"ale kali ja pačała prysłuchoŭvacca, to zaŭvažyła, što jany vymaŭlajuć ź inšym akcentam, jość svajo biełaruskaje vymaŭleńnie."
jakaja razumnička. ja navat ślazu puściła... niešta ja siońnia čullivaja)

i našy ściahi padobnyja... 
čyrvony kruh na ich ściahu simvalizuje ŭzychodziačaje sonca*, ale ja hety čyrvony kruh na biełym fonie baču krychu inakš - naŭprost. hieahrafična. to bok - hety kruh - heta nie sonca, a ziamla. ich ziamla. heta Japonija - vostraŭ u akijanie. žyćcio na vostravie (lubym) vielmi nie prostaje. što fizična, što ŭ stasunkach ludskich.
pryblizna toje samaje i ŭ nas... tolki naš "vostraŭ" Biełaruś akružany nie pryrodnym akijanam, a ludskim... praz nas prachodziać šlachi. u tym liku na žal i kryvavyja šlachi - vojnaŭ, jakich biełarusy nikoli nie chacieli i nie chočuć - my sapraŭdy mirnyja ludzi. i pryrodnyja ŭmovy žyćcia ŭ Biełarusi taksama spryjalnymi nie nazavieš - zona ryzykoŭnaha ziemlarobstva. i soniečnych dniej u nas mienš, čym u tumannym Łondanie ci Sankt-Pieciarburzie...
hety kryvavy šlach - vojnaŭ Uschodu i Zachadu (uschodniaj i zachodniaj cyvilizacyj) simvalična adlustravany na našym bieł-čyrvona-biełym ściahu - čyrvonaj pałasoj

*uzychodziačaje sonca... hetak ža darečy nazyvajecca arnamient na dziaržaŭnym fłahu - "V osnovie ornamienta na fłahie ležit uzor «Voschodiaŝieje sołncie», vytkannyj v 1917 hodu Matrionoj Markievič, kriesťjankoj dierievni Kostieliŝie sovriemiennoho Sieńnienskoho rajona Vitiebskoj obłasti"

i nas ź japoncami radnić na žal jašče adna vialikaja ahulnačałaviečaja biada, ale nam ź japoncami daviałosia sutyknucca z hetym pieršymi... heta zusim nie mirny atam. u ich spačatku Chirasima i Nahasaki, potym Fukusima. u nas - Čarnobyl

Pamiataju ŭ žniŭni 2020 hoda čytaŭ pra biełaruskamoŭnaha francuza, jaki prymaŭ aktyŭny ŭdzieł u pratestach u Miensku. Cikava, jak słałasia jaho žyćcio

Jak kaštoŭna! Dziakuj-dziakuj, Sijory!

pieršaje fota... sprava... anti surži...
och užo heta modnaja prystaŭka "anti")

Niedzie paru miesiacaŭ tamu pramilhnuła ŭ presie, što kali Rasieja ŭžyvie atamnuju zbroju to NATA maje adzin z varyjantaŭ, heta ŭdar pa Biełarusi, kab napałochać Rasieju, ale nie ŭviazacca ŭ jadzierny kanflikt. Voś dzie my mahli b jašče bolš stać sumna padobnyja da Japonii, ale dziakavać Bohu jany byccam admovilisia ad takoha "adkazu" i ŭvohule ŭžyvańnia atamnaj zbroi. A šanoŭnaj Japoncy i jaje baćkam vialikaja pavaha i zyčańni mocnaha zdaroŭja, joj pośpiechaŭ u navukovaj pracy i ŭsiaho samaha najlepšaha.

Spadziajusia, jana viedaje taraškievicu.