Ваданосава пра рак: Цуд не адбыўся. У мяне будзе яшчэ адна аперацыя
Вядоўца Кацярына Ваданосава паведаміла пра другую аперацыю праз рак.
14.07.2022 / 14:42
«У сераду, 20-га, у мяне будзе яшчэ адна аперацыя.
Ампутацыі грудзей аказалася недастаткова. Будуць выразаць два новавыяўленыя ачагі ракавай пухліны (цешыць, што значна меншыя за першы).
А потым, тыдні праз тры, калі трэцяя аперацыя не спатрэбіцца (вельмі спадзяюся на гэта, бо куды ўжо больш) — будзе ўсё, як ва ўсіх нармальных людзей, пра што так любяць пытацца спагадлівыя «знаўцы» анкалогіі: хіміятэрапія і радыётэрапія.
Але тутэйшыя лекары — такія лапачкі: яны сказалі штосьці пра нейкі магічны прыбор (я мала што зразумела з іх польскага аповеду: па-мойму, яны называлі гэта ўсё чымсьці падобным на «марозную шапачку»), з дапамогай якога паспрабуюць мне захаваць валасы.
Сказалі, што, калі атрымаецца, то з мяне — канцэрт у беластоцкім цэнтры анкалогіі (там амаль ужо ўсе ведаюць, што jestem piosenkarką, і нават песні мае развучваюць).
Я адказала, што з радасцю дам хоць цыкл канцэртаў па ўсіх цэнтрах анкалогіі ў Польшчы.
Стараюся цешыцца тым, што чарговая аперацыя будзе, паводле абяцанняў, лягчэйшай за папярэднюю. Але пакуль не прыдумала, што рабіць з болем і наступствамі, якія засталіся ад мінулай, што адбылася месяц таму
А яшчэ я мушу радавацца, што мая хімія — гэта ўсяго толькі хіміятэрапія, а не «хімія» (беларусы зразумеюць) ці, не дай Божа, рэальны турэмны тэрмін, які незаконным, бессаромным, агідным, неправедным чынам прысуджаны маім сябрам, знаёмым, аднадумцам.
Рэабілітолаг сёння запытаўся, пра што я больш за ўсё хвалююся. Я, як магла, распавяла па-польску пра Насту і Змітра Дашкевічаў, пра Кацярыну Андрэеву, пра тысячы беларусаў, у якіх аднялі нармальнае жыццё, будучыню і свабоду, пра сяброў ва Ўкраіне, пра Яна Дзюрбейку ў рашысцкім палоне…
Рэабілітолаг сказаў, што не ведае, як даць рады. Хіба што не здавацца. Напэўна, гэта самы лепшы рэцэпт у цяперашняй сітуацыі.Не варта здавацца. Гэта я сабе ў першую чаргу кажу. Але і вам таксама. Мы пакуль жывыя. Ды і, калі памром, будзе, напэўна, не горш
І, дарэчы, я ўсё яшчэ веру ў справядлівасць і дабро. І казкі. А вы?