«Prynižaŭ razumovyja zdolnaści studentak». Čamu ŭ Vilni sa skandałam admianili vystavu biełaruskaha mastaka

19 vieraśnia ŭ vilenskaj prastory CreateCulture Space płanavali adkryvać mastackuju vystavu. Pad šyldaj «Utopii. Italija» tam musili być pradstaŭlenyja karciny Siarhieja Sialeckaha, biełaruskaha mastaka i vykładčyka EHU.

U anonsie vystavy było skazana: «Heta vystava — častka prajekta «Utopija», nad jakim pracavali vykładčyki Departamienta humanitarnych navuk i mastactvaŭ EHU. Mastak, dacent Jeŭrapiejskaha humanitarnaha ŭniviersiteta Siarhiej Sialecki pa vynikach vyvučeńnia intelektualnaj i mastackaj historyi Fłarencyi ciaham niekalkich hadoŭ praź vizualizacyju vobrazaŭ i adčuvańniaŭ prapanuje svaju viersiju niesupynnaha, spradviečnaha žadańnia čałaviectva stvarać svaje ŭtopii».

CreateCulture anansavała vystavu ŭ svaim instahram-akaŭncie, i pad pastom źjaviłasia niekalki niezadavolenych kamientaroŭ. U prastory pytalisia, ci narmalova dla ich ładzić vystavu čałavieka z takoj reputacyjaj. I prastora adreahavała: na nastupny ž dzień paśla źjaŭleńnia kamientaroŭ pradstaŭniki CreateCulture napisali, što admianiajuć vystavu, a paźniej abviaścili ab arhanizacyi adkrytaj dyskusii z nahody hetaj admieny. 

Pad adpaviednymi pastami źjaviłasia niekalki dziasiatkaŭ kamientaroŭ, jakija pralivajuć śviatło na toje, čamu ž była admienienaja vystava. Ź ich možna zrabić vysnovu, što Sialeckaha abvinavačvali ŭ charasmiencie, a taksama što hetyja vypadki razhladała kamisija EHU pa etycy. Pra admienu vystavy stanoŭča vykazałasia i fiłosafka Volha Šparaha.

Ź inšaha boku, u kamientarach prahučała i padtrymka Sialeckaha, u tym liku z boku viadomych asob. «Jakaja durnaja situacyja: zakenselić vydatnaha mastaka i vykładčyka za niejkija čutki? Liču heta nieprafiesijnym. Siarhiej, ja viedaju ciabie, padtrymlivaju ŭ hetaj situacyi. Taki soram! Davaj zrobim vystavu ŭ Varšavie», — takija słovy pad publikacyjaj pakinuła śpiavačka Rusia.

Muzykant i dydžej Papa Bo nakinuŭsia na krytykaŭ:

«Pavažanyja kalehi, ja vykazvaju pratest takim mietadam. Kenselinh zasłužanaha viadomaha talenavitaha mastaka z-za biazdokaznych abvinavačańniaŭ byłych studentaŭ i studentak i niejkich čutak — heta nieprafiesijna.

Vy ž dekłarujecie svaimi pryjarytetami prasoŭvańnie vysakajakasnaha sučasnaha biełaruskaha mastactva, a taksama papularyzacyju jeŭrapiejskich kaštoŭnaściaŭ. A jak ža prezumpcyja nievinavataści?

Ci vy ličycie, što vam treba voś tak reahavać na ničym nie padmacavanyja abvinavačańni studentaŭ, niezadavolenych manieraj vykładańnia dziejnaha (dziŭna, čamu?) dacenta EHU? Uvohule liču hetuju admienu nieprafiesijnym i niavartym pavahi ŭčynkam, a arhumientacyju, dadzienuju ŭ jakaści abhruntavańnia admieny vystavy, nikčemnaj».

«Jon namalavaŭ mianie z raskudłačanymi vałasami, hołuju»

«Naša Niva» źviazałasia ź niekalkimi dziaŭčatami, jakija ŭ rozny čas vučylisia ŭ Siarhieja Sialeckaha. 

Alena (imia źmienienaje) paznajomiłasia ź Siarhiejem Sialeckim padčas svajho navučańnia ŭ EHU. Jana vučyłasia na prahramie dyzajnu, a jon vykładaŭ niekalki profilnych pradmietaŭ. 

Ich kamunikacyja adrazu nie skłałasia: «Napačatku ŭ mianie byŭ uzrovień nižejšy za siaredni, i treba było šmat vučycca dy zadavać durnyja pytańni. Adnosiny byli davoli napružanyja. Što tyčycca stylu kamunikacyi, to Siarhiej Sialecki časta pierachodziŭ na asabistaści i šukaŭ słabyja miescy, za jakija možna začapicca, — tak było z usimi, chto ź im sprabavaŭ spračacca.

U žniŭni—kastryčniku 2019 hoda ŭ studentaŭ byŭ kanflikt z administracyjaj. U kastryčniku, na pačatku navučalnaha hoda, heta vyliłasia ŭ studenckija pratesty i mitynhi pad budynkami donaraŭ univiersiteta. Kanflikt byŭ źviazany z praceduraj padvyšeńnia koštu navučańnia, pra jakoje nie papiaredzili studentaŭ, a taksama sa zvalnieńniem niekatorych vykładčykaŭ pa niezrazumiełych pryčynach. Sialecki ŭ tym kanflikcie vyrazna zajmaŭ pazicyju administracyi».

U pieršyja dni navučalnaha hoda, jak raskazvaje dziaŭčyna, Siarhiej Sialecki namalavaŭ karykatury na studenckaje pradstaŭnictva, jakija jon pakazaŭ studentam-dyzajnieram. Alena miarkuje, što, na dumku Sialeckaha, karcinki musili być dla ich «krynicaj natchnieńnia».

Pavialičyć

Pavialičyć

Pavialičyć

Alena zhadvaje, što atrymlivała ad Sialeckaha i piersanalnyja prynižalnyja kamientary ŭ svoj adras. Taksama jana pamiataje i asabisty vypadak kamunikacyi ź Sialeckim, jaki padpadaje pad charasmient: «Miesiac da prahladu [ispytu pa tvorčych dyscyplinach], u mianie niama idej. Jon taki: «Nu što, Alena, voś što ŭ ciabie asacyjujecca z tvaim žyćciom?» Ja jamu: «Što-niebudź abstraktnaje, u maim styli. Niejkija linii, nie viedaju». Jon: «Voś hladzi, davaj padumajem pra atrybuty, što adlustroŭvajuć tvajo žyćcio, charaktaryzujuć jaho». Nu i pajšła havarylnia, usio ŭ zvykłym duchu. 

A potym jon pačaŭ pakazvać, jak jon bačyć moj malunak — maŭlaŭ, tak, padkazačka. Karaciej, jon namalavaŭ mianie z raskudłačanymi vałasami, hołuju na halinie kala kotki. Pobač sa mnoj, kala stała, dzie jon heta malavaŭ, stajali i inšyja studenty, čałaviek šeść-siem dakładna, ale nichto ničoha nie skazaŭ. Potym padychodzili da mianie i cichieńka ŭśmichalisia, kivali hałavoj i kazali «p…..c». Ja hety «malunak» parvała i vykinuła, jak tolki pryjšła dachaty, fotazdymka nie zachavałasia».

EHU Alena pakinuła nie davučyŭšysia. Pra Sialeckaha zhadvaje, što toj padarvaŭ u joj vieru ŭ jaje tvorčyja zdolnaści.

«Vykładčyk, jaki adkryta maluje karykatury na studentaŭ, što majuć supraćlehłaje jahonamu mierkavańnie, nie moža naležać da jeŭrapiejskaha akademičnaha asiarodździa. A toje, što hety kanflikt užo vylivajecca za miežy ŭniviersiteta, dla mianie zakanamierna».

«O, ty za Pucina? Tolki nie kažy heta nikomu»

Hanna (imia źmienienaje) pastupiła ŭ 2016 hodzie na adnu sa śpiecyjalnaściej prahramy pa dyzajnie ŭ EHU. Siarhieja Sialeckaha jana ŭpieršyniu pabačyła jašče ŭ Minsku — toj vystupaŭ na «Dni ź EHU». Raskazvaje, što jon padaŭsia joj charyzmatyčnym čałaviekam, tym bolš što jon mastak, a dziaŭčynie zaŭsiody padabałasia malavać. U vyniku jana pastupała ŭ EHU častkova dziela taho, kab navučacca ŭ Sialeckaha.

«Kali ja pastupiła, heta byli adny ź niešmatlikich par, dzie mnie, praŭda, było vielmi cikava. Byli pryšpilnyja zadańni, ja ŭ pryncypie vielmi lublu malavać. Heta typovaja historyja, jak dziaŭčynka sa skietčbukam prychodzić va ŭnivier i sustrakaje tam vykładčyka, jakoha jana ŭsprymaje jak nastaŭnika na tvorčym šlachu», — razvažaje Hanna.

U druhim siemiestry jana mocna zachvareła. Heta było pierad siesijaj, kali dziaŭčyna musiła vykanać vielmi važnyja zadańni. Raskazvaje, što starałasia nie kidać pracy: «Tempieratura to pavyšałasia, to źnižałasia, i kali jaje nie było, ja rabiła niejkija zadańni».

Hanna napisała vykładčykam u sacsietkach z prośbaj prakamientavać jaje pracy, adnym ź ich byŭ Siarhiej Sialecki. Jana zhadvaje, što adnojčy jany z vykładčykam jechali z zaniatkaŭ u adnym kirunku, Sialecki žyŭ niedaloka ad jaje. Tamu hetym razam jon prapanavaŭ joj sustrecca na vulicy — zaadno i abmierkavali b jaje pracy. Za hetym pajšła prapanova sustrecca na kvatery ŭ Sialeckaha, dzie jon malavaŭ svaje karciny: maŭlaŭ, «prynoś svaje pracy, my ich pahladzim, i ty pojdzieš dalej chvareć». Dziaŭčyna raskazvaje, što nie adčuła nijakaha padvochu i pahadziłasia na sustreču.

Ale sustreča atrymała niečakany pavarot. «Zachodžu, pakazvaju jamu svaje pracy, kamientuju i kažu, što mnie zrazumieła, a dzie ja maju pytańni. Praciahvaju havaryć, a jon mianie słuchaje. Zamaŭkaju, bo dahavaryła, a jon hladzić mnie ŭ vočy i kaža niešta nakštałt «ja tak nie mahu», — raskazvaje dziaŭčyna.

Hanna paprasiła patłumačyć, što jon maje na ŭvazie. Jana niešta nie tak raskazała pra svaje pracy abo zadała nie toje pytańnie?

«Jon mnie kaža, što adčuvaje siabie zakachanym padletkam, niešta ŭ hetym duchu. Ja pačynaju achraniavać unutry, bo heta niejkaja siurrealistyčnaja historyja, sprabuju zrazumieć, jak heta ŭsio moža być źviazana z rabotami. Skazała jamu, što nie nadta jaho razumieju, a jon adkazaŭ niešta ŭ styli «ja adčuvaju siabie kala ciabie jak chłopčyk, padletak i nie razumieju, što adbyvajecca».

U adkaz Hanna pasprabavała adžartavacca. Sialecki nijak nie prakamientavaŭ jaje rabot, dziaŭčyna chutka ich sabrała ŭ papku i pajšła da dźviarej — paščaściła, jak kaža jana, što vykładčyk dazvoliŭ joj nie zdymać abutku. «Sprabuju adčynić dźviery, užo adčuvaju paniku, i tut jon pytajecca, ci možna jamu mianie abniać. Adkazała: nie, darujcie, mnie treba iści, i ŭvohule ja chvareju i nie chaču zaražać vas». Dziaŭčyna zhadvaje, što pieršyja hadziny paśla vizitu da Sialeckaha navat nie razumieła, što zdaryłasia niešta nie toje, ale pry hetym adčuvała siabie na miažy isteryki. 

Paśla hetaha vypadku jaje kamunikacyja z vykładčykam mocna źmianiłasia. Raniej jany žartavali pamiž saboj, mahli abmierkavać cikavyja historyi, ale ciapier heta źnikła. «Nie viedaju, jak heta zdaryłasia, i nie zdymaju ź siabie adkaznaści, ale mnie stała našmat składaniej vučycca. Było ciažka prosta prychodzić na pary i vykonvać zadańni, bo ja ž nie mahu zabyć pra hetuju situacyju, i ŭ vyniku mianie adličyli». 

Praz hod paśla adličeńnia Hanna adnaviłasia ŭ EHU. «Kali ja tudy pryjšła, Sialecki pavodziŭ siabie tak, byccam my ź im uvohule nie znajomyja. Napisała jamu ŭ fejsbuku: maŭlaŭ, mnie treba zdać toje i toje, a vy pavodzicie siabie duža dziŭna. Jon adkazaŭ: «A vy chto?» Słuchaj, u mianie z taboj jość pierapiska, ty nie moh mianie zabyć, ty da mianie padkatvaŭ!»

«Jašče tady ja dumała padać na jaho skarhu, ale było duža strašna. Jon maje ŭpłyŭ, a mianie ž adličyli, to-bok maja reputacyja byccam drennaja. Plus ja siabie ŭ hetym vinavaciła, dumała pra termin daŭniny, pra toje, chto mnie pavieryć i jak ja ŭsio dakažu. Tak i atrymałasia, što ja ŭsio heta daniesła ŭ sabie da siońnia».

Paśla adnaŭleńnia Hanna ŭsio adno pakinuła EHU. Da druhoha kursa jana tak i nie davučyłasia: «U niejki momant paśla historyi ź im [Sialeckim] mianie pačało vielmi mocna nakryvać, prosta kali ja padjazdžała da ŭniviersiteta. Razumieła, što prosta nie mahu tam znachodzicca spakojna. Adčuvała, što mianie ihnarujuć i ja nie mahu narmalna vučycca, nastolki heta ŭsio ciśnie maralna». Hanna prosta nie pajšła na letniuju siesiju.

My pahutaryli taksama z Taćcianaj Barysavaj. U hetaj studentki EHU Siarhiej Sialecki nie vykładaŭ, ale jana paznajomiłasia ź im padčas navučalnaj pajezdki ŭ Fłarencyju. Vynik — skarha.

Pajezdka, pra jakuju idzie havorka, była ŭ mai 2022 hoda. Jašče na etapie jaje padrychtoŭki Taćciana, uradženka Sankt-Pieciarburha, sutyknułasia sa źniavahaj svajoj nacyjanalnaści ad Sialeckaha: «O, ty za Pucina? Kali łaska, tolki nie kažy pra heta nikomu. I nie kažy, što ty ruskaja». U svajoj skarzie dziaŭčyna ŭdakładniaje, što na toj momant nie mieła dačynieńnia da Rasii ŭžo siem hadoŭ, ale vykładčyk praciahvaŭ źnievažać jaje na padstavie nacyjanalnaści ciaham usiaho padarožža.

Pavodle zajavy, na praciahu padarožža ŭ adras Taćciany z boku Siarhieja Sialeckaha hučali vykazvańni nibyta pra jaje suviaź ź biazdomnymi. Jana cytuje niekatoryja ź ich: «Ty što, z bamžami chočaš načavać? Davaj, načuj z bamžami i mihrantami». 

Takim čynam, paśla pajezdki Taćciana padała skarhu ŭ kamisiju EHU pa etycy (kopija skarhi jość u Redakcyi). Paśla hetaha, pavodle dziaŭčyny, Sialecki pačaŭ raspuskać pra jaje čutki pra toje, što jana byccam pravakuje i spakušaje vykładčykaŭ, i praz heta dziaŭčyna napisała adkryty list da akademičnaj supolnaści EHU. 

Adkazu na svaju skarhu ad kamisii joj daviałosia čakać niekalki miesiacaŭ, dy i razhlad Taćciana nie ličyć spraviadlivym: «Sialeckamu dali čas aznajomicca z pakazańniami śviedak-vykładčykaŭ pra toje, što bulinhu byccam nie było, a mnie chacieli pakazać ich tolki na samim sazvonie pasiadžeńnia kamisii. Paśla majho pratestu ab niaroŭnaści bakoŭ pasiadžeńnie pieranieśli i praz tydzień dasłali mnie pakazańni, razhlad adnavili amal praz dva miesiacy paśla kanikuł. I litaralna zatykali na ŭsich pasiadžeńniach, pierapyniali, i ŭ pratakoł uvohule chod pasiadžeńnia nie zanieśli — [tam jość] adpiska ŭ paru skazaŭ pra chod pasiadžeńnia, chacia jano išło, napeŭna, hadzinu».

Taćciana ŭdakładniaje, što častku źniavah z boku Sialeckaha jana ŭspryniała jak prynižeńnie jaje praź finansavaje stanovišča — dziaŭčyna adna vychoŭvaje maleńkaha syna. Kab zarabić hrošy na pajezdku ŭ Fłarencyju, jana niekalki tydniaŭ pracavała dadatkova ŭ načnuju źmienu. Paśla historyi sa skarhaj na Sialeckaha Taćciana pierastała atrymlivać hrant na navučańnie ad administracyi EHU i apłačvaje navučańnie całkam sama, chacia jaje adznaki, jak kaža dziaŭčyna, nie pahoršylisia.

Što kažuć znajomyja Sialeckaha?

Siarhiej Sialecki naradziŭsia ŭ 1962 hodzie. Jon skončyŭ u 1981-m Minskaje mastackaje vučylišča imia Hlebava, a ŭ 1990-m — Biełaruski dziaržaŭny teatralna-mastacki instytut (siońnia heta Biełaruskaja dziaržaŭnaja akademija mastactvaŭ). Z 1990 hoda Sialecki pracuje vykładčykam. 

Z nami pahutaryła dziaŭčyna, jakaja ŭ hetym navučalnym hodzie vučyłasia ŭ Siarhieja Sialeckaha. U jaje zastalisia ŭspaminy pra jaho jak pra pryncypovaha vykładčyka. «Jon vykładaŭ u mianie dva siemiestry. Chadziła na ŭsie pary, nie mieła nahody ich prapuskać, i heta byli davoli kamfortnyja i kłasnyja pary, ja adčuvała siabie na ich spakojna. Ale razam z hetym ja adčuvała pryncypovaje staŭleńnie samoha vykładčyka. Jon byŭ davoli patrabavalny, ale, mnie zdajecca, heta absalutna naturalnaja reč, kali sprava tyčycca adukacyi.

Jon staviŭsia da svajho pradmietu pryncypova, moh davoli stroha vykazacca pra raboty, jakija, na jaho pohlad, nie adpaviadali kryteryjam i byli niajakasnyja. U kancy siemiestra niekatoryja nie atrymali zaliki.

Mahu ŭjavić, što niechta moža jaho za heta nie lubić. Ale, na moj pohlad, zrabić jakasnuju pracu — heta adkaznaść samoha studenta. Šmat chto sa studentaŭ jaho lubić, i ja mahu taksama skazać, što jon mnie sapraŭdy padabajecca jak vykładčyk, ja rada ŭ jaho vučycca».

Što datyčyć abvinavačvańniaŭ u bok Sialeckaha, dziaŭčyna ličyć ich plotkami: «U mianie niama idej, adkul rastuć nohi ŭ hetych čutak. Mahu adšturchoŭvacca tolki ad taho, što ja bačyła sama. Ja chadziła na jaho pary, i ŭ mianie hetyja čutki vyklikajuć razhublenaść, bo ja nie bačyła ničoha, što moža być źviazana z charasmientam.

Jak studentka, jakaja chadziła na jaho pary, mahu vykazać sa svajho boku padtrymku vykładčyku, bo situacyja vyhladaje štučna stvoranaj».

Fiłosafka Volha Šparaha pracavała ŭ EHU da 2013 hoda. Jana raskazała nam, što była śviedkaj taho, jak Sialecki vykazvaŭsia pra navučencaŭ:

«U majoj pamiaci zastałosia, što Siarhiej u pryvatnych razmovach źniavažliva adhukaŭsia pra studentak. I ja abmiarkoŭvała hetaje pytańnie z kiraŭnictvam jaho departamienta, ź jakim ciesna pracavała, ź Siarhiejem ja ciesna nie pracavała. Naprykład, jon prynižaŭ ich razumovyja zdolnaści — sa śmiecham, u asiarodździ kaleh pa EHU. Pakolki ja zapomniła i źviartała na heta ŭvahu jaho kiraŭnictva, heta vychodziła za zvykłyja ramki».

Jak na takija zaŭvahi reahavała kiraŭnictva Sialeckaha? Pa słovach Šparahi, nijak. I prosić dadać: «Pavinna była tady, 10 hadoŭ tamu, być bolš rašučaj u abaronie studentak».

Śpiavačka Rusia, jakaja vykazałasia ŭ padtrymku mastaka ŭ hetym kanflikcie, u kamientary dla «NN» źviartaje ŭvahu na humanitarny bok situacyi:

«Kultura kenselinhu — vielmi surjoznaja reč, i ja liču, što kožny vypadak treba raźbirać pryvatna, rupliva i vielmi detalna. U tym, što adbyvajecca ź Siarhiejem, my bačym tolki ananimnyja skarhi i zajavy, i ŭsio heta raście jak śniežny kamiak. Jość vialikaja ryzyka, što mastaku na staraści hadoŭ ni za što prosta pałamajuć žyćcio i karjeru, heta budzie mieć vialikija nastupstvy. Ja zastupiłasia ŭ kamientarach za Siarhieja, bo paličyła, što halereja, nie pravieryŭšy faktaŭ i pasłuchaŭšy čutki, pryniała rašeńnie adchilić jaho vystavu».

Śpiavačka nie admaŭlaje niebiaśpieki charasmientu: «Usio heta — vielmi žorstkija i surjoznyja rečy, i ź imi žartavać nielha. U maim atačeńni achviar Sialeckaha niama, jość tolki dziaŭčaty, jakija niešta takoje čuli pra jaho, tak što ja schilajusia da vysnovy, što ŭsio heta — čutki. I ja miarkuju, što kali takoje mocnaje abvinavačvańnie, treba razhladać heta surjozna, a nie kidacca niejkimi dumkami i plotkami».

Svoj kamientar «Našaj Nivie» daŭ i Papa Bo: «Viedaju, što jon vielmi patrabavalny da studentaŭ, daje vielmi krytyčnuju acenku ich pracy, nie zhładžvaje vuhłoŭ. Bačyŭ, jak prachodzili kursy pa malunku, jakija my arhanizoŭvali ź Sialeckim u «Korpusie». Heta było vielmi cikava i plonna, dało mnohim studentam kursaŭ šturšok u dalejšym raźvićci ŭ kirunku malunka.

Siarhieja ja viedaju bolš jak dobraha siabra i kłasnaha partniora, ź jakim my zrabili vialikuju kolkaść prajektaŭ — ad firmovaha stylu «Korpusa» i «radyjoBO», jakoje ja rabiŭ, da afiš na kancerty i festy. U maim asiarodździ ŭsie viedajuć Siarhieja Michajłaviča jak adkrytaha i viasiołaha čałavieka, prafiesijanała svajoj spravy, davoli spahadlivaha čałavieka, jaki zaŭsiody prychodzić na dapamohu.

Nie admaŭlaju, što Siarhiej Michajłavič — vostry na jazyk, moža rezka vykazacca, bieskampramisna raskrytykavać čyjuści tvorčaść ci raźbić čyju-niebudź dumku. Ale, viedajučy hetaha čałavieka, nie mahu skazać, što jon zdolny na charasmient. Pakryŭdzić słovami jon moža, ale, jak mnie zdajecca, tolki tych, chto schilny kryŭdzicca na słovy. U lubym vypadku, heta nie nahoda takimi vypadami i ckavańniem łamać čałavieku karjeru i psichiku. Takija abvinavačvańni vielmi surjoznyja, i tym, chto raspaŭsiudžvaje takija ananimnyja biazdokaznyja čutki, treba razumieć adkaznaść za nastupstvy i za los čałavieka, na jakoha heta ŭsio nakiroŭvajecca».

My źviarnulisia pa kamientar i ŭ sam EHU. Pavodle adkazu pres-słužby ŭniviersiteta, EHU abiacaje pravieści ŭnutranuju pravierku ŭsich abstavin ciapierašniaha skandału, a taksama razhladzieć mahčymaść pryniaćcia dadatkovych mier pa abaronie ananimnych zvarotaŭ u kamisiju ŭniviersiteta pa etycy. U hetym navučalnym hodzie EHU abiacaje pravieści cykł navučalnych mierapryjemstvaŭ dla ŭniviersiteckaj supolnaści, kab raspaŭsiudžvać infarmacyju pra standarty prafiesijnaj etyki i praviły pavodzin u navučalnym i pracoŭnym asiarodździ.

Sam Siarhiej Sialecki admoviŭsia davać nam kamientar biez advakata.

Pavialičyć

Raniej jon kamientavaŭ situacyju «Jeŭraradyjo». Mastak ličyć, što siarod krytykaŭ niama jahonych studentaŭ:

«Ja ich nikoli nie bačyŭ, ja ź imi nikoli nie sutykaŭsia, ja naohuł nie viedaju, chto ŭsie hetyja ludzi. Jany tam padklučajucca adniekul z roznych krain. Heta niešta naohuł dziŭnaje! (…) Nu, mohuć być niezadavolenyja dvoječniki, jakim ja pastaviŭ 10 dvojek, ale mnoju byli prapanavanyja kryteryi, pavodle jakich ja staŭlu adznaki, i nivodnaj skarhi nie było naohuł».

Studentku Taćcianu Barysavu jon nazvaŭ «platkarkaj i zvadnicaj».

Mastak kaža, što da jaho dadomu nikoli nie prychodzili studenty. «Usio heta bulinh i ckavańnie», — kaža jon.

Vystava Siarhieja Sialeckaha ŭ vyniku projdzie ŭ pamiaškańni EHU.

• 16
• 0
• 9
• 20
• 6
• 7
• 35
• 0