Jašče była žudasnaja historyja pra toje, što 15 vieraśnia 2020 kadyraŭskija bandyty kaźnili maderatara telehram-kanała apazicyjnaha rucha ADAT Sałmana Tiepsurkajeva na vajskovym palihonie ŭ čačenskim sieliščy Džałka, ŭkłaŭšy jamu ŭ rot hranatu i dystancyjna padarvaŭšy jaje.

Udziačnyja čačeny zabili Palitkoŭskuju i Niemcova
Iz miemuarov oficiera Tuziemnoj divizii die Vittie:
      "Udielnyj vies čiečienca kak voina nievielik; po naturie on - razbojnik-abriek, i pritom nie iz śmiełych: žiertvu siebie on vsiehda namiečajet słabuju i v słučaje pobiedy nad niej stanovitsia žiestok do sadizma.
          V boju jedinstviennym dvihatielem jeho javlajetsia žažda hrabieža, a takžie čuvstvo životnoho stracha pieried oficierom.
Prosłuživ sriedi čiečienciev i pobyvav u nich v domašniej obstanovkie v aułach, ja dumaju, čto nie ošibuś, utvierždaja, čto vsie krasivyje i błahorodnyje obyčai Kavkaza i adaty stariny sozdany nie imi i nie dla nich, a, očievidno, boleje kulturnymi i odarionnymi plemienami.
           V to žie vriemia spraviedlivosť zastavlajet skazať, čto čiečieniec niezamienim i priekrasien, jeśli, ochvačiennyj poryvom, on brošien v prieśledovanije rasstrojennoho vraha. V etom słučaje - horie pobieždionnym: čiečieniec leziet naprołom. Upornoho žie i dlitielnoho boja, osobienno v piešiem stroju, oni nie vydierživajut i lehko, kak i vsiakij dikij čiełoviek, pri malejšiej nieudačie podvierhajutsia panikie".

babrujčanin, daleko i chodiť nie nado, primier tomu karajev.

Č, voobŝie-to karajev - osietin

Ja liču, što ramzanka źniščyŭ svajho baćku. Adkazny za achovu, i prahledzieŭ snarad, jaki zamuravali ŭ ścianu ŭnizie stadyjona pad tym miescam, dzie starejšy kadyraŭ siadzieŭ. Śmiech.