moj tata (syn leśnika) zabiŭ šalonaha sabaku ź pieršaha ci druhoha strełu

"śpiecy",
Vierojatno vsio žie on strielał iz ružja kartiečju. Nie dumaju, čto u nieho był pistolet ili tiem boleje korotkostvolnyj avtomat. Ni to, ni druhoje - nie oružije dla ochoty. I popasť iz nich v podvižnoho źvieria tiažieło. Tiem boleje u biešiennoho vołka budiet ponižiennyj bolevoj poroh. Nie śmiertielnaja rana jeho nie ostanovit. Vot poetomu i było mnoho vystriełov.

Ochotnik, nu kaniečnie sa strelby. i na adlehłaści. prosta nie dumaju, što jon kali tuju strelbu ŭ ruki braŭ da taho... a sabaka pužaŭ usiu viosku

p.s. mužčyna (vartaŭnik) maładziec kaniečnie. paščaściła, što niezadoŭha rolik pahladzieŭ, niby pradčuvaŭ. była b vierujučaja, skazała b, što anioł jaho źbiaroh

Nie dorabotała propahanda, nužno było napisať, čto mužiku iz Chojnik pomoh otbiťsia ot vołka mierč piervoho s frazami vielikoho lidiera, vidieorolik bt i marafon jedinstva.

A film "Biešienstvo" s Aleksiejem Sieriebrieńnikovym jemu słučajno nie vspomniłsia?