Mužčynski abutak: šeść vidaŭ łofieraŭ
Minuły artykuł byŭ pryśviečany nieŭmiručaj kłasicy mužčynskaha abutku: oksfardy, brohi i derbi. Siońnia ja spyniusia na šaści vidach adnaho abutku — łofierach.
Adrazu adznaču, što łofiery hetak ža nosiać i žančyny. Tamu artykuł budzie karysny ŭsim biez vyklučeńnia.
1. Vieniecyjanskija, ci kłasičnyja, łofiery (Venetian loafers)
Pieršymi łofierami, jakija trapili ŭ historyju, byli łofiery z Narviehii. Tam u 1930-ja hady taki abutak biez šnurkoŭ nasili miascovyja fiermiery, kali vyvodzili karoŭ na pašu. Jany chacieli mieć abutak, jaki možna chutka nadzieć, i ŭ jakim nie stamlajucca nohi padčas doŭhich piešych prahułak. Skuranyja tapački, pašytyja pa vobrazie makasinaŭ, ale bieź lišnich detalaŭ, vyhladali zusim prosta i adkazvali hetym patrabavańniam. Značna paźniej łofiery, pazbaŭlenyja jakich-niebudź dekaratyŭnych dapaŭnieńniaŭ, stali nazyvać vieniecyjanskimi za padabienstva ich siłuetu z formaj vieniecyjanskich Barkoŭ.
Tak što kłasičnyja, abo vieniecyjanskija, łofiery — heta samaja aŭtentyčnaja raznavidnaść łofieraŭ. Jany vielmi prostyja, adnak adsutnaść lišnich detalaŭ dazvalaje stvaryć biezdakorny vobraz i padkreślić vytančany hust.
U bolšaj stupieni jany padobnyja na makasiny, ale pry hetym majuć nizki abcas. Ich možna nasić z džynsami i futbołkaj abo sa štanami i kašulaj.
2. Pieni-łofiery (Penny loafers)
Jany źjavilisia na śviet ŭ 1934 hodzie, kali Džordž Hienry Bas, uładalnik fabryki Bass & Co vyrašyŭ pryšyć da łofieraŭ upopierak vierchniaj častki stupni dekaratyŭnuju skuranuju pałosku z prarezam u vyhladzie romba. Asablivaha sensu ŭ joj niama, možna i nie šukać, ale tolki paśla źjaŭleńnia hetaj detali łofiery byli zaŭvažanyja ŭ modnaj industryi — amierykanski Esquire paprasiŭ GH Bass & Co zrabić niekalki takich par, kab prailustravać artykuł ab abutku dla adpačynku.
U samoj kampanii łofiery nazyvali «vuličnymi chatnimi tapačkami», što zusim niełahična i kaža pra toje, što ŭ hetym abutku možna vyjści na dvor, ale stupać dalej za susiedski hazon usio ž nie varta. Žurnalisty ludzi razumnyja i źlohku padmalavali zychodnyja dadzienyja. Jany zajavili, što heta samy zručny abutak, jaki varta nadziavać paśla ciažkaha pracoŭnaha dnia na zavodzie abo sustrakać haściej: ty jak by i nie ŭ tapačkach pierad imi, ale i nie topčaš dyvan u vuličnych čaravikach.
Ciapierašniaja nazva pieni-łofieraŭ źjaviłasia ŭ 1950 hodzie siarod amierykanskich studentaŭ z univiersitetaŭ Lihi plušču, jakija byli tymi jašče modnikami.
A čamu, ułasna kažučy, pieni? Lehienda kaža, što rombapadobny razrez na vierchniaj častcy abutku słužyŭ dla taho, kab kłaści tudy manietu ŭ dva pieni, što słužyła harantyjaj taho, što student nikoli nie akažacca ŭ situacyi, kali niama hrošaj dla telefonnaha zvanka. Pavodle inšaj viersii, studenty ŭkładvali pieni na pośpiech u čas zdačy ekzamienu.
Tak ci inakš, łofiery atrymali svaju nazvu, jakaja ćviorda zamacavałasia za dadzienym typam mužčynskaha abutku.
Heta najbolš univiersalnyja łofiery, jakija možna nadziavać navat pad dziełavy stroj.
3. Bielhijskija łofiery
Bielhijskija — samyja akuratnyja z łofieraŭ, možna navat skazać elehantnyja i vytančanyja, choć heta i nie samaja mužnaja charaktarystyka. Nazva źjaviłasia paśla taho, jak u 1940-ch dyzajnier i biźniesmien Hienry Biendeł pajechaŭ u Bielhiju, kab navučycca ŭ miascovych abutkovych majstroŭ mietadu, kali tufli sšyvajucca navyvarat, a potym vyvaročvajucca vonki. Z tych časoŭ kampanija Hienry Biendeła — adziny vytvorca bielhijskich łofieraŭ, a manapalist moža dazvolić sabie nie parycca z nazvaj i pisać na abutkovych skrynkach prosta «Bielhijski Abutak». Toj ža Biendeł vyrašyŭ pryšyć źvierchu na łofiery maleniečki bant, jaki, ułasna, i biantežyć niekatorych svajoj znaročystaj elehantnaściu. Našyja suvoryja mužčyny naŭrad ci ich aceniać, ale adnaznačna hety abutak pryvablivaje svajoj lohkaściu, ź jakoj jany mohuć akazacca ŭ pary sa štanami i kašulaj u pabie, a zaŭtra — u kamplekcie sa smokinham na čyrvonaj darožcy, jakaja tolki halivudskaja, a nie taja, što ŭ Pałacy prezidenta.
4. Łofiery z pendźlikam (Tassel loafers)
Maje samyja lubimyja. Pendźliki źjavilisia na łofierach paśla druhoj suśvietnaj, kali akcior Poł Łukas pryjšoŭ da abutkovaha majstra z Alden z hetaj idejaj, padhledžanaj, vidać, dzieści ŭ Jeŭropie. Pieršyja łofiery z pendźlikami spałučali ŭ sabie dva kolery, zvyčajna čornyja ź biełym viercham. Ale da 1952 hoda Ołden stvaryli svaju viersiju, bolš padobnuju na prostyja makasiny z pendźlikami. Praź piać hadoŭ hety abutak ŭžo pradavaŭsia na palicach kram Brooks Brothers i žvava zavajoŭvaŭ usieahulnaje adabreńnie.
Etałonnyja łofiery z pendźlikami robiać z kardovana — konskaj skury, asabliva bliskučaj, daŭhaviečnaj i kaštoŭnaj. Jany navat paskrypvajuć pry chadźbie, takaja asałoda.
Ale jość mnostva inšych varyjantaŭ. Roskid taki, što łofiery nosiać i tyja, chto chodzić u džynsach, i tyja, chto addaje pieravahu kaściumu. Kolery tut taksama samyja raznastajnyja: ad čornaha da koleru burhundzi.
5. Łofiery sa spražkaj
Łofiery sa spražkaj — vynachodnictva italjancaŭ z Gucci. Jany nastojvali na tym, što kłasičny kaścium nie abaviazkova dapaŭniać tolki abutkam sa šnuroŭkaj, i tamu ŭ 1966 prapanavali svaju viersiju łofieraŭ, bolš salidnuju, čym usie papiarednija, šmat u čym dziakujučy spražcy. U mianie tolki jość niepryjemnyja asacyjacyi hetych łofieraŭ z makasinami studentaŭ z Turkmienistana, jakija krasujucca ŭ ich zimoj i letam. Ale hetyja łofiery ŭsio ž taki nie makasiny, i majuć da taho ž abcas. Da i ich sapraŭdy spakojna možna nasić z kaściumam. Čym i zanialisia ŭ 1970-ja nie tolki italjanskija chrosnyja baćki, ale i amierykanskija działki z Uołł-Stryt.
6. Łofiery z machrami (Kiltie loafers)
Nie mienš vydatnyja i stylovyja. Charakternaja detal — machry na sajuzkach, jakija nahadvajuć šatłandskuju spadnicu — kiłt, adsiul i nazva. Nasicie ich lepš biez škarpetak. Jarkija letnija kolery adzieńnia — adzin z mahčymych varyjantaŭ dla kambinavańnia z hetym typam łofieraŭ.
Jak nasić? Sa škarpetkami ci biez?
Časta pytajucca, ci možna nadzieć łofiery z kaściumam? Jašče hadoŭ piaćdziasiat tamu byŭ by adnaznačny adkaz «nie». Siońnia ŭsio nie tak vidavočna. Tak, sapraŭdy, pieršapačatkova jany stvaralisia jak abutak dla štodzionnaha našeńnia, i navat etymałohija kaža pra toje, što jany słužać štodzionnamu stylu (to loaf — badziacca). Ciapier hety abutak zajmaje tyja ž pazicyi, što i tufli sa šnuroŭkaj, i vy sapraŭdy možacie nasić łofiery nie tolki z vychodnym kaściumam, ale i dziełavym. Adnak nie ŭsie vidy padychodziać adnolkava.
Naprykład, pieni-łofiery ŭ siłu svajoj strymanaści najbolš poŭna adkazvajuć patrabavańniam dziełavoha dres-koda. Varyjant z pendźlikami — mienš prymalny, ale dapuščalny. U lubym vypadku, kali vy spałučajecie dziełavy kaścium z abutkam biez šnurkoŭ, viedajcie adno abaviazkovaje praviła — nadzieńcie škarpetki. Kali kaścium mienš farmalny, to ŭ takim vypadku škarpetki možna i nie nadziavać.
Ale ŭsio roŭna dobra padumajcie, jakija mienavita škarpetki nadzieć, kali jość vierahodnaść, što ich pabačać navakolnyja ludzi. A ich pabačać abaviazkova: varta vam tolki sieści, jak štanina paŭzie ŭvierch.
Jašče varta pamiatać, što ni ŭ jakim razie nielha nadziavać škarpetki pad łofiery z šortami. Dy j prosta nikoli nie nadziavajcie škarpetki pad luby abutak, kali vy źbirajeciesia nadzieć šorty. Vy nie źbirajeciesia na špacyr u safary, i vam jašče nie 50 hod. Inakš nie zabudźciesia na kiepku dy fotaaparat na hrudziach.
Kali vy zachacieli nadzieć łofiery biez škarpetak i adčuli, što jany nacierli — nabudźcie płastyr, jość jašče varyjant — śladki. Tak, śladki, jakija nosiać žančyny, ad hetaha vy mienš maskulinnym nie zrobiciesia. Akramia hetaha, nie treba nadziavać ciomnyja łofiery ź biełymi škarpetkami. A ŭ astatnim tut vialikaje pole dla sprob i pamyłak.
Tak nasić nie treba!
Dziadula ź Viciebska zapościŭ fota sa skrynkaj ad televizara i staŭ zorkaj tyktoku. A jaho siabar pieratvaryŭsia ŭ miem3
Kamientary