Ale ž my vybrali šlach z adnaho ada ŭ druhi, jak piajecca ŭ pieśni.

Heta krasiva skazana - biełaruska-biełaruskaja miaža. Ale nasamreč, vam bčb pisacieli i čytacieli, jašče pryjdziecca zrazumieć, što na Zachad ad hetych Byčkoŭ byli ZIEMLI ROŚSIJSKOJ IMPIRII. Byli, jość i buduć ZAŬŽDY. Bo dziaržavy biełaruskaj u 1921-m, kali pa Ryžskamu dahavoru ŭtvaryłasia taja miaža, nie isnavała. Zrazumieła, što Iosifu Visaryjonaviču ščyraje DZIAKUJ za toje, što abjadnaŭ u 1939 biełaruskuju nacyju, kali dałučyŭ tyja ziemli Rasijskaj impieryi da BSSR. 

Adsiul, vy kali-niebudź zrazumiejecie, što nie prosta tak uźnik vajenna-palityčny Sajuz RB i RF, źjavilisia rasijskija Iskandery ź cikavaj načynkaj u RB niepadaloku ad Byčkoŭ. I abaraniajuć tyja Iskandery SVAJU RASIJSKUJU ZIAMLU na Zachadzie ad toj daŭniaj biełaruska-biełaruskaj miažy la Byčkoŭ.

Vasil Bykaŭ: "Analityčnyja zdolnaści Zianona zdavalisia biaźmiežnymi. Padobna było na toje, što jon viedaŭ usio pra Biełaruś – sučasnuju i histaryčnuju, słuchać jahonyja razvahi pra jaje možna było hadzinami. Choć jon nie vyhladaŭ krasamoŭcam, ale heta byŭ čałaviek, na ŭsio žyćcio chvory Biełaruśsiu. Ja vielmi caniŭ hetuju jahonuju jakaść, i navat, kali nie z usim byŭ zhodny abo nia ŭsio mnie padabałasia ŭ jahonych maksimach, nie chacieŭ piarečyć. Ja nie adčuvaŭ za saboj prava piarečyć čałavieku, apantanamu vialikaj idejaj. . Praŭda, Adamovič, adnojčy pryjechaŭšy ŭ Miensk i spatkaŭšysia z Paźniakom, skazaŭ, što hety čałaviek sapraŭdy moža pretendavać na liderstva ŭ Biełarusi, adziny jaho niedachop – apantanaść. Kiepska być apantanym, tym bolš – idejaj. Samyja vysakarodnyja idei mienavita i bankrutujuć z pryčyny apantanaści ichnich nośbitaŭ. Uvohule z tym ja byŭ zhodny, ale nie ŭ dačynieńni da Paźniaka. Ja mierkavaŭ, što dla apalityčnaj, rachmanaj Biełarusi patrebny mienavita taki lider. Tolki taki mieŭ mahčymaść, zdolnaść i volu abudzić nacyju, jakaja bahata što praspała ŭ svajoj historyi." ("Doŭhaja daroha dadomu", Raździeł 114. BNF. Paźniak.)

 

U pryviedzienaj cytacie z knihi Vasila Ŭładzimiraviča apisana jaho asabistaja pamyłka, bo jon nie prysłuchaŭsia da mierkavańnia Alesia Michajłaviča. Jak śledstva, zaraz bačym vynik dziejnaści tahačasnaha BNF, i možna śmieła skazać, što bčb častka nacyi, tak by mović, praspała ŭvieś čas tak zvanaha adradžeńnia 1989- 1996. Bo vializnaj, niepapraŭnaj palityčnaj pamyłkaj avanhardu Fronta było pryznačeńnie Kamandujučym BNF Zianona Paźniaka. Mienavita dziakujučy jaho biaźmiežnym analityčnym zdolnaściam i arhanizatarskamu talentu ŭsie my byłyja i isnyja prychilniki tahačasnaha BNF, jakija tady biaźmiežna vieryli i daviarali Zianonu Stanisłavaviču, razam ź im, Kamandujučym, išli ŭ farvatery tahačasnaj palityki ŭłady biełaruskich kamunistaŭ i pryviali ŭ 1994 da ŭłady byłuju ŭładu byłoj KPB i jaje staŭlenika Alaksandra Łukašenku.