Łukašenka atrymaŭ kroplu balzamu ad Kramla

A vy źviarnuli ŭvahu, što rasijski ambasadar Surykaŭ usio ž kapnuŭ balzamu na dušu biełaruskamu aficyjnamu lideru?

Niepryjemnyja dla tutejšaha načalstva zajavy pra naftu pa biržavych cenach i h.d., jakija prahučali na pres-kanfierencyi 23 śniežnia ŭ Minsku, dypłamat zdobryŭ paniehirykam.

«Voś Alaksandr Łukašenka — viadučy palityk, i my pryznajom heta adnaznačna. Voś z hetym palitykam my i budziem pracavać, akreślivajučy płany na budučy hod, ale nie z tym, pra kaho vy dumajecie», — zajaviŭ Alaksandr Surykaŭ, palemična adkazvajučy na žurnalisckaje pytańnie.

Pamiatajecie historyju pytańnia? Miesiac tamu, prymajučy biełaruskich žurnalistaŭ u Barvisie, Miadźviedzieŭ nie vyklučyŭ, što moža zładzić sustreču i z apazicyjnymi palitykami susiedniaj krainy. Voś ciapier Surykaŭ i supakoiŭ (a kahości i zasmuciŭ): maŭlaŭ, pra padrychtoŭku takoha mierapryjemstva havorki niama. I ŭvohule, padkreśliŭ ambasadar, rasijskaja ŭłada nie maje namieru padtrymlivać tutejšuju apazicyju.

Čytaj: na budučych vybarach Kreml znoŭ hatovy padtrymać Łukašenku. Pry tym što pieryjadyčna ź im vajuje na roznych frantach — ad małočnaha da infarmacyjnaha.

Darečy, i ŭ Barvisie, pamiatajecie, Miadźviedzieŭ paprakaŭ biełaruskaha kalehu za naskoki na Kudryna i Pucina.

Nie vyklučana, miž inšym, što namiery Maskvy pierajści na biržavyja ceny spravakujuć novyja filipiki z vusnaŭ hałoŭnaha tutejšaha načalnika. Ale, jak bačym, rasijskaje kiraŭnictva znoŭ avansam dekłaruje padtrymku Łukašenki ŭ rytualnaj dziei, što čakajecca na pačatku 2011 hoda i zaklikana farmalna zamacavać čarhovuju piacihodku jaho kiravańnia.

Zrešty, minski analityk Raman Jakaŭleŭski nie schilny nadta daviarać zajavam Surykava: «Ad Maskvy možna čakać siurpryzaŭ, i nie vyklučana, što ambasadar prosta zakałychvaje pilnaść».

Inšyja ž niezaležnyja ahladalniki sychodziacca ŭ mierkavańni, što

chacia rasijskaja kiroŭnaja elita i nie maje ciopłych pačućciaŭ da ślizkaha i ŭ toj ža čas kalučaha biełaruskaha partniora, ale ŭ Maskvy faktyčna niama varyjantaŭ.

Pryčym słabaść jaje vaharoŭ u biełaruskim pytańni kanstatujuć, što charakterna, i rasijskija palitołahi. Tak, Hanna Kurannova ŭ intervju Regnum skazała: «Svajoj zajavaj Surykaŭ ahaliŭ našy słabyja miescy. U nas ničoha nie atrymlivajecca na biełaruskim napramku, my nie ładzim tam nijakaj palityki». Bahdan Biazpalka, namieśnik dyrektara Centra ŭkrainistyki i biełarusistyki Maskoŭskaha dziaržuniviersiteta, taksama narakaje: «Rasijskaja ŭłada pracavała tolki z Łukašenkam i nie imknułasia sfarmavać u Biełarusi jakija-niebudź struktury. Usie jaho ruchi ŭ zachodni bok absalutna nie karajucca, tamu što procipastavić hetamu što-niebudź niemahčyma».

Nu chiba što na niervach pajhrać. Heta, darečy, i zrabiŭ Miadźviedzieŭ u Barvisie, — pamiatajecie? — vyklikaŭšy publičnaje razdražnieńnie Łukašenki samim faktam sustrečy ź niedziaržaŭnaj biełaruskaj presaj. Ale dalej za ŭkoły sprava nie idzie. Mocnaha, realistyčnaha scenaryja zamiaščeńnia ŭłady ŭ Biełarusi ŭ Kramla sapraŭdy niama.

«Mahčyma, pierad vybarami-2011 Maskva jašče pakazyča Łukašenku niervy, ale ŭ vyniku, niachaj i ŭskosna, u tym liku i resursami, i peŭnym pijaram, jaho padtrymaje, — prahnazuje minski palitołah Valer Karbalevič. — A jakija dla Kramla varyjanty? Realnych sapiernikaŭ nie vidać. Tym bolš — mocnych fihur prarasijskaha kštałtu».

Tak, heta važny momant. Jak ni paradaksalna, ale

ŭ samaj prarasijskaj z postsavieckich krain, da taho ž pry šmathadovaj hustoj rytorycy na karyść «bratniaj intehracyi», tak i nie praraśli žyćciazdolnyja struktury pramaskoŭskaj aryjentacyi, nie sfarmavaŭsia słoj elity takoha kštałtu.

I sprava, vidać, nie tolki ŭ lanocie rasijskich stratehaŭ. Paprostu biełarusy i ruskija, niahledziačy na kanjunkturnyja zajavy, viadoma ž, zusim nie adzin narod. A ŭžo za postsavieckija hady i namienkłatura, i biźniesoŭcy, i inšyja elity, i navat u masie svajoj prosty lud rassmakavali płady suvierennaści. Tak što hety ciahnik — anu chucieńka stvorym u siniavokaj respublicy svaju bazu ŭpłyvu! — dla Maskvy, jak vidać, užo adyšoŭ.

I z Łukašenkam volens-nolens praciahvajuć hulać jašče i tamu, što nutrom adčuvajuć: luby novy kiraŭnik z našmat bolšaj vierahodnaściu stanie advodzić Biełaruś u Jeŭropu. Pa-pieršaje, tamu, što nie źviazany šmathadovymi intehracyjnymi klatvami dy adpaviednymi papierami. Pa-druhoje, jeŭrapiejski trend Biełarusi nie vypadkova pačaŭsia ŭžo pry ciapierašniaj — dastatkova saŭkovaj i absalutna dalokaj ad demakratyčnych kaštoŭnaściaŭ — kiroŭnaj viarchoŭcy.

Z Rasijaj, na jakuju napaŭzaje hara sistemnych prablem, Biełaruś źviazana, pa sutnaści, tolki enierhietyčnaj pupavinaj dy najezdžanymi šlachami zbytu tavaraŭ. U Jeŭropie ž — inviestycyi, technałohii, karaciej — pierśpiektyva madernizacyi.

Aha, tak vas tam i čakajuć! — pišuć na forumach rasijskija patryjoty. Hlańcie, maŭlaŭ, u jakoj jaminie ciapier prybałty. Tak, ale ci lepš by im było pad patranažam Maskvy? Prynamsi, zaraz, padčas kryzisnaj łomki, Jeŭraźviaz upampoŭvaje, naprykład, u Łatviju vielizarnyja hrošy. Dy i biełaruskija finansy vystajali dziakujučy MVF.

Rasija ž pradynamiła Minsk z tranšam abiacanaha kredytu, a ciapier vusnami pasła Surykava prapanuje naftu pa biržavych cenach (voś vam i mytny źviaz, chłopcy, i AEP!). Dyk ci treba ździŭlacca, što navat Łukašenka ŭchapiŭsia za prahmatyčny dyjałoh z praklatymi buržuinami?

Tym bolej što jany źniavierylisia ŭ mahčymaści niejkaj kalarovaj revalucyi ŭ biełaruskich bałotach. «Na nastupnych vybarach Jeŭropa budzie słabiej padtrymlivać apazicyju, čym heta było ŭ 2001 i 2006 hadach, — miarkuje Valer Karbalevič. — Što aznačaje de-fakta pryniaćcie biełaruskaha status-kvo».

Takim čynam, niaźmiennamu prezidentu pakul što šancuje nie tolki vykručvacca miž rasijskim mołatam i zachodnim kavadłam, ale i — paralelna z žorstkaj krytykaj — atrymlivać z abodvuch bakoŭ absalutna materyjalnyja dyvidendy (z Zachadu tolki za apošnija dni pryjšli kredyt Suśvietnaha banka dy čarhovy tranš MVF).

Raman Jakaŭleŭski, zrešty, miarkuje, što Lisabonskaja damova dapamoža zrabić palityku Brusiela, u tym liku i ŭ biełaruskim pytańni, bolš vyraznaj i pryncypovaj. Na dumku ekśpierta, Zachad pasprabuje šukać pierśpiektyŭnych apanientaŭ dziejnaha prezidenta siarod namienkłatury.

Adznačym, adnak, što dasiul namienkłaturnym vyłučencam nie ŭdavałasia stvaryć mocnuju alternatyvu. Da taho ž jany pakazalna karalisia (turemnaja epapieja Alaksandra Kazulina — nahladny prykład). Vynik: namienkłatura zastrašanaja. Dadamo: paspality lud pieravažna iniertny, abyjakavy da palityki, i kryzis tolki ŭzmacniŭ hety pafihizm.

Tak što «biełaruskaje pytańnie» nie śpišaš na adnaho aŭtarytarnaha Łukašenku. Tut usie dobryja cacy.

Vialikadziaržaŭny patranaž Kramla, humovy prahmatyzm Jeŭropy, indyfierentnaść masy narodanasielnictva (možna i jašče palcy zahinać) — voś składniki doŭhaha zastoju pa-biełarusku.

Karaciej, pakul što pieradvybarnyja pierśpiektyvy davoli zmročnyja. Ale realizm — nie fatalizm. Za hod mnohaje moža źmianicca. Mohuć spracavać niejkija fors-mažory. Zrešty, heta ŭžo asobnaja tema. I potym, pavodle Karbaleviča,

«lubyja vybary ŭtojvajuć u sabie elemient niepradkazalnaści, navat kali zdajecca, što ŭsio pad kantrolem, usio schoplena. Tak što pry 90% šancaŭ Łukašenki na čarhovuju pieramohu 10% na niečakanaści treba pakidać».

Nakolki i ŭ jaki bok źmienicca heta praporcyja ciaham 2010-ha?

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0