Etot boj v bołotie dikom
Na vtorom hodu vojny
Nie za horod šioł vielikij,
Čto odin u vsiej strany;

Nie za horduju tvierdyniu,
Čto u matuški-rieki,
A za niekij, skažiem nynie,
Nasielonnyj punkt Borki.

On stojał za tiem bołotom
U konca lesnoj tropy,
V niom ostałoś rovnym sčiotom
Obhoriełych tri truby.

Tam s otkrytych i zakrytych
Ohnievych — komu zabyť! —
Było bito, bito, bito,
I, kazałoś, čto tam biť?

Tam v ŝiebionku každyj kamień,
V ŝiepki každoje brievno.
Nazyvałoś tam Borkami
Miesto čiornoje odno.

77 čiełoviek v dierievnie žiło, vsiech evakuirovali. Čto oni tam osvoboždali, mla?

Maksim Dizajnier, a čto rašisty tam zabyli, kohda zachvatyvali i okkupirovali etu dierievniu? Vo-vtorych, tvoi rašisty pokłali tam nie odnu sotniu, a ty tut mlakaješ

Maksim Dizajnier, idzi ŭ siečku, ekśpiert

Bacia, nie ruhajtieś. tut žie damy)

Maskal, nie zdoleŭšy zachapić anivodnaha značnaha centra va Ukrainie, akramia Chiersona, ź jakoha USU maskala vykinuli, amal hod karaskałasia ŭ hety adnosna nievialikii rajcentr Bachmut i zrabiła ź jaho niejki prapahandyscki fietyš. Ciapier ža tam maskalskaja abarona vidavočna pasypałasia. Voś i kvochčuć jany na ŭsio navakolle. 
Uvieś hety čas kala Bachmuta byli našyja chłopcy. Tam mnohija biełarusy pakłali žyćci. Ale i ŭvachodzili ŭ vioski, adkul vypierli akupantaŭ, taksama našyja chłopcy. To bok, farteca Bachmut maćmie i biełaruskuju historyju!    

Andruś, 

Maksim Dizajnier, šizik, zakusyvaj, skoro tvoich russkich pohoniat otovsiudu, a rośsiju ždiet połnyj raspad. Hotovsia