«Niejmavierny śviet novych smakaŭ». Viehanka raskazała, jak pierachodziła na raślinnuju ježu
Viktoryja Akunievič — viehanka sa stažam. Ale jana nie prosta nie jeść miasa. Dziaŭčyna navučyłasia hatavać cudoŭnyja desierty dla viehanaŭ i «padsadziła» na ich navat miasajedaŭ. Svajoj historyjaj jana padzialiłasia z baranavickim vydańniem BAR24.
01.11.2023 / 18:39
«Spačatku prosta pierajšła na pravilnaje charčavańnie, kab pryjści ŭ formu»
Upieršyniu ź viehanstvam ja sutyknułasia hadoŭ vosiem tamu, kali pierajechała z Baranavič u Minsk. Ja pracavała ŭ broŭbary, dzie mnohija klijenty byli prychilnikami zdarovaha charčavańnia i sportu. Mienavita ad ich ja pačuła pra syrajadzieńnie, viehanstva i viehietaryjanstva. I dziakujučy hetamu ŭpieršyniu admoviłasia ad miasa. Na praciahu hoda ja jeła małočnyja pradukty. Potym ja niešta pieradumała i viarnułasia da zvykłaha racyjonu.
Ale kali piać hadoŭ tamu naradziłasia majo druhoje dzicia, ja stała bolš adkazna padychodzić da svajho charčavańnia. Spačatku prosta pierajšła na pravilnaje charčavańnie, kab chutčej pryjści ŭ formu. A dalej mianie niejak zaciahnuła. Ja šmat čytała pra raślinnaje charčavańnie, pra škodu małočnaj pradukcyi, miasa dla arhanizma. I pastupova stała ŭvodzić raślinnyja stravy, padsadžvajučy na ich usiu siamju.
Tak što da momantu, kali dziciaci treba było ŭvodzić prykorm z małačkom i miasam, my ŭžo całkam pierajšli na raślinnuju ježu. Muž byŭ nie suprać. Naadvarot, jon moj adnadumiec i adrazu padtrymaŭ hetuju ideju.
«Baćki pieryjadyčna sprabavali nakarmić inšaj ježaj»
Spačatku, viadoma, ja sutyknułasia sa składanaściami ŭ płanie pryniaćcia blizkimi našaha ładu žyćcia. Jany dumali, što heta ŭsio časova. I kazali, maŭlaŭ, rabicie, što chočacie, ale kab dzieci charčavalisia «narmalna».
Maje baćki i baćki muža pieryjadyčna sprabavali nakarmić nas inšaj ježaj. Nastojliva prapanoŭvali jaje, a kali my admaŭlalisia, asudžali. Maŭlaŭ, kali nie budziecie jeści miasa, z vami budzie toje i toje. Ale z časam jany pryniali naš vybar. I navat stali cikavicca, pytacca recepty.
Dzieci ciapier spakojna zastajucca ŭ babulaŭ i dziadulaŭ. I im užo nichto nie prapanuje miasa, choć i jano, i małočnyja pradukty, viadoma, jość na stale ŭ baćkoŭ. Ale maje dzieci hetaha nie jaduć.
U nas nikoli nie było zabaronaŭ. Prosta ja zaŭsiody im raskazvaju ŭsio, jak jość. Maje dzieci viedajuć, što takoje miasa i kim jano było pierš, čym apynucca ŭ kahości na talercy. Bo viehanstva — heta nie prosta pra charčavańnie. Ja b navat skazała, heta naohuł nie pra ježu. Heta ład žyćcia. Etyčny, ekałahičny. Heta pra luboŭ i bieražlivyja adnosiny da ŭsiaho žyvoha.
«Z tofu mohuć zrabić usio — ad desiertaŭ da ryby»
Ja zaŭsiody vielmi šmat hatavała. A kali pierajšli na raślinnaje charčavańnie, rabiła pa try-čatyry novyja stravy štodnia. I kožnaja vyklikała zachapleńnie! Tamu što kožny raz adkryvaŭsia nievierahodny śviet novych praduktaŭ, novych smakaŭ, pra jaki ja navat nie zdahadvałasia!
Ja navučyłasia hatavać vielizarnuju kolkaść viehanskich straŭ. Roznyja vidy blincoŭ, łazańniu, paštety, pirahi, pielmieni z varenikami, nutavyja katletki. Nut my prosta lubim. Ja jaho, napeŭna, kožny dzień hatuju.
Z tofu ja naohuł mohuć zrabić usio — ad desiertaŭ da ryby. Navat ikru viehanskuju z nasieńnia čya mahu pryhatavać. Pry hetym vyhladać jana budzie jak zvyčajnaja čornaja ikra. Naohuł, lubuju stravu z tradycyjnaj kuchni možna zrabić stravaj dla viehanaŭ.
Ciapier značna praściej być na raślinnym charčavańni, čym kali my tolki pačynali. Praduktaŭ dla viehanaŭ značna bolš. Jany jość u kožnaj kramie ci na rynku. I kaštuje heta naohuł niadoraha.
Moj ulubiony tofu na «Kamaroŭcy» kaštuje 5 rubloŭ za 500 hramaŭ. A zrabić ź jaho možna ŭsio, uklučajučy toje, što zvyčajna robiać z tvarahu. I zamarožvać možna.
Doraha kaštujuć tolki sasiski i kaŭbasy viehanskija — kala 25 rubloŭ za paŭkiło prykładna. Ale my i nie kuplajem ich, tamu što ŭ hetym niama nijakaj nieabchodnaści.
Prysmaki dla viehanaŭ: pieršym byŭ tort z hrečki
Moj pieršy tort byŭ ź zialonaj hrečki. Viehanski tvarožnik. Znajšła recept dzieści ŭ internecie i vyrašyła pryhatavać na dzień naradžeńnia muža. Prosta cikava było, što z hetaha atrymajecca.
Afarmleńnie, viadoma, vyjšła tak sabie. Ale sam tort usim spadabaŭsia! Nichto i padumać nie moh, što z hetaha pradukta možna zrabić tort! Z tych časoŭ ja stała šukać inšyja recepty, hatavała roznyja desierty. I vykładała fota ŭ siabie na staroncy ŭ instahramie.
Ja rabiła heta dla siabie, nie źbirajučysia ničoha pradavać. I navat razhubiłasia, kali pad fota adnaho z desiertaŭ u mianie spytali canu. Tady ja padumała: a, i praŭda, kolki kaštuje kiłahram? Treba paličyć.
Viktoryju zaprašajuć u jakaści viehanskaha kuchara na roznyja retryty. Fota: asabisty archiŭ
Nieŭzabavie ja zrazumieła, što receptaŭ ź internetu mnie niedastatkova. Stała šukać prafiesijnaje navučańnie, kursy, i vyjšła na novy ŭzrovień. Ciapier ja hatuju mnostva roznych desiertaŭ: viehanski i syrajedny tarty, pirožnyja, ziefir, areški sa zhuščonki, hłazuravanyja syrki, cukierki, vatruški, sočniki i inšaje. Mahu zrabić «Napaleon», jaki pa smaku nie budzie adroźnivacca ad tradycyjnaha, ale biez hrama aleju i cukru. Za apošnija dva miesiacy ja navučyłasia rabić viehanskija sinabony biez hlutena, limonny tart, tyramisu. A ŭ listapadzie ŭ mianie pačynajecca novaje navučańnie pa nizkavuhlavodnych tartach.
Biezumoŭnaja padtrymka pieratvaryła moj ład žyćcia ŭ niešta bolšaje. Ja b nie nazvała heta biznesam. Chutčej, heta majo chobi, maja tvorčaść.
Samyja papularnyja desierty dla viehanov — «Napaleon» i «Miedavik»
Čaściej za ŭsio mianie prosiać pryhatavać desierty. Samyja papularnyja prysmaki dla viehanaŭ u mianie — tarty «Napaleon» i «Miedavik», ziefir, šakaładna-višniovy tort, areški, sočniki. Ja ich rablu praź dzień ci dva. Časam zakazvajuć i zvyčajnuju ježu.
Niadaŭna Vika navučyłasia hatavać viehanskija sinabony. Fota: asabisty archiŭ
Hatuju ja i viasielnyja viehanskija tarty. Samy vialiki viasielny «Napaleon» važyŭ 3,5 kh. A adnojčy klijentka na svoj dzień naradžeńnia zamoviła ŭ mianie dvuchjarusny tort vahoj 5 kh.
Ja vielmi lublu toje, što rablu. I, jak praktyka pakazvaje, ludziam heta taksama padabajecca. Ja adkryvaju im śviet raślinnaj kuchni. Nie tolki sałodkaj, ale i viehanskaj. Pakazvaju, jak heta raznastajna, smačna, pryhoža. Mnie padabajecca dzialicca hetym ź ludźmi, atrymlivać ad ich zvarotnuju suviaź. Heta vydatna!
Niejkich dalokich hłabalnych płanaŭ ja nie buduju. Pracuju zaraz, atrymlivaju asałodu ŭ momancie. Ale, mahčyma, mnie b chaciełasia, kab u mianie była svaja kaviarnia z maimi samymi vydatnymi i smačnymi desiertami.
Čytajcie taksama:
Viehietaryjanstva moža pieradavacca ŭ spadčynu — daśledavańnie
«A potym u mianie źnikła i mienstruacyja». Historyja biełaruski, jakaja charčujecca tolki sadavinaj
«Ja adčuvaju siabie Isusam». U Azii padčas detoksu pamierła rasijskaja błohierka-syrajedka
Siamja viehanaŭ paprasiła susiedziaŭ začyniać vokny, kali tyja hatujuć miasa