Kolki kaštavaŭ biełaruski sieryjał «Pracesy» i navošta tam stolki maciukoŭ

Zuj adznačaje, što ŭ sieryjale «Pracesy» daśledujecca dosyć składanaja dla ŭsich tema — jak razmaŭlać pra tych, kaho zatrymali, jak razmaŭlać movaj absurdu pra źbićcio, katavańni?

Michaś raić pahladzieć usie čatyry sieryi i śćviardžaje, što kožnaja ź ich maje svaju stylistyku. «Usie čatyry sieryi ŭ niejkim sensie pravakacyjnyja. U pieršaj — mat, zatrymanyja, jakija nie pačali pratestavać, nie źbiehli. Dla nas heta vielmi składanaje pytańnie. Mnie padajecca, što my vyrašyli sumlenna pajści za łohikaj padziejaŭ i piersanažaŭ. I ŭ hetych abstavinach našy zatrymanyja nikudy nie źbiahajuć.

Mnie padajecca, heta sumlenna, — nie kazać, što ŭsio budzie dobra, što jany pieramahli, stuknuŭšy amapaŭca pa hałavie. Ale bolšaść historyj zakančvajecca tak, jak my pakazali. I ŭ nastupnych naviełach taksama jość składanyja momanty dla ŭspryniaćcia. Jakija ŭnutry, mahčyma, naradžajuć adčuvańnie: «Nie, treba pa-inšamu. My zrobim pa-inšamu». I dla mianie voś heta adčuvańnie hledača — vielmi važnaje. Kab jon nie byŭ viečna supakojenym. «Heta dobra, heta drenna». Treba, kab jon zavioŭsia».

Zuj adznačaje, što pierad intervju adzin z hledačoŭ dasłaŭ kamientar, ź jakoha vynikaje, što jon uspryniaŭ «Pracesy» jak dakumientalny film, u jaki nie pavieryŭ. Dla taho hledača toje, što adbyvajecca — narmalnaja zjava, tolki što zaŭvažna, što kadry — pastanovačnyja.

Kupałaviec zhadvaje, što pieršapačatkova jany dumali, što «Pracesy» — heta humarystyčny sieryjał. Ale ŭ vyniku vyjšła, što nie zusim.

«Heta chutčej absurd. Ale my jaho padajem u niejkaj palehčanaj formie, zaciahvajem hledača hladzieć sieryi, jakija cikava pahladzieć. A ŭžo potym, kab čałaviek dajšoŭ da niejkaj dumki. Dla nas, kali heta humar, to sa słovam «złość». Jana pichaje nas napierad».

U pieršaj sieryi aktrysa Valancina Harcujeva, jakaja hraje žonku siłavika, vielmi šmat maciukajecca.

«Heta byŭ admysłovy vybar. My vyrašyli pajści šlacham Tołkijena, jaki prydumaŭ movu dla elfaŭ i orkaŭ. A ŭžo potym piersanažaŭ. My spačatku prydumali movu dla amapaŭca i jaho žonki, kab jany tak razmaŭlali i dzieci ich tak razmaŭlali. Tamu što mnie padajecca, što, moža, nie ŭsie, ale šmat chto ź ich tak razmaŭlaje. Dla mianie heta sapraŭdnyja orki», — tłumačyć Zuj.

Pa jaho słovach, sieryjał kaštuje doraha. Ale jon nie viedaje kankretnaj sumy, bo vystupaje jak scenaryst i šouranier. «Nie chaču nijakimi ličbami kidacca, bo ja ŭ ich nie aryjentujusia, tamu što imi nie zajmaŭsia», — zaŭvažaje Zuj i adznačaje, što dla telekanała «Biełsat», da jakoha jany źviarnulisia sa svajoj prapanovaj, heta byŭ učynak.

«Vielmi dobra, što jany pajšli nasustrač. Nijakich cenzurnych rečaŭ. Nie ŭmiešvalisia ŭ scenar. I dla kanała, pry tym, što «Biełsat» heta bujnaja struktura, heta byli vialikija hrošy. Heta, moža, samaje darahoje, što jon rabiŭ».

Čytajcie jašče:

Vyjšaŭ biełaruski sieryjał «Pracesy». Raskazvajem, čaho čakać

«ČinČiny proletieli kukuškoj» — satyryčny film z novaj pieśniaj Aleny ŽałudOk. 

Zorka Ščučynščyny Alena «Žałudok» i kupałaviec Michaś Zuj — vialikaja hutarka pra siamju, vychavańnie dziaciej i patryjatyzm

• 16
• 0
• 2
• 2
• 5
• 1
• 1
• 0