pašpart, u jakim možna pisać..? 😮

Jak atrymać taki pašpart? Łukašenkaŭski vykinuŭ za nienadabnaściu

Monte Krysta, Kamientatary, chto nie razumieje dla čaho heta - huhlicie Nansenaŭski Pašpart. Takoje ŭžo było ŭ historyi
I heta krutaja inicyjatyva 

Vielmi rady, što paštart budzie z klasyčnym pravapisam. Tak i maje być, kali chočam žyć u volnaj Biełarusi. Klasyčny pravapis - heta šlach da našaj łacinki. A narkamaŭka - heta toje, što nam naviazali rasiejcy za savietami.

Pajechaŭšy, "narkamaŭka" heta toje, što ŭsim naviazaŭ prapahandyst "taraškievicy" Vincuk Viačorka. Takoha termina nikoli da jaho nie isnavała. 

Pajechaŭšy, navat taraškievicy było patrebnaje refarmavańnie, bo jana taksama maje prablemy. Ale narkomaŭka - heta było sapraŭdnaje dzikunstva, jakoje źniaviečyła biełaruskuju movu praz skasavańnie jaje hałoŭnych pryncypaŭ kštałtu "iak vymaŭlajecca - tak i pišacca"

Asia K., 1) łacinka łakanična i dobra pieradaje asablivaści vymaŭleńnia ŭžo ciapier i biaz zbytkavych “”

Chto nie ŭ temie i nie razumieje, dla čaho heta - huhlicie, što takoje "Nansenaŭski Pašpart" (Fryćjefa Nansiena)

ałfavit, dzie hałosny pieradajecca dvuma litarami, łakaničny?

:/, ale miakkaść zyčnych - adnoj :)  

:/, pravakacyja dla piataje klasy. )) Tam vučać rabić fanietyčny razbor. Pravakacyja raźličana na niedaśviedčannaść. Heta u kirylicy adna jość čatyry litary, jakija pieradajuć adrazu 2 huki: adzin zyčny i adzin hałosny. Je,io,iu,ia. Adpaviedna je, jo, ju, ja. A biełaruskaja łacinka jakraz biezzahanny topčyk: adna litara-adzin huk.

é? ē? ę?
niejkija chvasty, rohi i kapyty 👿

:/, heta nazyvajecca dyjakrytyka :) 

nievierajatny - 13 litar
nievierajatny - 10 litar

:/, što cikava, pa šyryni abodva varyjanty napisańnia adnolkavyja. Mahčyma, heta ŭ tym liku praz toje, što litara 'Y' vielmi šyrokaja, jak 2 asobnyja inšyja litary.

voś užo nie dumała, što pry słovie łakaničny, šanoŭnaje spadarstva pačnie mierać šyryniu litar i ekanomić papieru )) ja ž mieła na ŭvazie mienavita kolkaść simvałaŭ. tak u tekście žeŭžyka, što jon u dvuch ałfavitach pryvioŭ, u łaciničnym - 305 simvałaŭ (razam sa znakami prypynku), a ŭ kiryličnym - 289

>i ni na što inšaje.
a na
zručnaść čytańnia?

>U maim papiarednim kamientaryi adniekul uzialisia niepažadanyja pieranosy radkoŭ.

ja adrazu zaŭvažyła i zrazumieła, što zrabili ich nie vy) heta Red. čudzić) jon(a)
časam i z maimi radkami tak robić. tamu nie palenavałasia pieranieści vaš tekst u
Vord i prybrać štučnyja pieranosy. sapraŭdy - tekst, nia hledziačy na toje, što
simvałaŭ bolš, zajmaje mienš miesta.

ale… ja vizuał. i mnie vizualna na piśmie kirylica padabajecca bolš. tak -
litary bolš šyrokija, ale jany bolš roŭnyja (nie hetyja kručočki i čortavy rožki i
chvościki)), a taniutkaja “i” dynamiki prydaje. i ŭnikalnaja “ŭ”…

A, Heta vidavočna nie pieršačarhovaje va ŭščent zruskifikavanaj krainie 

A, na dziaržaŭnaj movie musiać być nadpisy ŭ dziaržaŭnym dakumiencie.
Kožny moža zrabić sabie ŭłasny bejdžyk i choć u łaźni ŭ im chadzić.

Mienavita tak. Kamu padabajecca kitajskaja, ci maskavit ŭsia, niachaj nakinuć siabie na šyju dy chodziać, a u biełaruskaj dziaržavie patrebna adna dziaržaŭnaja mova, biełaruskaja.

Kiraŭnik Hieraldyčnaj rady... kolki ž tam usiakich kiraŭnikoŭ...
"Uvohule pytańnie biełaruskaha pravapisu, viartańnie da «kłasičnaj» normy abmiarkoŭvałasia z udziełam Akademii navuk u 1990-1994 hadach."
abmiarkoŭvałasia... z udziełam Akademii... a tut - Ja, Kiraŭnik Hieraldyčnaj rady, rašyŭ. I kropka.
nadta samaŭpeŭnieny i biezapielacyjny. u kaho hety samaabvieščany Kiraŭnik vučyŭsia? peŭna ŭ łukašenki

ałovak, kali čałaviek maje adpaviednuju adukacyju, papularyzuje navuku, maje partfolio z navukovych daśledvańniaŭ i publikacyj - dla mianie heta ŭžo padstava dla peŭnaha aŭtarytetu. Ale vy nie abaviazany nikoha pryznavać.

ałovak, dyk tam ža napisana - Rady, vidać, paŭnamocny čałaviek. A vy chto? Nichto i zvać ałovak

Ivan Ivanavič , čytajcie - "Ja, Ałovak" (Leanard Ryd)

Nie zrazumieŭ, a jak fłah da dreŭka macujecca? Prosta prykłali? Mnie nie padabajecca hetkaja niesapraŭdnaja “ŭmoŭnaść”. Jak i zamocna stylizavany hierb 91-ha hoda, darečy. Litoŭski varyjant Pahoni žyvy, a naš - niejki srany postmadern dla nacyi, jakaja i madernovaj pakul nie stała. 

"niejki srany postmadern" - heta jon pra naš hierb tak? hety Vierojatnyj moža z łukašystych prapahandystaŭ typu Azaronka?

hierb Pahonia mienavita ŭ takim vyhladzie (na takim ščycie) biezdakorny. niekali pisała, čamu. pryčym, paraŭnoŭvajučy jaho ź Vicisam. Vicis, na maju dumku, značna prajhraje

Vierojatnyj, u letuvisaŭ nie Pahonia, a Vicis. i kali jon vam tak užo padabajecca, to i atrymlivajcie pašpart Letuvy. Pahonia nie dla vas

Vierojatnyj, dyk usio ž, jak ściah da dreŭka prymacavany, dyzłajkiery maje? 😆

*_*, a čytać kamientar, na jaki adkazvajecie, sprabavali? Tam jasna napisana: varyjant Pahoni. Kulikoŭski. 

Hałoŭny Minus u dyzajnu hetaha pašparta adsutnaść biełaruskaha naordnaha arnamienta!!!!Kvietki?

Tutejšy , toje samaje padumała. słucki pojas "piersidskaha uzora" - jak pisaŭ Maksim Bahdanovič
ale heta navat dobra, što jany nie vykarystoŭvajuć naš arnamient. asabliva nie bačna ŭ supołcy nievierojatnych nacyjanalnaha biełaruskaha korania. i heta adlustravana ŭ hetaj knižycy - piersidski ŭzor, karcina habreja Šahała

Tutejšy, arnamient možna było b dadać, kaniešnie, ale nie dadali. Na moj pohlad, heta adbyłosia pa vidavočnych pryčynach - raspracoŭkaj prajekta dakumienta zajmałasia hieraldyčnaja kamisija, ale hieraldysty nijakaha dačynieńnia da biełaruskich narodnych arnamientaŭ nie majuć. Arnamienty, narodny tekstyl, raźba pa drevie i h.d. - heta śfiera, jakoj zajmajecca inšaja dyscyplina - etnahrafija. Mienavita etnohrafy fiksujuć uzory biełaruskich arnamientaŭ, źbirajuć falkłor i inšyja abjekty materyjalnaj i niemateryjalnaj narodnaj kulturnaj spadčyny. Hieraldyka ž, ź inšaha boku, umoŭna šlachietnaja dyscyplina, pra hierby, rycaraŭ, karaloŭ. Tamu razumieju, čamu hieraldyčnaja kamisija addała pieravahu Słuckamu pojasu, jaki adlustroŭvaje šlachietnuju materyjalnuju spadčynu, a nie arnamientu z ručnikoŭ.

ałovak, što arnamienta łukašysckaha zachacieli? Jedźcie ŭ Biełaruś, vas tam čakajuć

Vaskrasienski, Dla pačatku pacikaŭciesia pašpartam Łatvii. Tam darečy i pryhožy Vialiki hierb i jość svoj arnamient. Jak i ŭ vojsku vykarystoŭvajecca, i ŭ nacyjanalnaj hvardyi Łatvii. A dalej i azbukaj biełaruskaha arnamientu.
Nie błytajcie kali - łaska łukašenaŭski arnamient ź biełaruskim arnamientam jaki maje svaju adpaviednuju symboliku, tradycyi, jaki z daŭnich časoŭ našy prodki vykarystoŭvali na ručnikach i vyšyvankach i jaki vyklučna naš, biełaruski, z daŭnich časoŭ.

Texts, pačytajcie łaŭroŭskuju, arnamient i jaho sens vydumka balšavika

Balšaviki vydumali fejkavuju historyju dla Biełarusi, vydumali navohuł što biełarusaŭ i biełaruskaj movy nie było, zhanbili naš ściah, našu movu i źniščyli elitu našana narodu. Biełaruski arnamient ja jašče ŭ dziacinstvie bačyŭ na rušnikach ŭ babuli jaki joj pieradała jaje babula, a heta było da prychodu balšavikoŭ da ŭłady. Tak sama našy kłasiki da revalucyi pisali i pra našy rušniki, i pra našy vyšyvanki, i pra našy pajasy. Tak što naš biełaruski arnamient - heta naša kultura, jakaja vielmi adroźnivaje nas ad maskavitaŭ, tym bolš heta naša hieraldyka, vykarystoŭvańnie biełaha i čyrvonaha koleru. Tokoje možna pabačyć tolki na ziemlach byłoha VKŁ. Darečy maskavity navat nia viedajuć što takoje Kupalle, u adroźnieńni ad ukraincaŭ, ci žycharoŭ Smalensku dy Bransku, jakija raniej ŭvachodzili ŭ Vialikaje Kniastva Litoŭskaje. Zajdzicie ŭ huhł dy pacikaucisia biełaruskim arnamientam jaho tłumačeńniem i značeńniem, budzie vielmi karysna. Zaadno pacikaŭciesia arnamientam Łatvii, krainaj, jakaja šanuje svaju historyju i jaje arnamient jość i ŭ pašpartu, i na vialikim hierbu, i na hierbu vojska, i na symbolicy nacyjanalnaj hvardyi. U biełarusaŭ jość kudy bolšaje bahaćcie nacyjanalnaha arnamientu. Našy symbały, našaj kultury jakaja ad pradziedaŭ S pakłon viakoŭ vykarystoŭvałasia na našych rušnikach, vyšyvankach, pajasach. Symbal rodu jaki vielmi šanujuć šatłandcy ci tyja ž łatyšy ŭ svajoj hieraldycy. Azbuka Biełaruskaha arnamientu, to naša spadčyna, jak i naš ściah, hierb, mova. Nia tre błytać jaje z łukašyzmam i łukašenaŭskim ściaham.

Texted, ručniki - heta dobra, i, niesumnienna, što vy bačyli prykłady biełaruskaha narodnaha tkactva i vyšyŭki, u tym liku vytvorčaści vašych babul, prababul i h.d. ale mienavita "Azbuka biełaruskaha arnamientu" - heta mistyfikacyja akademika Kacara (prynamsi, da hetaha schilajucca ŭsie bolš-mieńš surjoznyja sučasnyja daśledčyki ŭ halinie etnahrafii). Raździaleńnie arnamientaŭ na asobnyja elemienty i tłumačeńnie ich značeńnia - heta sucelnaja prydumka Kacara, i niama nivodnaj krynicy (piśmovaj, abo vynikaŭ etnahrafičnych ekśpiedycyj), jakaja b paćvierdziła hetuju teoryju, pavodle jakoj sprabujuć interpretavać sens arnamientaŭ.

Pašpart jaki nia treba było abmieńvać u 1995-1996… zaraz jon čarhovy prajekt jaki ničoha akramia novych prablem biełarusam nie pryniasie, na vialiki žal. Z.Y. daraha łyžka da abiedu, apaśla jana nikomu nia treba

Pašpart jaki nie paśpieŭ..., a j pryjdzie ž viačera:)
Pračyščajcie mazhi ad rasierskich prymavak!

Było by kruto jeśli by jedinstviennj nadpisiu na russkom jazykie  była hałahrafičieskaja  vyjava zabora s nadpiśju "Ch(hłasnaja)(kratkaja) VOJNIE"

Iznoŭ Vincuk Viačorka naviazvaje ŭsim taraškievicu, kolki možna? 

Asia K., Takoje ŭražańnie, što vas Vincuk asabista pakryŭdziŭ. Moža lepš pra heta napišycie?

Kali pahladzicie pašpart Vialikabrytanii ci ZŠA to jašče ubačycie toje što naležyła b dadać da alternatyŭnaha pašpartu. Naprykład Vialiki hierb Pahonia ŭ style Vialikaha hierbu Vialikaha Kniastva Litoŭskaha i Rečy Paspalitaj, hierboŭ tradycyjnaj Jeŭropy ŭ tym liku sa ściaham Śviatoha Jurja i Pahoni što byli pad Voršaj ŭ 1514. Razam z aniołami, rycarskim ščytom, vialikakniažackaj karonaju i hd. Tak sama možna było b dadać na staronki i biełaruski tradycyjny arnamient (azbuka biełaruskaha arnamientu), paparadź kvietku, jak symbal prodkaŭ, symbal ahniu, bahaćcia, ščaścia i hd. A kali kažam pra historyju to Uziasłaŭ Čaradziej, Statut 1588, Leŭ Sapieha i Francyska Skaryna, toje što ŭsprymajuć ŭsio biełarusy jakija šanujuć Baćkaŭščynu.

Cyber, a jašče možna dadać recept katlet

heta ž niby pašpart (nu tak jon pazicyjanujecca), a nie knižka. itak užo tudy kuču ŭsiaho dadali, čaho ŭ pašparcie być nie pavinna - i himn, i navat staronka dla zapisaŭ, čaho navat u surjoznych knihach niama, chiba tolki ŭ bulvarnych

Cyber, azbuka biełaruskaha arnamientu - heta, na žal, mistyfikacyja, nie varta jaje pašyrać, asabliva šlacham užyvańnia ŭ pašparcie.
Nakont siaredniaha i vialikaha hierbaŭ - nie paŭsiul jany jość, nie ŭsim jany patrebnyja. U toj ža Polščy, naprykład, niama aficyjnaha vialikaha hierba, zafiksavanaha ŭ kanstytucyi, jość tolki mały. Va Ŭkrainie pavodle kanstytucyi jość vialiki hierb, ale jaho ŭzor tak i nie zaćvierdzili (prynamsi, pa stanie na 2021 hod tak było). U Letuvy vialiki i siaredni hierby źjavilisia tolki ŭ 2014 (± paru hod). U Łatvii ŭsio varyjanty hierbaŭ raspracoŭvalisia jašče pierad 2-j suśvietnaj, tamu ŭ ich byŭ čas na farmavańnie ŭstojlivaj hieraldyčnaj tradycyi.
Kali brać zachodniejeŭrapiejskija krainy kštałtu Niderłandaŭ, Bielhii, Partuhalii, to ŭ ich najaŭnaść niekalkich varyjantaŭ hierbaŭ hruntujecca na manarchičnaj tradycyi, i kožny hierb musić užyvacca ŭ peŭnych umovach z peŭnymi metami.
Karaciej, pa maim mierkavańni (jakoje ja pazyčyŭ u daśviedčanych biełaruskich hieraldystaŭ), vialiki hierb Biełarusi nie patrebny, a kali patrebny, to jaho čas jašče nie pryjšoŭ. Heta, kaniešnie, nie zabaraniaje stvarać mastackija pracy ŭ stylistycy vialikaha hierba (patencyjnyja prajekty vialikaha hierba), ale napaŭnieńnie takich prac sensami, i pryniaćcie adnaho z prajektaŭ u jakaści ahulnaha simvała krainy - heta asobnaja zadača, pa časie niesumiaščalnaja sa stvareńniem dakumienta, jaki patrebny tut i ciapier.

cha3ajka, tutejšyja hetaj historyi nia viedajuć, to moža choć z ułasnaha pašpartu daznajucca

cha3ajka, Kab byčyli pašpart Vialikabrytanii i ZŠA to takoje nie pisali b. U Pašparcie Vialikabrytanii na pieršaj staroncy Vialiki pryhožy hierb. U pašparcie ZŠA na pieršaj staroncy pryhožy aroł jaki navohuł hladzić by žyvy. Taki pašpart pryjemna trymać u rukach. U Biełarusi jeść hierb Pahonia. A voś Vialiki hierb Pahonia nie paśpieli namalavać. U paraŭnańni Vialiki hierb Rečy Paspality vielmi pryhožy. U anhłamoŭnaj i polskamoŭnaj Vikipiedyi vielmi pryhožyja hierby Bieraściejskaha, Mścisłaŭskaha i inšych vajavodstvaŭ. Pašpart heta nia tolki dakumient ab hramadzianstvie. Pašpart heta dakumient pa jakim bačna kraina. Pašpart volnaj Biełarusi pavinien być pryhažejšym za łukašenaŭskija chałtury. U volnaj Biełarusi chacieŭ by kab pašpart byŭ adpaviedny i nie horšy pa pryhažości ad pašpartu Vialikabrytanii ci ZŠA. Nie kažučy ab tym kolki krain bieź vizaŭ možna naviedać z hetym pašpartam.

cha3ajka, u polskim pašparcie možna napisać ałoŭkam kantakty kaho paviedamić

"Vialiki pryhožy hierb"
aa... kazačnyja adzinarožki i roznyja fincifluški. typu - doraha-bahata
a ja baču pryhažość u inšym - u strohaści i łakaničnaści, u vyvieranaści linij
samymi pryhožymi liču hierby (adpaviedna i vokładki pašpartoŭ) Ukrainy i Biełarusi - Pahonia (pryhožy byŭ pašpart z Pahoniaj). śpiecyjalna pierahledzieła vokładki pašpartoŭ usich krain. jašče spadabalisia Šviejcaryi i Japonii

cha3ajka, Vučycisia karystacca huhłam. Pahladzicie pašpart Łatvii, ZŠA, Vialikabrytanii. Pahladzicie Vialiki hierb Rečy Paspalitaj. Pačytajcie pra Vialiki hierb. I budziecie bolš mieć viedaŭ i navat śviatła bolš budzie ŭ vas i ŭ sercy i ŭ hałavie. Bo šmat bied dy hora našamu narodu ad taho što žyvie ŭ ciemry dy nie čytaje knižki razumnych aŭtaraŭ. Lubicie Biełaruś i biełaruski narod. Dziakuj.

Mnie padabajecca pašpart Łatvii. Naš hierb Pahonia dobry. Tym nia mieńš i ŭ VKŁ i ŭ Vialikabrytanii i ŭ Rečy Paspalitaj i ŭ šmat jakich krain byŭ i jość mały hierb, siaredni hierb i vialiki hierb. Na pašparcie Łatvii vialiki - poŭny hierb i heta pryhoža. Toje što aŭtary małoha hierbu ŭ 1990-m nie zrabili vialiki hierb nie zaminaje našym mastakam raspracavać vialiki hierb zaraz u tradycyi VKŁ i Rečy Paspalitaj. Možna za asnovu ŭziać hierb Mścisłaŭskaha vajavodstva z anhłamoŭnaj Vikipiedyi. Tam pryhožy hierb Pahonia. Nie baču ničoha drennaha ŭ hetym. Navat ZŠA svoj hierb dapracoŭvali, asabliva ŭ vojsku. Tak sama na maju dumku u pašparcie možna zrabić histaryčnuju stužku našaha BČB ściaha. Jak jość u internecie: ściah kryž Sv. Jurja (ściah kavaleryi VKŁ) ściah Rečy Paspalitaj i BČB ściah. Kab ludzi mahli bačyć tradycyi ściaha i razumieć što heta naša historyja, a nie balšavickaja symbolika.

Uork, a heta abaviazkova - rabić, jak u polskim pašparcie (ci, jak u amierykanskim ci anhielskim, jak prapanuje tavaryš vyšej)?
ach tak ža - Polšča ž ciapier naš dom. treba rabić, jak u chaziajeŭ, tak?

> Łacinku ŭchvaliła hrupa ekśpiertaŭ z Arhanizacyi Abjadnanych Nacyj, heta tolki pytańnie času, kali jana znoŭ vierniecca.

Tak, ale ŭchvalili sučasny varyjant łacinki - z Ĺ ĺ

Vadzim , litara - kašmarny son dyzajniera dy j navohuł čałavieka z pačućciom praporcyj

Vadzim, tak, uchvaliŭ mienavita toj varyjant. Ale łacinka 00-ch, na žal, straciła svaju pieravahu, kali łukašysty likvidavali sistemu tranślitaracyi taponimaŭ, pabudavanuju na bazie standartu biełaruskaj łacinki z L/Ĺ. Ciapier u łacinki 00-ch, na moj pohlad, niama resursaŭ dla prasoŭvańnia, u paraŭnańni z kłasičnym varyjantam, jaki šyroka vykarystoŭvaŭsia dla druku knih, a paźniej i pieryjodyki biełaruskaj emihracyi. Moža być, u budučyni pytańnie refarmacyi biełaruskaj łacinki budzie znoŭ padniataje, adbuducca šmatlikija publičnyja dyskusii, i ŭ vyniku pieramoža abnoŭleny varyjant, ale ciapier panuje, i (imcho) jašče niekalki hod budzie panavać kłasičny standart.

Polski alfabet krytykujuć za dyhrafy sz/cz/rz, ale palaki nie śpiašajucca jaho madernizavać. Bo mieć mahčymaść čytać staryja knihi ŭ aryhinale taksama maje svaju kaštoŭnaść. Anhielskaja piśmovaja mova zachavałasia sa starych časoŭ i pastupova straciła fanietyčnaść, ale staryja anhielskija knihi možna čytać u aryhinale, navat Šekśpira. My majem našu kłasičnuju łacinku i niama sensu jaje rujnavać takim radykalnym čynam (naprykład, stvarać štučnyja prablemy z razumieńniem słova "stol").

Vierojatnyj, dziela spraviadlivaści, ŭ českaj movie jość litara "ł z paŭhakam", vielmi padobnaja da Ĺ (kali nie takaja samaja), i ničoha, žyvuć niejak ź joj.

Stolko šuma vokruh lipovoj knižiečki, kotoraja nikohda oficialnym dokumientom nie budiet, raźvie čto suvienirom dla udovletvorienija samolubija nacionalno ozabočiennych tovariŝiej. I vsio tot žie elitarizm, čto v načale 90-ch, tolko taraškieviča, tolko łacinka, tolko pahonia, nikakoho russkoho, a imia choť na 4 maniery zapisyvaj. Jejo vozmožno priznajet Polša i Litva, i to tolko s sočietanijem so svoim vidom na žitielstvo. V ES možiet byť jeŝio stierpiat, no ni v odnu vizovuju stranu nie pustiat, dažie v toj žie Hruzii, Turcii ili Ukrainie tolko pośmiejutsia i raźviernut, tak čto 52 stranički javno lišnije. 

Adam Iosifovič , no pod očieriednoj prodžiekt zato tak chorošo očieriednoj raz dieniežki popiliť 

Adam Iosifovič , nie znaju. Ja odnim iz piervych połučił novyj pasport i nie žužžu. Pišu vam pjanym iz Taiłanda

Adam Iosifovič , takim jak vy rasiejski pašpart samaje toje. Tolki tam vy budziecie maŭčać i voźmiecie, što daduć

Adam Iosifovič , na kont taho, što nibyta ničoha nie atrymajecca - vy viedajecie budučyniu?

Adam Iosifovič , pišy narmalnaj movaj

Śmiechu vartaja zacieja

Idyjatyzm, dobra śmiajecca toj, chto śmiajecca apošni

Idyjatyzm, nievierajatnym chočacca hulacca, niachaj hulajucca, čym by dzieci nia ciešylisia aby hrošaŭ mnoha nie prasili

"vyjavu zubra ŭ nižnim pravym vuhle, jaki pry chutkim hartańni staronak «biažyć»"
my tak u škole rabili ŭ błaknocie ci ŭ toŭstym sšytku - rysavali "mulcik"
hchm... mulcik u dakumiencie... u samym surjoznym, možna skazać, dakumiencie mulcik

hchm, budzie samy surjozny mulcik.

hchm, skažycie heta finam, u ich pašpartach užo daŭno "mulcik" pra łosia.

Moŭnaje pytańnie nie pavinna być vyrašana tryma čałaviekami, jakija žyvuć za miežami krainy. NAHADAJU VAM TAKOJE SŁOVA - REFIERENDUM. Liču, što adkaz ad toj movy, jakoj bolšaść biełarusaŭ karystajecca i vučyć u škole - šlach da piačor i budučy kałaps ŭ vykładańni biełaruskaj movy i litaratury. Užo čakaju pierakładzienyja na taraškievicu Ja.Kołasa, Ja.Kupału, V. Bykava, U. Karatkieviča. Niaŭžo nielha karystacca, lubić i udaskanalvać tuju movu, jakuju ŭžo majem? Što, taraškievica daść vam vialiki šturšok dla raźvićcia biełaruskaj movy ŭ roznych prafiesijnych halinach kštałtu taho ž IT siektara ci ŭ pramysłovaści, ci ŭ jurysprudencyi? Śmiechu varta. Bolš vyhladaje na toje, što hrupa ludziej namahajecca dasiahnuć tolki adnoj im zrazumiełaj mety - pryznańnia. I što b jany ŭsłych nie dekłaravali, heta dakładna nie luboŭ da biełarusaŭ. Biełarusy ŭžo i tak padzielenyja na dva łahiery, davajcie jašče pahłybim raskoł i padzielim pa moŭnaj prykmiecie.

GNLS , Heta nie padzieł, a dyskusija dla biełarusaŭ, niejak damovimsia pamiž saboj. 

GNLS , a za što vas lubić? Vy navat svaju movu nie lubicie

GNLS, mahčyma vy i nie viedali, ale tyja ž Kołas i Kupała pisali ŭmoŭnaj Taraškievicaj (z paznačeńniem miakkaści zyčnych i inšymi asablivaściami), pakul nie była praviedziena h.zv. "refarmacyja" biełaruskaj movy ŭ 1936-m hodzie. A jašče raniej i łacinkaj (prynamsi, vydavalisia).

Vierojatnyj, ŭŹnikajuć 

Chaču taki pašpart!

Dyk urešcie, jakaja budzie łacinka, kłasičnaja albo sučasnaja?

Miascovy, padobna, što kłasičnaja. Sučasny standart tak i nie zdoleŭ ukaranicca siarod ekśpiertnaj supolnaści, a paśla likvidacyi łukašystami sistemy tranślitaracyi taponimaŭ, standart 2000-ch straciŭ upłyŭ i siarod šyrokich słajoŭ hramadskaści.

Adkazvajučy na pytańnie surazmoŭcy, lepš achviaravać imiem pa baćku. Hetaja źjava nienaturalnaja dla Biełarusi, jahonaje vykarystańnie anidzie amal nie źjaŭlajecca abaviazkovym, da taho ž da ludziej u nas źviartajucca pa imieni ŭ 95% vypadkaŭ (z ułasnych nazirańniaŭ).

biełaruska, "otčiestvo" - źjava vyklučna rasiejskaja. U nas, jak i ŭ inšych jeŭrapiejskich narodaŭ, i paniaćcia takoha niama. Ŭ SSSR vymušanyja byli prydumać, dyk bližejšaha nie znajšli, jak na try słovy raskłaści - "imia pa baćku". Ale navat pry ciapierašniaj dziaržaŭnaj absalutyzacyi savkovaha myśleńnia "otčestva" źnikaje, jak tuman.

Biezotčestva, vot eto sovsiem nie fakt, jesť mnienije čto poniattie otčiestvo oni u nas ukrali, kto to iz BNF pro eto hovorił v intervju, v rF svojeho ničieho nietu.

nie otčiestvo, a formu - na -ič (Ivanovič). proźviščy na -ič samyja staražytnyja i charakternyja dla Biełarusi

Kto budiet płatiť za etot najprynažejšij v śvietie?

Altruist, očieried́ žiełajuŝich budiet. Skriń etot tvit

U eŭrapiejskaj krainie, dzie ja ciapier žyvu, niama imia pa-baćku. Pry naradžeńni majho dziciaci tut, nam vydali paśviedčańnie ab naradžeńni dzie tolki imia j proźvišča. I pašpart RB nam pa vyniku zrabili bieź imia pa-baćki. Było nia zvykła, ale nijakaj prablemy nia baču.

Biełarus, ale ž imia baćki (i ŭ bolšaści vypadkaŭ , imia maci ) kruhom abaviazkova fiksujecca, jašče i proźviščy rodavyja mohuć być abodva , chaj sabie i mienšymi litarkami

Vykidyvať russkij iz pasporta - ok, prinimaju, no pri etom ubirať Šahała, iz-za sobludienija avtorskij prav s točki zrienija ES v otnošienii halerii hosudarstva-tierrorista - eto idiotija.  Začiem ubirať pisajuŝieho mužika, čtoby obojti ohraničienija?  Dorisujtie vtoroho!

25, tabie dla pačatku pisać treba navučycca pa našamu

25, "Akcienty v bukvach" karystajuć amal usie jeŭrapiejcy

Čytajučy kamientary razumieju što ŭ nas vielmi dobry i adukavany biełaruski narod. Daj našamu narodu tolki svabodu i demakratyju i z takim narodam my abaviazkova budziem žyć razam ź Jeŭropaj.

Dyce, da už, daj diemokratiju i vymirať budut abaviazkova razam ź Jevropoj v razy bystrieje.

Biełarusiki jak i ŭsie ludzi bajacca pieramienaŭ. Daremna Viačorki heta pačali. Nie zaŭčasna. Nievierajatnyja saljucca ŭ bolšaści svajoj.

Taraškievica — absolutno miertvyj jazyk, na kotorom nikto massovo nikohda razhovarivať nie budiet. Nužno sozdavať novyj sovriemiennyj biełaruskij jazyk. Jazyk — živoj orhanizm, on postojanno raźvivajetsia. Anhličanie nie razhovarivajut na anhlijskom vriemien 1920-ch hh, a razhovarivajut na tom, kotoryj jesť siejčas i nikto nie staniet v Vielikobritanii pieriechodiť obratno na słoviečki obrazca 1920-ch hh.

Saturn, taraškievica - nie mova.
Kali vy taki linhvist i žadajecie stvaryć novuju movu - sprabujcie. Niedapracavanych štučnych movaŭ, jakija cikavyja tolki aŭtaram, na śviecie šmat.

Movu majem adnu, biełaruskuju. Pašpart musić być na biełaruskaj. A svaje listy pisać pry žadańni možna choć kitajskimi ijerohlifami.

Chto skazaŭ što taraškievica vykarystoŭvajecca mienšaściu? Vy siadzicie ŭ niejkim inšym internecie, panie!

Zajdzicie kali - łaska u huhał. Pahladzicie "Azbuka biełaruskaha arnamientu". Na malunkach Vy pabačycie našy symbały. Hetyja symbały nie majuć ničoha ahulnaha z łukašyzmam. Heta našy biełaruskija symbały jakija z daŭnich časoŭ vykarystoŭvaŭ naš narod na rušnikach, pajasach, vyšyvankach. Heta symbal našaj zamli, našaha rodu. Pačytajcie jak šatłandcy šanujuć svaje symbały na svaim adzieńni, symbal svajho rodu i svajho narodu. Pahladzicie jaki symbal vykarystoŭvaje Nacyjanalnaja hvardyja Łatvii. Adpaviedny kryž jaki bolš poŭny na našym narodnym symbału Ahniu, Bahaćcie i hd. Nie admaŭlajeciesia ad svajho rodu i narodu. Šanujcie našy symbały razam z našym nacyjanalnym ściaham, hierbam, movaju. Razam z našym ściaham Śviatoha Jurja - ściaham kavaleryi VKŁ, razam z našym ściaham Rečy Paspalitaj. Heta naša historyja. Naša spadčyna. Nie kidajcie jaje śvińniam, bo śvińni žadajuć adniać ŭ nas našu azbuku našaha biełaruskaha arnamientu, adniać našu łacinku i našu movu, adniać naš ściah, naš hierb, našu kłasiku, našu historyju kab zrabić z našaha narodu mankurtaŭ, parabkaŭ biez svajoj historyi, svajoj matčynaj movy, svajoj kultury, svajoj spadčyny, svajoj ziamli, kab tut na śviatoj ziamli našych prodkaŭ poŭzali čužyncy da śvińni jakija plavali b na našych prodkaŭ i hadzili tut jak akupanty. Nie admaŭlajeciesia ni ŭ čym što jość našaje. Što było i jość našym s spradvieku.

Please, užo pisaŭ vyšej, i jašče raz paŭtarusia. "Azbuka biełaruskaha arnamientu" - heta mistyfikacyja, stvoranaja na padstavie prac akademika Kacara (u pieršuju čarhu, knihi "Biełaruski arnamient"), jakija, ŭ svaju čarhu, nie majuć abhruntavańnia ŭ vyhladzie zadakumientavanych vynikaŭ etnahrafičnych ekśpiedycyj abo daśledavańniaŭ inšych etnohrafaŭ.
Sučasnyja daśledčyki etnahrafii prytrymlivajucca pohladaŭ, što nie isnuje (abo nie zachavałasia) sistemy tłumačeńnia sensa arnamientaŭ praz asobnyja jaho elemienty. Navat nazvy asobnych elemientaŭ arnamientaŭ na terytoryi Biełarusi z bolšaha nie zachavalisia, i byli prydumanyja Kacaram. Adzinaja paćvierdžanaja navukovaja krynica, dzie zafiksavali nazvy (ale nie sens) asobnych elemientaŭ tkanych i vyšyvanych arnamientaŭ - heta kniha "Arnamienty Padniaproŭja". Adnak, u hetaj knizie źmieščanyja vyniki ekśpiedycyi tolki ŭ niekalki viosak na ŭschodzie Biełarusi, i, vierahodna, nazvy adtul nielha raspaŭsiudzić na ŭsiu sučasnuju terytoryju Biełarusi.

Vučycie dziaciej, davajcie čytać im knižki našych kłasikaŭ, davajcie čytać im knižki pa historyi Biełarusi na biełaruskaj movie. Pryšciaplajcie dzieciam luboŭ da čytańnia. Adna knižka moža pasiejać dobryja siemia jakoje adnojčy raskvicie pryhožym drevam. Vučycie baćki i matuli svaich dziaciej bo nie ad łukašenkaŭskaj škoły, nie ad maskoŭskaj carkvy i ciemry, a ad Vas siońnia na šmat zaležyć ci budzie dzicia mankurtam, chałopam dy rabom, ci budzie ŭsio ž hodnym i svabodnym čałaviekam, jaki nia daść z sabie zrabić mankurta dy parabka, a budzie imknucca da svabody, hodnaha žyćcia i ščaścia. U svajoj čas Estonija mieła bolš za 70% adukavanaha nasielnictva. Matuli dzieciam čytali knižki, svaje nacyjanalnyja kazki, raskazvali historyju svajho kraju. Nijakaja Maskovija nie zmahła nasadzić adukavanym ludziam svaju maskoŭskuju ciemru, siamiejnaja carkva estoncaŭ pieramahła maskoŭskuju ciemru. Vychavanyja matulami dzieci ź luboŭju da rodnaha kraju svajoj viery, svajoj kultury ŭ adzin dzień zmahli nia tolki abviaścić niezaležnaść, ale i stvaryć i uzbroić svaje nacyjanalnaje vojska, vypracavać vajskovuju łahistyku i sa zbrojaj adstajać niezaležnaść svajho rodnaha kraju pieramahčy savieckuju karostu ŭ 1920-ja. Zaraz Estonija maje najvyšejšy pakazčyk svabody biźniesu, bahaćcia i raźvićcia siarod usich krain jakija vyrvalisia z maskoŭskich łancuhoŭ ŭ 1990-ja. Kraina nabližajecca da Finlandyi pa ŭzroŭniu ščaścia, lepšaha pakazčyku ŭ śviecie. U svoj čas mienavita Refarmacyja stała stryžniam raźvićcia VKŁ i załatoha stahodździa Vialikaha Kniastva Litoŭskaha.

Raźviali tut demahohiju. Symbały, Šahał, łacinica albo kirylica... Hałoúnaje pytańnie, jakija z krain užo pryznali na dziaržaúnym uzroúnie uzor hataha "dakumientu"? Ni adnaho słova na hetuju temu.
Očieriednoj raśpił babła po moskovitskoj schiemie.
A dyskusiju tut raźviali...

Kirovca na panov, byŭ by pašpart, a krainy znojducca

Čtoby nie hovorili vsiakije "ekśpierty"-hieraldisty, hierb, fłah i himn dołžny byť prostymi, niezavisimo ot tradicij, pravił i usłovnostiej. Takimi, čtoby luboj 3-letnij riebienok moh raspoznať i vosproiźviesti hierb, fłah ili himn. Narisovať ili napieť tak, čtoby luboj druhoj nieznakomyj čiełoviek biez podskazok moh opriedieliť, čto riebienok narisovał hierb svojej strany ili ispołnił himn. Jeśli riebienok nie možiet, to eto płochoj hierb ili himn. Ni dieti, ni ich roditieli takoj hierb i himn nie zapomniat i on nie budiet obŝienarodnym. Chotitie obŝienarodnosť i priniatije - diełajetie śvierchprostym.