U Biełarusi zrabili pieršyja fatahrafii ptuški, jakuju raniej tut fiksavali tolki miortvaj
U kastryčniku ŭ Biełarusi dvojčy — pad Minskam i pad Brestam, — była adznačanaja palarnaja kryčka, piša telehram-kanał «Dzikaja pryroda pobač».
Spačatku ptušku ŭbačyła i sfatahrafavała na Smalavickim vadaschoviščy fatohrafka Ina Subocina. Ptuška lotała i rybačyła z paŭhadziny, a potym źnikła. Ale fatohrafka vyznačyła jaje jak zvyčajnuju račnuju kryčku, bo hetyja vidy vielmi padobnyja.
Adnak praź niekalki dzion Ina daviedałasia, što palarnuju kryčku adznačyli pad Maskvoj. Hetyja ptuški z Arktyki laciać na poŭdzień zvyčajna nad moram, tamu nad sušaj redka traplajucca ptuškaram i arnitołaham.
«Tut ja zadumałasia, pierahladzieła fota i zrazumieła, što sfatahrafavała sapraŭdnuju redkaść», — raskazała ptuškarka.
Pad Brestam palarnuju kryčku pieršymi nazirali Aleh Alaksievič, Kaciaryna Krupiankova i Taćciana Navačuk.
Spačatku jany pabačyli, jak šulak-hałubiatnik lotaje nad šerymi husiami, potym palacieŭ ubok i z-za tryśniahu sahnaŭ niešta śvietłaje, amal biełaje.
«Praź niekalki siekund ja zrazumieła, što heta kryčka. Ale jana była vielmi daloka, adrazu było niezrazumieła, jakaja. Potym doma, kali hladzieli fotazdymki, Aleh skinuŭ, što ŭ jaho atrymałasia. Ja adrazu adpraviła Inie jahonaje fota, i jana napisała, što heta taksama palarnaja!» — raskazała Kaciaryna.
Na nastupny dzień Aleh Alaksievič pajechaŭ tudy znoŭ, kab pierakanacca, što heta palarnaja kryčka, i zrabić lepšyja fota. Ptuška była ŭsio jašče tam. Pa hetych fotazdymkach užo možna było skazać dakładna, što heta palarnaja kryčka.
U Biełarusi hety vid dahetul byŭ adznačany tolki adzin raz: u 1990 hodzie ŭ Viciebskaj vobłaści znajšli miortvuju ptušku ź finskim kolcam.
Palarnaja kryčka hniazdujecca ŭ asnoŭnym u arktyčnaj tundry Jeŭropy, Azii i Paŭnočnaj Amieryki. Zimavać ža jana lacić nie ŭ ciopłyja krainy, a ŭ Antarktyku i Subantarktyku. Heta adzinaja ŭ śviecie ptuška, jakaja kožny hod mihruje z moraŭ adnaho polusa da druhoha.
Za hod jana pralataje ŭ siarednim padčas mihracyj 70 tysiač kiłamietraŭ — heta samaja praciahłaja viadomaja mihracyja ŭ žyviolnym śviecie.
Papularny tyktokier z Rasii tusić u darahich restaranach Minska: «Byccam bamžu padali. Žarycie, na zdaroŭje»30
Kamientary