Прабач, НН. Я тут крыху адрэдагаваў тэкстПАХОДУладзімір Някляеў у беларускай палітыцы чалавек выпадковы, традыцыйна для нашага апазіцыянера нічога ў ёй не разумеючы. Такія нашы сучасныя, так бы мовіць, палітыкі, якія з'явіліся падчас і пасля 1988 адраджэнскага года.Напісаўшы ў тым годзе паплавок для артыкула ў «ЛіМ» Зянона Пазьняка і яго паплечніка, Васіль Быкаў, тым самым, на сваіх плячах прыўнёс у наша быццё бел-чырвона-белую ідэалагічную заразу, а затым пажыў у эміграцыі. Васіль Уладзіміравіч быў тожа тыпу тагачасны палітык. Бо, нагадаю, апазіцыйны паплавок у 1988-м напісаў пасля сустрэчы з Зянонам Пазьняком. З тых часоў, узгадваючы марна / всуе яго імя, рэдакцыя Беларускай службы радыё Свабода, нібы танчыць з бчб бубнам непадалёку ад амерыканскай касы. Адраджаюцца, адным словам, рабяты і дзяўчаты Свабоды.Уладзімір Някляеў таксама з Зянонам Пазьняком сустракаўся і, мяркую, зараз у замежжы апазіцыйныя паплаўкі піша. Мабыць для перамогі на Беларусі будучых апазіцыйных бел-чырвона-белых рэвалюцый.І толькі Васіль Быкаў паспеў жывым, хоць і хворым, вярнуцца з Захаду на Бацькаўшчыну.Ці вернуцца Зянон Пазьняк і Уладзімір Някляеў? Навошта? Няхай на Захадзе бел-чырвона-белыя рэвалюцыі ўчыняюць. А паплаўкі для іх я ім з Амерыкі напішу.За чатыры месяцы да вырашальных выбараў-1994, пасля амаль шасцігадавалага бчб адраджэння нацыі, прастаяўшы ўпустую на той момант амаль чатыры гады ля мікрафонаў у западне камуністычнай большасці ВС 12 склікання, Зянон Пазьняк надрукаваў у «Народнай газете» свой маніфэст бчб дыктатуры - артыкул «О русском империализме и его опасности». Рэдактарам НГ тады быў існы заснавальнік «Народнай волі» Іосіф Сярэдзіч. У беларускай палітыцы чалавек таксама выпадковы. І вось тая публікацыя артыкула «О русском империализме» ў НГ згуртавала нашу тагачасную парт-дзярж-гаспадарчую наменклатуру - нашых былых бальшавікоў-камуністаў, паспрыяла вяртанню ва ўладу не толькі камуністаў, але і прыходу да ўлады Аляксандра Лукашэнкі.Вось так нашы згаданыя непалітыкі нарабілі спраў у беларускай палітыцы, наступствы якіх з тых савецкіх і постсавецкіх часоў ніяк не расхлябае, прабачце, ніяк не разграбе беларускі народ вось ужо амаль трыццаць пяць гадоў.Пакуль ішлі да бел-чырвона-белай беларускасці згубілі бескаляровую, што была да паходу. Прыйшлі на Захад. Апынулася, што Беларусі і беларускасці за мяжой Беларусі няма. Ідзем далей.Кажуць недзе ёсць дэмакратычная беларускасць. Айда туды, бчб рабяты і дзяўчаты. Паплавок да паходу я вам з Амерыкі напішу.

Старкоў сёньня п'яны ? :) Як і ўчора...

Жвак,  Яшчэ трэзвы. Толькі што з кіно прыйшоў. 

Я всё понял, НН, но не мог знать, что скопірованный мой текст с другого места, и перенесенный сюда, будет выглядеть так. Приму к сведению. Постараюсь сразу пісать правільно здесь.

Третья попытка нормального редатирования первого варианта статьи