Chierše vyhladaje, jak viazień kancłahiera. Tryumfu łukašenkaŭskaj dypłamatyi nie budzie — mierkavańnie
Vyjšła Natalla Chierše. Hetaja žančyna — archietyp palitviaźnia: aryštavanaja paśla maršu za svabodnyja vybary, nie złamałasia ŭ turmie. Nie prasiła litaści, ale vyjšła ŭ vyniku dypłamatyčnaha handlu, ličyć kałumnist Vincent Ambraževič.
18.02.2022 / 22:16
Natałł. Chierše adrazu paśla vyzvaleńnia pryvieźli ŭ minski aeraport. Fota jaje brata
Uzamien za daterminovaje (i prośba ab pamiłavańni raptam stała nieabaviazkovaja) vyzvaleńnie Chierše šviejcarcam daviałosia ŭručyć Makieju kopiju davierčych hramat. U toj čas jak pasły Francyi, Litvy i ZŠA admovilisia toje rabić, pakul parušajucca bazavyja hramadzianskija pravy biełarusaŭ.
U dypłamatyčnych kołach iduć dyskusii, ci varta było šviejcarcam «pryznavać» Łukašenku dziela vykupu ŭsiaho adnaho hoda turmy dla ŭsiaho adnaho asobnaha čałavieka, jaki i prašeńnia ab pamiłavańni nie pisaŭ, i ni ab čym nie škaduje.
Ale ŭ toj ža čas u šviejcarskich ŚMI pišuć, što miascovyja aktyvisty prynieśli ŭ šviejcarskaje MZS 9500 podpisaŭ, kab viedamstva damaŭlałasia ab vychadzie hramadzianki Šviejcaryi navat niepasredna z Łukašenkam.
Raniej padobny šlach prachodziŭ Izrail, dastajučy z turmy svaju advakatku. A što rabić, kali takija ŭmovy vychadu zamiežnych hramadzian ź vialikaj turmy ŭ centry Jeŭropy?
Tolki čerstvaje serca nie paradujecca vychadu z turmy choć by i adnaho sumlennaha čałavieka. A šviejcarcy ž i tłumačać, što «pryznajuć tolki dziaržavy, a nie ŭrady», i što jany «zaklikajuć da vyzvaleńnia ŭsich aryštavanych».
U šviejcarskaj dypłamatyi isnuje paniaćcie «dobraj pasłuhi» — hetaja kraina vystupaje ŭ roli pasiarednika pry vyrašeńni kryzisaŭ. Raniej režym pahardliva admoviŭ u takoj roli francuzam, finam, aŭstryjcam, izrailcianam, turkam, Vatykanu, ABSIE.
Moža być, Minsk pahadziŭsia na abmiežavanuju rolu šviejcarcaŭ u hetym pracesie? I adkryćcio ambasady častka hetaha pracesu, a vyzvaleńnie Chierše — krok «dobraj voli» ŭładaŭ?
Sa svajho boku, režym tut raźličvaŭ na maleńkuju dypłamatyčnuju pieramohu. Paśla ŭručeńnia kopij davierčych listoŭ Makieju, pa pracedury, pavinna adbycca ŭručeńnie aryhinałaŭ samomu Łukašenku, što pavinna vyhladać jak: «Nas pryznała najbolšaja demakratyja śvietu!».
Ale pra jakuju pieramohu možna havaryć, kali ŭsie žachnulisia ad taho, jak vyhladaje Chierše paśla hoda ŭ biełaruskaj turmie. A vyhladaje jana, jak viaźni kancłahieraŭ paśla vyzvaleńnia.
Niama sumnievaŭ, u jaki bok paviernie mierkavańnie šviejcarskaha hramadstva, paśla taho jak hetaja zmučanaja žančyna zahavoryć.