Pavieł Łatuška: U nas mocnaja siamja, i nikoli takoha nie było, kab adzin adnamu zdradžvaŭ
Užo niekalki pradstaŭnikoŭ siamji Paŭła Łatuški zaznajuć represii. I ich nie tolki troje, paviedamiŭ kiraŭnik Narodnaha antykryzisnaha kiravańnia ŭ razmovie z telekanałam «Biełsat». Raniej paviedamlałasia pra represii suprać jahonaj dački Jany i stryječnaha brata Anatola.
01.02.2022 / 23:56
«Ja miarkuju, što ažyćciaŭlajucca represii praz prynaležnaść da majoj siamji. Heta faktyčna teror u Biełarusi. Možna pravieści anałohiju ź pieryjadam stalinskich represijaŭ 1937 hoda, jakija spaznaŭ uvieś postsaviecki abšar, kali pieraśledujucca rodnyja i blizkija dziejačaŭ. Naprykład, pieraśled majoj dački, zaviadzieńnie kryminalnaj spravy ŭ dačynieńni majho stryječnaha brata — tut taksama treba čakać niehatyŭnaha raźvićcia padziej»,
— miarkuje Pavieł Łatuška.
Pavodle infarmacyi palityka, Anatol Łatuška ciapier na Akreścina, a paźniej nadoŭha zastaniecca ŭ turmie. Na praŭładnym kanale była infarmacyja, što zatrymany ŭ chutkim časie maje raspavieści niešta pra palityka. Da hetaha naš surazmoŭca stavicca z chvalavańniem za svajaka:
«Heta śviedčyć pra toje, što jon moža zaznavać hvałt, što buduć sproby abyłhać siabie i mianie. Ale adrazu zaŭvažu, što my ź im nie kamunikavali kala 10 hadoŭ. Tamu ja absalutna nie viedaju, što jon moža skazać: my nie mieli kantaktaŭ. Kali my byli dziećmi, siabravali, sustrakalisia, kali da babuli pryjazdžali na śviaty. Paźniej kantakty byli ŭžo značna radziejšyja, i my daŭno nie bačylisia».
Pavieł Łatuška zaklikaje pravaabarončuju supolnaść pryznać Anatola Łatušku palityčnym viaźniem:
«Ja spadziajusia, što budzie pryniata takoje rašeńnie ŭ adpaviednaści ź mižnarodnymi standartami. Bo heta prykmiety represijaŭ praz prynaležnaść da siamji».
Adnak heta nie adziny epizod pieraśledu rodnych kiraŭnika NAK:
«Niekatoryja z proźviščam Łatuška stracili pracu. Byŭ prykład, kali prymušali zapisać «pakajannaje» videa, dzie abhavaryć i abyłhać mianie. Ale rodny admoviŭsia heta rabić. U nas mocnaja siamja, i nikoli takoha nie było, kab adzin adnamu zdradžvaŭ».
Svajaki kiraŭnika NAK nie mieli na dumcy ŭciakać ź Biełarusi.
«U babuli ź dziadulem było vaśmiora dziaciej, tamu havorka pra vialikuju kolkaść rodnych i blizkich. Nierealna ŭjavić, što ŭsie źjeduć. I znoŭ ža, kožny sam prymaje rašeńnie, ale nikoli nikoha nie vabiła niejkaje zamiežža. Nichto nie imknuŭsia źjechać. Ja praz svaju pracu byvaŭ za miažoj i zaŭsiody viartaŭsia. I maja dačka praz maju pracu była za miažoj. I my chočam dabicca taho, kab jak maha chutčej viarnucca dadomu»,
— adznačyŭ Pavieł Łatuška.