«Зай, ну што тут саромецца, давай». Чытачка — пра свой досвед кантакту з беларускай гінекалогіяй
-
30.07.2023На Украине и приибалтике то же самое можно встретить, проблема всего пост-совка . Так что крававы рэжым тут не причем извиняюсь за каламбур .
-
30.07.2023: «Я буду вельмі задаволеная, калі камусьці з жанчын мая гісторыя дапаможа.
спасибо -
30.07.2023"Словы «карная гінекалогія» ўжываюцца рэдка, але многія беларускія жанчыны разумеюць, што маецца на ўвазе."
доўга расказваць.. ды й расказвала ўжо
у мяне ж пэўна асаблівая сітуацыя )
бо сутыкнулася не толькі з карнай гінекалогіяй , але з карнай псіхіятрыяй
https://d2b0v286pbg9yh.cloudfront.net/322496 -
30.07.2023Жыву ў Польшчы. Пачытаў пра Партугалію. Цяпер таксама хачу ў Партугалію (((
У Польшчы лячэнне прыкладна такое: доктар, локаць баліць, ледзь гнецца, падняць увогуле нічога не магу. - спачуваю, мой харошы, вось накіраванне да спецыяліста, чарга год. Праз год - локаць ужо зусім ня гнецца - спачуваю мой харошы, вось рэцэпт на парацэтамольчык. (ён без рэцэпта, але выпісаць у рэцэпце могуць) -
31.07.2023Вадзім , Я таксама хачу жыць у той Партугаліі, пра якую ананімная жанчына ў артыкуле распавядае. Жыву тут два гады, ніводнага нармальнага гінеколага не сустракала. У адрозненне ад Беларусі
-
30.07.2023Усё так. Сама адчула, што такое медзіцына здаровага чалавека, толькі нарадзіу́шы другое дзіця у Партугаліі. Канешне, не у́сё і тут гладка, але ж можна атрымаць бескаштоу́на добрую медычную дапамогу. Проста нейкі зусім іншы у́зровень.
-
30.07.2023Ася, кармили укусна ?
-
30.07.2023Магчыма, у Партугаліі іншы падыход, але ў Нямеччыне, напрыклад, вельмі падобны да беларускага. Дарэчы, таблеткі, якія прымаюць і на якія спасылаецца артыкул, і ёсць АК. Так шта дадатковыя сродкі перасцярогі з адным партнёрам не патрэбныя. Нешта рэдакцыя недапрацавала.
-
30.07.2023ІМЯ,з адным партнёрам ?
вы у сабе упэунены? -
01.08.2023ІМЯ, гэта не АК, вы памыліліся
-
30.07.2023можа яна сутыкнулася не з беларускай, а з нейкай иншай?
тут ужо як пох пашле -
30.07.2023Я вельмі добра ведаю сітуацыю, праблема - увогуле стаўленне да жанчын . Для дыягназа гэтай хваробы звычайна ідзе да 10 год, бо жанчына павінна мучыцца і ніхто не звяртае ўвагі на яе боль. Але ў Партугаліі паставілі дыягназ, бо пайшоў прагрэс хваробы, на самай справе дактары там і медыцына ніяк не больш прагрэсіўная, ведаю, як факт. Можна дзесяць адваротных гісторый напісаць. Дарэчы, пра адсутнасць кантрацэптыўнага эфекту антыэндыметрыезных прэпаратаў таксама і ў Мінску гавораць, так што гэта выпадак, а не агульная характарыстыка
-
30.07.2023Цікава, а брашура гэта фармат для сайту❓ Ці аўтарка наўмысна друканула столькі літарак, каб атрымаць бóльшае дзякло❓
-
31.07.2023Жарстокасць у Беларуси разліта па ўсяму грамадству, якое, на жаль, яшчэ вельмі адсталае ды прымітынўае. Іменна пагэтаму ябацькі не бачаць нічога такога, каб забіваць бчбшнікаў. Беларусы - не мяккія, а жарстокія і бесчалавечныя. Мужчыны, паспытайце жонак, як з імі абыходзіліся у радзільнях. Кожны другі беларус асцервянела лупіць дзяцей. Немаўлятка спаць перашкаджае - і яго лупяць за злобы.
-
31.07.2023Жыву два гады ў Партугаліі. Горшай медыцыны ў жыцці не бачыла. Скорая не прыяджае ніколі, да маёй знаёмай з інсультам не прыехала. У прыёмным пакое ў прыватным шпітале я сядзела шесць гадзін (!), хто не мог сядзяць, ляжаў на падлозе, таму што легчы няма дзе. А там усе тяжкія чаеаюць. Яны нават не глядзяць пауыентаў, ніякіх аналізаў, “пей ібупрафен, ідзі дамоў”. Пра гінекалогію наогул маўчу. У Беларусі і аналізы, і мазкі і што хочаш. У Партугаліі нічога нікога не цікавіць, ніхто не будзе з вамі насіцца. Дзякуй яшчэ некаторым рускамоўным доктарам, якія намагаюцца штосці рабіць. Тут дактары могуць толькі баставаць, адразу вучыш слова grave, а вось лячыць, гэта не да іх.
блін
як жа мне "пашчасціла")
дасведчаныя пэўна ведаюць.. бо
сутыкнулася яшчэ і з карнай псіхіятрыяй