Biełaruska padarožničaje pa samych biednych krainach Afryki i raskazvaje — jak heta, kali ciabie pastajanna razvodziać na hrošy
Jak vyhladaje samy stromny afrykanski chosteł, što stała z pałacam rastafaryjanskaha boha i a jakoj kančajecca kamiendanckaja hadzina — pra ŭsio heta jana raspaviadaje pa-biełarusku ŭ svaim błohu.
14.07.2024 / 08:00
Taćciana ŭ afrykanskaj viosačcy. Kadr z rolika
Taćciana žyvie ŭ Bielhii i viadzie tyktok-kanał «Pieršy vandraŭničy», u jakim na biełaruskaj movie raskazvaje pra svaje ekzatyčnyja padarožžy pa Afrycy. Biełaruska naviedała ŭžo 64 krainy śvietu, ale jaje videabłohu jašče ŭsiaho paŭhoda, tamu ŭ jaho trapili tolki apošnija vandroŭki pa Śjera-Leone, Libieryi, Kot-dJIvuary i Erytrei.
Usie hetyja krainy Čornaj Afryki naležać da liku samych niepaśpiachovych i, adpaviedna, vielmi niebiaśpiečnych. Bolšaść ź ich pieražyli ŭ svajoj niadaŭniaj historyi hramadzianskuju vajnu, ad nastupstvaŭ jakoj nie mohuć adyści dahetul.
Taćciana raskazvaje ŭ kanale, što padarožničaje sa svaim mužam Krysam. U kancy minułaha hoda jany razam vypravilisia ŭ Zachodniuju Afryku. Pieršaj krainaj stała Śjera-Leone, dla naviedvańnia jakoj daviałosia atrymać u Brusieli vizu za 100 jeŭra.
Kali vy prylacicie ŭnačy, jak i błohierka, to daviadziecca sutyknucca ź miascovaj rečaisnaściu — kamiendanckaj hadzinaj da 6-j ranicy — spadčynaj niespakojnaha minułaha.
Akramia taho, mižnarodny aeraport znachodzicca pa inšy bok zaliva ad Frytaŭna, trapić u stalicu možna tolki na paromie, jakoha treba čakać jašče niekalki hadzin.
Zachodniaja Afryka bahataja na rajskuju pryrodu i łandšafty z vadaspadami i horami. Prykładam, adna z hałoŭnych razynak Frytaŭna — plaž River No 2, dzie zdymali rekłamu znakamitych batončykaŭ Bounty.
Praŭda, za pryhožyja pryrodnyja krajavidy časam davodzicca prypłacić miascovym. Biełych turystaŭ ad samaha pačatku tut sprabujuć raźvieści na hrošy: załamać canu za prajezd na tuk-tuku ŭ 7 razoŭ bolšuju ci naviazać absalutna niepatrebnyja pasłuhi.
U Afrycy jeŭrapiejcy adrazu stanoviacca bahaciejami — za 50 jeŭra ŭ abmieńniku biełaruscy vydali ceły stos miascovych kupiur.
Pierasoŭvajecca biełaruska pa Afrycy zvyčajna aŭtaspynam, u tym liku ŭnutry hruzavikoŭ, bo z hramadskim transpartam tut nie vielmi.
Miascovy transpart pracuje pa zapoŭnienaści, nie pa raskładzie, a tamu moža spaźniacca na niekalki hadzin. Paŭsiul — ci heta parom, ci aŭtobus — vystupajuć chryścijanskija i musulmanskija prapaviedniki.
Pryvatnyja kiroŭcy doŭha svaracca, vyśviatlajučy, kamu dastanucca valutnyja pasažyry. Darohi hruntavyja navat na miascovych «aŭtabanach», u mašynu na zadnija miescy nabivajecca nie mienš za 4 pasažyry.
U padarožžach abaviazkovym punktam iduć zapaviedniki, miascovyja muziei ź niezvyčajnym kałarytam kultavych uboraŭ, masak i inšych dzivosaŭ, rynki, miascovyja zabiahałaŭki.
Biełaruska nie baicca kaštavać lubyja afrykanskija stravy, navat kali na pach i smak jany nie vielmi. Śniedać idzie tudy, kudy chodziać zvyčajnyja žychary, kab zrazumieć, jak jany realna žyvuć i pabačyć zabaŭnyja bytavyja scenki. Niekatoryja ź miascovych restaranaŭ mohuć być navat «z pretenzijaj» — mieć myła ŭ tualecie.
Žančyna pryznajecca ŭ błohu, što adna z pryčyn, čamu jana lubić Afryku — niejmavierna tannaja sadavina. Vialikuju papaju možna nabyć za 50 jeŭracentaŭ, a kakos za 30, tady jak u Jeŭropie jany buduć kaštavać u dziasiatki razoŭ daražej.
Taćciana ŭ svaich rolikach taksama dzielicca miascovymi afrykanskimi łajfchakami, naprykład, pakazvaje antykamarynaje dreva, sok jakoha abaraniaje ad nadakučlivych i niebiaśpiečnych nasiakomych.
Błohierka pakazvaje, jak vyroščvajuć drevy kakavy, jak robiać muku z kareńniaŭ miascovaj manijoki. Zvykłyja dla biełarusaŭ chatnija raśliny kštałtu dyfienbachii, taŭścianki Taćciana znachodzić prosta na vulicach ci ŭ lesie.
Padarožničajuć pa nievialikich vioskach, dzie biełyja pryšelcy adrazu stanoviacca ŭpadabanym atrakcyjonam dla miascovych dziaciej. Kab spynicca tut z namiotami, treba atrymać dazvoł starejšyny — jak i ŭsio ŭ Afrycy dla turystaŭ, takija pytańni vyrašajucca za hrošy.
Ale heta našmat tańniej, čym źniać hatelčyk na vostravie ŭ nacyjanalnym parku. Takaja načoŭka moža kaštavać 50 jeŭra, praŭda, za takuju jeŭrapiejskuju canu vyhody ŭ numary buduć miascovyja — kranik ź viadrom.
U bolšaści takich malaŭničych miaścin biełaruska z mužam Krysam byli adzinymi turystami.
Nastupnym punktam była Manrovija, stalica susiedniaj Libieryi. Navat trymać telefon u ruce tam niebiaśpiečna, tamu jon pryviazany da ruki. U niekali adnoj z najbolš bahatych krain u Afrycy na praciahu 20 hadoŭ išła hramadzianskaja vajna, jakaja daviała jaje da halečy i razruchi.
Ale, adkazvajučy na pytańni pra biaśpieku, Taćciana śmiajecca, što adnojčy joj daviałosia ŭciakać ad statka bujvałaŭ.
A voś da niebiaśpieki miascovych chvarob jana stavicca bolš surjozna — pryščeplenaja ad hiepatytaŭ, žoŭtaj lichamanki, polijamijelitu i čahości jašče, pra što nie pamiataje.
U Libieryi ich sustreli zakinutyja vypracoŭki i zavody. Navat najvyšejšy punkt rehijona, hara Nimba, jakaja słužyć stykam miežaŭ Libieryi, Hviniei i Kot-dJIvuara, akazaŭsia ledź nie skapany, kali tut zdabyvali rudu. Ad byłoj raskošy zastalisia tolki zakinutyja ruiny łakšery-hatelaŭ.
Tolki na miažy z Kot-dJIvuaram vandroŭniki narešcie sustreli prystojnuju kaviarniu. «Narešcie francuzski dobry ŭpłyŭ!»
Druhoje padarožža Taćciana i Krys zładzili na inšy kaniec kantynienta — na Afrykanski Roh. Pieršaj i pakul adzinaj naviedanaj tut krainaj stała Erytreja.
Erytreja — heta kraina, jakaja atrymała niezaležnaść ad Efiopii ŭ vyniku 30-hadovaj vajny. Z momantu zdabyćcia niezaležnaści ŭ 1993 hodzie joj biazźmienna kiruje prezident Isajas Afievorki, lidar adzinaj lehalnaj partyi ŭ krainie. Erytreja — typovaja tatalitarnaja dyktatura, jaje ŭrad ličycca adnym z najhoršych u śviecie. Bolšaja častka krainy zakrytaja dla naviedvańnia, jak u KNDR i Livii.
Kab trapić u Erytreju, taksama treba atrymać vizu, jakaja zapaŭniajecca ad ruki — technałohiju druku tam jašče nie asvoili.
U adroźnieńnie ad subekvataryjalnaj Zachodniaj Afryki, tut panuje zasušlivy trapičny klimat z bolš ścipłaj pryrodaj — za aknom mašyny tolki vielizarnyja kaktusy dy viarbludy.
A voś kulturnaj spadčyny ad amal viekavoha vaładarańnia Italii zastałosia kudy bolš. Madernisckaja zabudova stalicy Asmary ŭniesienaja ŭ Śpis spadčyny JUNIESKA. Vyhladaje sapraŭdy pryhoža, ale vielmi zaniadbana. Ź niečakanych słavutaściaŭ tut jość pomnik Puškinu — Erytreja razam z Efiopijaj spaborničajuć za prava nazyvacca radzimaj prodkaŭ ruskaha paeta.
U krainie niama internetu, tak što ŭsie svaje tyktoki dziaŭčyna vykładała ŭžo paśla viartańnia dadomu. Zatoje, kali vy chočacie pahladzieć filmy, u sałonie vam za 1 jeŭra zapampujuć na telefon adrazu piać stužak.
Čyhunka, jakaja namalavanaja na erytrejskich banknotach, nie dziejničaje, z hramadskaha transpartu zastajucca tolki aŭtobusy.
Praŭda, karystacca hramadskim transpartam turystam usio adno zabaroniena ŭładami Erytrei. Možna tolki arandavać mašynu adrazu z kiroŭcam.
Na ŭzbočynach uzdoŭž daroh sa stalicy zastajucca reški padbitaj vajskovaj techniki z časoŭ apošniaha ŭzbrojenaha kanfliktu.
Jašče adzin pryhožy prymorski horad Masaŭa, byłaja stalica italjanskaj kałonii Erytreja, tak i nie ačuniaŭ paśla vajny i siońnia vyhladaje razburanym i praktyčna zakinutym.
Tut možna pabačyć ruiny pałaca apošniaha impieratara Efiopii Chajle Siełasije, jakoha ŭ rastafaryjanstvie ličać adnym z uvasableńniaŭ Boha na ziamli. Praŭda, božy status nie źbiaroh impieratara ad revalucyi i źviaržeńnia.
U Erytrei Taćciana z mužam trapiła ŭ samy žudasny chosteł u svaim žyćci — u napaŭrazburanym budynku na adkrytaj terasie, kudy zalatajuć hałuby, a viečarynka pad voknami nie ścichaje da 5-j ranku. Zatoje ŭsiaho 2 jeŭra za noč i z vyhladam na Čyrvonaje mora.
I kavu tut, pa pryznańni samoj dziaŭčyny, robiać lepšuju, čym u byłoj mietrapolii, Italii. Usio ž heta jaje radzima.
Taćciana tłumačyć svaim padpisčykam, što maje mała praktyki ŭ biełaruskaj movie, tamu čaściakom dapuskaje pamyłki ŭ maŭleńni, ale heta nie spyniaje jaje ŭ imknieńni pakazać biełarusam Afryku pa-biełarusku.
Jak sport staŭ mahčymaściu atrymać svabodu ŭ adnoj žorstkaj dyktatury z čystymi vulicami
Kraina «akuna mataty» i tvorčych ludziej. Jak biełaruski ajcišnik pracavaŭ u Tanzanii