Šytler - krajnie nieudačnaja familija dla kulinarii, osobienno anhłojazyčnoj.

Peryjadyčna bačna tut, kali Bieły viaščaje tut u kamentarach (nik nazyvać nia budu, bo nia viedaju, ci admin prapuścić) pra tysiačahadovuju Litvu, jakoj nibyta ŭsio naležała, što ŭsio nibyta było litoŭskaje, a biełarusaŭ klajmić invektyvami «viaskovych etnaspadaroŭ». Choć sam uparta zamoŭčvaje toje, jak sialanskaja kultura, nacyjanalizm i adpaviednyja palityčnyja partyi kvitniejuć i pachnuć u jahonaj samaj lubimaj krainie. Ja tak razumieju, mienavita ŭ hetym i zaklučajecca «napracoŭka» «supolnaha bahažu»?

Dziakuj panu Biełamu za vyvučeńnie i papularyzacyju našych tradycyi, u tym liku kulinarnych.

I tak, maje racyju, što vilenski punkt hledžańnia amal adsutničaje ŭ paraŭnańni z pustahučnymi pretenzijami na Vilniu, jakoj univiersitet byŭ intelektualnym centram našaj krainy.

Škada, što čytvo kampilatara Biełaha va ŭmovach adsutnaści kankurencyi piedalizirujecca NN jak štości vysokaje. "Šytler — vielmi važnaja postać dla historyi i kultury XIX stahodździa".... redaktaroŭ i navukovych kanstulntaŭ na vas usich niama.

Chałtura, dobry psieŭdanim sabie ŭziaŭ spadar, trapny. Reśpiekt za vybar. A nakont toj majoj dumki, dyk jana ž nie abryvajecca, praciahvajecca dalej: Kultury hastranamičnaj i palaŭničaj, bo jon i pa palavańni pisaŭ daviedniki i sam byŭ palaŭničy. Šytlera i palaki ceniać, bo jon byŭ na toj čas samym pieradavym aŭtaram kulinarnych knih pieršaj pałovy XIX stahodździa, i potym ź jaho šmat pazyčali i palaki, i ruskija.