Некалі бегалі па двары, даядалі за катáмі. Колькі год не заўважаю іх больш. Зато вакол хаты, ды на сьцежках, гэтай восеньню, яны яшчэ трапляліся, як і раней. Адной з сьцежак я даўно даў назву "Вожыкаў прасьпект", бо на той сьцежцы штовечар бачыў іх, прыцемкамі, у час, калі запальвалі ліхтары.