Jon jašče nie razumieje, što jahony piasočny hadzińnik užo spuścieŭ, a pieraviarnuć jaho nanoŭ, jak jany heta zrabili ŭ 1994-m., užo nia ŭdasca, bo ciapier niama ŭ ich pad nahami taho hruntu, što byŭ u toj čas, sovok u masie svajoj vyzdach, a Kreml visić pa nad prorvaju, da jakoj sam siabie j pryvioŭ... Kali ž jon, kažučy, što ich ništo nia spynić, azirajecca na JAZ., što ž, napierad, zharyć i sam, i dzieci jaho, i padnačalenyja vykanaŭcy, i ŭsio ichnaje kubło, z usimi praščurami dy naščadkami. Tak sabie pierśpiektyva, u paraŭnańni z luboj alternatyvaj.
«Nas ništo nie spynić». Cierciel paraŭnaŭ KDB sa ŚMIERŠam