Marina Vasilevskaja srazu pośle vozvraŝienija iz kosmosa i nahraždienija v riezidiencii Łukašienko počti tak žie nie smohła samostojatielno nadieť palto, tak prišłoś pomohať dvum zdoroviennym ochrańnikam v štatskom.

a što za chvaroba? mo zornaja?)

Kotieł užie poviesili i drova užie zahotovleny.

Złobnyj vožyk,a jeŝie kabana zariezali)

A dzie bačna, što nie zmoh sam źniać. Jon baj, a heta jahonyja słužki. Pakazaŭ, što treba źniać, i jany kinulisia da jaho vykonvać svaju pracu. Jakaja roźnica, kolki jamu zastałosia? Lepš dumać, što budzie apaśla jaho. Dzietak pastaviŭ na pasady, atačeńnie ź jaho tejpa, hrašyma zašmat, kamu źniščać niazhodnych pytańnie nie staić. Usio ŭ jaho dobra, kali i skanaje raptoŭna. U hety dzień pachavajuć, šče da zachodu sonca, jak i patrebna sapraŭdnamu musulmaninu.

Šałman dehienierataŭ, maralnych urodaŭ i vyčvarencaŭ. Chajmars, pryjdzi, paradak naviadzi!

Ja liču što ŭsim vam treba žorstka pakajacca, don.

Don,