Я гдядзеў гэтую фільму толькі да сцэны ў ванне. Рускі мат, які суправаджаў фільм, я яўчэ трываў - усё ж неўта роднае, зчым правёў амаль першую чвэрць свайго беларускага жыцця, а вось наш родны захрдні ананізм у ванне вытрымаць не змог, і выкл гэты шэдэўр заходняй культуры. Праўда, каб я спачатку прачытаў вось гэту рэкламу Нашай Нівы, то можа й яшчэ пару кадраў фільмы вытрымаў бы, але з мяне хапіла таго, што ўбачыў. Ну, вы ж ужо дэмакратычныя еўрапейцы, так гляжзіце й пасля сцэны ў ванне, а мне не амерыканскаму саўку, што было далей нецікава.
Ася К.
25.01.2024
Anatol Starkou, што ж вы такія далікатныя? Можа "сцэна з вампірам" вам бы больш спадабалася.
Дзядзька ў Вільні
25.01.2024
Фільмы, пра якія расказвае "НН", часцей за ўсё глядзець нельга. Традыцыя ў іх такая...
За слова "агідны" - дзякуй. Калі першая асацыяцыя - агіда, то ня будзем і далей чытаць рэцэнзію. Паверым таксама Анатолю Старкову (слушныя заўвагі) іпройдзем міма гэтага шэдэўры.
Дзядзька ў Варшаве
25.01.2024
Хз, паглядзеў і не помер ад крынджу. Як дзеці малыя быццам крынджу не бачылі. Хаця фільм і без гэтых агідных сцэн цікавы, але без іх наўрадці б яго так абмяркоўвалі.
Цётка
25.01.2024
Дзядзька ў Варшаве, у моладзі проста няма душы, вось і глядзяць такі трэш
CV
25.01.2024
Цётка, вам мабыць адразу дзве дасталіся, калі ў іншых няма?
Gorliwy Litwin
27.01.2024
брыдкая англійская эстэтыка. Англія "ламалася" літаральна ў мяне на вачах. з 1993 па 1998 г. я бываў там штогод, па 1-3 месяцы. і гэта была мая юнацкая мара. як мяне захаплялі кнігі! іх тэматыка і глыбіня. гістарычных найперш. я ўсе амаль што асноўныя прадметы сваіх даследванняў вынес адтуль. гісторыю Белай Русі на карце (купіў рэпрадукцыю карты Олаўса Магнуса 1539 г. і яна дала штуршок будучай кнізе) і гісторыю піва (таксама ад купленай там энцыклапедыі), якая перарасла ў гісторыю ежы ўвогуле і ад яе ж адпачкаваліся зёлкі. але ў 1997-м калі выбралі Блэра я пачаў разумець што нешта ідзе не туды. і мая англаманія пачала імкліва "скукожвацца". не памятаю ў якім 2000-м годзе я іх пракляў у сэрцы сваім
555
27.01.2024
Фільм, хоць многім запомніўся выключна прыгожай таямнічай атмасферай і агіднымі сцэнамі, мае вострасацыяльную аснову, высмейваючы вобраз жыцця «старых грошай», вышэйшага класа, якому ўсё дасталася ў спадчыну. Гэтыя бестурботныя, адарваныя і часта пустыя людзі, як «не ад гэтага свету», непрыстасаваныя да жыцця па-за сценамі сваіх маёнткаў, і саступаюць перад жывой і разумнай сілай нізоў. Нізы больш не хочуць марнаваць сваё жыццё ў пагоні за багаццем, яны хочуць забраць тое, што літаральнае валяецца пад нагамі.
Агідны і вострасацыяльны. Пра што фільм «Солтбёрн», які рве тыкток
https://d2b0v286pbg9yh.cloudfront.net/334693