali ŭ nas pierastała pracavać prahrama-vyručałka Maps.me, krychu zapanikavali. Ale nieŭzabavie pabačyli, što nam prosta nie daduć tut zhubicca, i mieli racyju.
Va ŭsich vialikich rumynskich haradach jość taksama taksi Uber. Kaštuje jon tut niadoraha, nijakuju admysłovuju prahramku ŭstaloŭvać nie treba, možna karystacca biełaruskaj.
Dzie žyć?
Za noč u haścinicach rumynskich haradoŭ treba budzie zapłacić na «Bukinhu» kala 20 jeŭra na dvaich. Kali trapiacca niejkija akcyi i kupony, to možna jašče tańniej. Ceny tut zusim nie kusačyja.
U horadzie Sihišaary my zdymali pakoj u katedžy miascovaha niemca Kłaŭsa. Haspadar nie tolki pasialiŭ nas u vializnym numary, ale navat na śniadanak pryhatavaŭ jaječniu, a na viačeru pačastavaŭ svaimi naliŭkami. Kłaŭs na dzivosnaj niamiecka-rumynska-ruskaj trasiancy byŭ achvočy razmaŭlać pra ŭsio na śviecie.
U Buchareście ž my spynilisia ŭ biełaruskaha historyka Vitala Byla, jakoha znajšli na sajcie Couchsurfing. Nie tamu, što nie dazvalali hrošy, a prosta było cikava pahladzieć na horad znutry, pasłuchać apoviedy čałavieka, jaki tam žyvie, tym bolš pa-biełarusku. Vital u Buchareście pisaŭ rabotu pra biełaruskich viadźmarak.
Śpiecnazaŭcy viaduć zatrymanych demanstrantaŭ u Tymišaary za tydzień da pieramohi revalucyi, jakaja praz paru dzion pierakiniecca na stalicu.
Rumynski sałdat pakazvaje znak V, pieramoha, praz tydzień paśla padzieńnia Čaŭšesku. Mienavita armija, jakaja pierajšła na bok pratestoŭcaŭ, stała vyrašalnaj siłaj revalucyi. Wikimedia Commons
Jakija tam hrošy?
Rumynskaja valuta nazyvajecca lej. Utvaryłasia nazva ad łacinskaha słova leo, heta značyć «leŭ». Tak ža nazyvajecca valuta i ŭ Małdovie. Za adzin biełaruski rubiel ciapier dajuć 1,55 leja. Z machlarami ŭ abmieńnikach sutykacca nie davodziłasia.
Hrošy tut asablivyja: jany nie papiarovyja, jak u nas, a płastykavyja. Taksama dadatkovy turystyčny atrakcyjon.
U adroźnieńnie ad Makiedonii ci Ałbanii, prablem z karystańniem kartkaj tut niama nijakich — amal paŭsiul možna raźličycca.
Što jeści?
Kaniečnie, pry pieršaj zhadcy kuchni Rumynii kožny ŭspaminaje mamałyhu. Heta takaja kruta zvaranaja kukuruznaja kaša. Jana maje tryvałuju formu, jak piroh, a režacca admysłovaj nitkaj. Mamałyha — idealny harnir da luboha miasa, skvaračak, harodniny. Jaje možna jeści i sa śmiatanaj, jajkami, hrybami. Karaciej, mamałyha — heta jak bulba ŭ biełarusaŭ. Rumyny viedajuć sotni receptaŭ, jak jaje zhatavać. Kali vam ź pieršaha razu mamałyha nie zajšła, to heta nie značyć, što treba spynić svaje pošuki. U nastupny raz ad miski z mamałyhaj vas, mahčyma, budzie za vušy nie adarvać.
Kali budziecie ŭ Buchareście, to abaviazkova treba schadzić u kaviarniu Caru' cu bere («Kufal ź pivam»). Adno z samych atmaśfiernych kafe horada. Adkryłasia jano jašče naprykancy XIX stahodździa, a interjer ź vitražami, bałkončykami, vintavymi leśvicami, žyrandolami, śviečkami vas pieranosić nibyta ŭ časy Aŭstra-Vienhryi. Pry hetym Caru' cu bere — heta nacyjanalnaja rumynskaja kuchnia.
Tut absalutna šykoŭnyja i niedarahija abiedziennyja mieniu z čatyroch straŭ. A zapić usio možna maładym rumynskim vinom.
U astatnim rumynskaja kuchnia znachodzicca pad mocnym upłyvam tureckaj i bałkanskaj. Heta i tradycyjny dla rehijona sup čorba, šmatlikija miasnyja stravy, kaŭbaski, faršyravanyja piercy, bakłažany. U Rumynii šmat svaich aviečych syroŭ, jakija taksama abaviazkova varta kaštavać. Hałodnym u hetaj krainie zastacca ciažka.
A jašče rumyny prosta abažajuć śviežuju vypiečku. Va ŭsich haradach krainy, dzie nam davodziłasia być, vystrojvalisia cełyja čerhi ŭ kramki-piakarni. Bułačkami tut pierakusvajuć studenty, ofisnyja rabotniki, piensijaniery — usie.
Ci bajacca cyhanoŭ?
Jašče adzin stereatyp pra Rumyniju, jaki nie adpaviadaje rečaisnaści.
Tak, kali paraŭnać ź Biełaruśsiu, to cyhanoŭ u Rumynii ŭsio ž bolej. Ale, skažam, na vulicach Budapiešta ci Bracisłavy pabačyć cyhanoŭ-žabrakoŭ našmat praściej, čym tut. Tolki adnojčy my trapili pad ščylnuju ataku cyhanki i jaje dziaciej u Sihišaary, ale i tam atrymałasia chutka adbicca.
Upłyŭ cyhanoŭ na Rumyniju — vialikaje pierabolšańnie.
Što pahladzieć?
Usiu Rumyniju abjechać nie ŭdałosia. Spynimsia tolki na tych miescach, što bačyli sami. Rumynija — raznastajnaja. Byccam u adnu dziaržavu ŭcisnuli niekalki samastojnych krain.
Raznastajnaść tut — i etničnaja, i architekturnaja, i klimatyčnaja. Kožny rehijon Rumynii — Vałachija, Małdova i Transilvanija — vyhladaje nie padobna da inšaha za košt unikalnych reljefaŭ i architekturnych rašeńniaŭ. U roznyja časy tut unosili svaje ŭpłyvy jak rumyny, tak i vienhry, saksony, habrei dy cyhany.
Pa siońnia Rumynija vyłučajecca svajoj etnakulturnaj raznastajnaściu: amal 20% nasielnictva Transilvanii składajuć vienhry, a sučasny prezident Kłaŭs Johanis (jaho pieraabrali na druhi termin) — vychadziec z transilvanskich niemcaŭ.
Pryroda Rumynii — heta taksama kantrasty. Tut całkam naturalna sieści na ciahnik u horadzie, dzie +20°, majki, šorty dy soniečnyja akulary, a praz hadzinu apynucca ŭ harach, dzie dzieci lepiać śniehavikoŭ, a pasažyry zachodziać u ciahnik u futrach i miechavych šapkach.
Bucharest
Svaimi kantrastami asabliva ŭražvaje stalica Rumynii Bucharest: tut niekalki vulic zapar možna suzirać uschodnija karavan-sarai, vieličnyja zbudavańni ŭ francuzskim styli bazar, a paśla vyjści na centralny praśpiekt — i ŭžo ŭspomnić: dakładna, tut ža panavaŭ sacyjalizm. I pakinuŭ naščadkam sacyjalistyčnuju spadčynu na čale ź viadomym vielizarnym pałacam Nikałaje Čaŭšesku, dahetul tak i nie dabudavanym.
U Buchareście mała paštovačnych vidaŭ i słavutaściaŭ, ad jakich zajmaje duch. Usio ž heta nie ŭschodniejeŭrapiejski Paryž i nie Rym. Tut svaja atmaśfiera. Skarby Bucharesta — u nievialikich pravasłaŭnych cerkvach, što chavajucca za šerymi šmatpaviarchovikami, va ŭtulnych parkach i stareńkich kinateatrach. U hetym horadzie vy znojdziecie ŭsiaho ŭsialakaha: i pałac Drakuły-Cepieša, i pałac Drakuły-Čaŭšesku.
Bucharest kruty i raznastajny — žyvy horad, jaki hudzić i ruchajecca ŭsiu noč.
Kab zbudavać hety pałac, Čaŭšesku źnios ceły kvartał. Ciapier heta Dom parłamienta, ale turysty achvotna naviedvajuć jaho, kab pahruzicca ŭ atmaśfieru «kamunistyčnaj pampieznaści». Shutterstock.com, by Avianos Gabriel
Kłuž-Napoka
Heta studencki centr Rumynii. Na vulicach — vialikaja kolkaść maładych pryhožych ludziej, praz heta i vialikaja kolkaść kafe i fast-fudu, načnych kłubaŭ. Tut paŭsiul adčuvajecca ŭpłyŭ Vienhryi. Kaliści hety horad nazyvaŭsia pa-vienhiersku Kałažvar. Na centralnaj płoščy staić pomnik karalu Maćjašu I Korvinu, pobač ź im lažać kvietki ź vienhierskimi ściahami. U Kłužy zachavaŭsia dom, dzie ŭ XV stahodździ naradziŭsia karol. Nad im siońnia łunajuć ściahi Rumynii i Jeŭrasajuza.
Taksama na centralnaj płoščy vializny hatyčny kaścioł Śviatoha Michaiła — jašče adzin napamin pra Vienhryju. Ale heta prosta turystyčny atrakcyjon — sapraŭdnaje žyćcio la pravasłaŭnaha kafiedralnaha sabora. I heta dokaz, što tut tryvała i nadziejna Rumynija. Nasuprać sabora staić pomnik Aŭramu Janku, transilvanskamu Kalinoŭskamu.
Kali nie majecie mahčymaści źjeździć u rumynskija vioski, to naviedajcie admysłovy park u Kłužy — z tradycyjnymi rumynskimi cerkvami, chatkami, chlavami. Niešta nakštałt našych Stročyc ci šviedskaha Skansena.
Jašče ŭ Kłužy pryhožy, sučasny stadyjon. A miascovaja kamanda rehularna hulaje ŭ hrupavych stadyjach jeŭrakubkaŭ, pieramahajučy mocnyja jeŭrapiejskija kłuby.
Salina Turda
Za piatnaccać kiłamietraŭ ad Kłuža jość haradok Turda, ale jeduć turysty tudy dziela salanoj šachty — adnoj z samych niezvyčajnych słavutaściaŭ Rumynii. Sol tut zdabyvali jašče da prychodu rymlan. Heta była adna z hałoŭnych šachtaŭ Aŭstra-Vienhierskaj impieryi. U 1932 hodzie zdabyču soli tut zakryli. A ŭ pačatku 1990-ch šachtu Turdy znoŭ adkryli dla turystaŭ.
Z dapamohaj Jeŭrasajuza ŭ Turdzie zmahli abstalavać paŭnavartasnuju zabaŭku: ź mini-holfam, kołami ahladu i biljardam. Ničoha asablivaha, kab nie razumieńnie, što adbyvajecca heta hłyboka pad ziamloj.
Za 15 lej možna navat pakatacca na łodačcy pa salanym voziery. Adnaznačna varta naviedvańnia.
Sihišaara
Sihišaara — heta niejki amal idealny siaredniaviečny niamiecki haradok. U tyja časy tam jakraz i žyli saksoncy, tamu ździŭlacca niama z čaho. Pra prezidenta-niemca my ŭžo havaryli, a jašče ŭ Rumynii naradziłasia nobieleŭskaja łaŭreatka pa litaratury Hierta Miuler. U Sihišaary šmat brukavanych vulic, starych damoŭ, pachu torfu i adčuvańnia adarvanaści ad času.
U Sihišaary pryjšoŭ na śviet toj samy Uład Cepieš, jakoha ŭvieś śviet siońnia viedaje jak hrafa Drakułu. I navat dom zachavaŭsia, dzie žyŭ Drakuła… ciapier tam restaran sa śpiecyfičnym mieniu i trunoj dla vampira.
A voś zamak Bran, jaki časta padnosiać jak «dom Drakuły», nijakaha dačynieńnia da haspadara Vałachii nie mieŭ. Prosta hety zamak byŭ abrany jak samy zmročny siarod rumynskich, tamu jaho i stali raskručvać.
Brašoŭ
Kali vy chočacie pabačyć «kananičnuju» Transilvaniju, to Brašoŭ —iakraz idealnaje dla hetaha miesca. Vializny kaścioł Śviatoj Maryi na centralnaj płoščy pabudavali niemcy ŭ XIV stahodździ. Praz paru stahodździaŭ adbyŭsia vialiki pažar, i ścieny chrama paciamnieli. Ad hetaha jaho stali nazyvać «čornaj carkvoj». Vyhlad sapraŭdy zmročny, asabliva na fonie transilvanskich hor, što akružajuć horad.
U Brašovie vy znojdziecie adnu z samych vuzkich vułak u Jeŭropie — Strada Sforii (vulica Viarovačnaja). Tut jość staražytnyja bramy, bastyjony, cikavaja kanatnaja daroha. A za 12 kiłamietraŭ ad horada Pajana Brašoŭ — papularny harnałyžny kurort.
Rumynija ŭsio jašče zastajecca niedaacenienaj krainaj, jakaja tolki imkniecca łamać stereatypy pra siabie ŭ śviecie. Kali vy daścio šaniec hetaj krainie, to — amal dakładna — budziecie zadavolenyja pabačanym i adčutym u padarožžy.