«Nikoli dvuch adnolkavych vyrabaŭ nie źviazała». Maładaja mama zarablaje na žyćcio pryhožym viazańniem
Žycharka Mahilova Volha Kasabuckaja ź dziacinstva zachaplałasia rukadziellem. A kali stała mamaj, vyrašyła z chobi zrabić asnoŭny zaniatak, jaki staŭ krynicaj dachodu. I ŭ jaje atrymałasia, piša Komkur.info.
Isnuje stereatyp: viazać śpicami, kručkom — dola babul, jakija vyjšli na piensiju. Ale Volha Kasabuckaja razburaje jaho całkam. Da statusu babuli joj jašče vielmi daloka — jana mama dźviuch dziaŭčynak-školnic, naradžeńnie jakich i paspryjała tamu, kab uziać śpicy ŭ ruki.
«Jašče padčas vučoby ŭ škole ja z zadavalnieńniem viazała, — raskazvaje Volha. — Ale heta byli adzinkavyja ekzemplary — škarpetki, šaliki, šapački — dla siabie abo dla rodnych, jakija, darečy, zaŭsiody z radaściu prymali takija padarunki. Tady ž zachapiłasia pacierkami: majstravała ŭpryhažeńni, karalami ŭpryhožvała viazanyja vyraby.
Vučoba va ŭniviersitecie Kulašova ŭ Mahilovie stała zbolšaha praciaham majho zachapleńnia — skončyła fakultet pačatkovych kłasaŭ, adździaleńnie — vyjaŭlenčaje mastactva».
Žančyna pryznajecca, što naradžeńnie pieršaj dački stała šturškom dla stvareńnia ekskluziŭnaha adzieńnia dla małych — kapialušykaŭ, kambiniezonaŭ, a da ich naboram — šalikaŭ i rukavičak.
Siabroŭki, jakija majuć dziaciej takoha ž uzrostu, pačali zakazvać maładoj mamie vyrab čahości asablivaha i dla svaich dziaciej. Dalej — bolš: usio bolšaja cikavaść da viazanych škarpetak, jakija źjaŭlajucca biassprečnym simvałam chatniaha ciapła i vyhody, i z boku darosłych «prymusiła» pašyryć liniejku prapanoŭ. Majsterskaje vałodańnie kručkom dazvoliła stvarać žanočyja ŭpryhažeńni i abiarehi.
«Maje abiarehi dla snu šmatfunkcyjanalnyja: ich forma i malunak majuć zaspakajalny efiekt, a jašče jany zdolnyja ŭpryhožyć abo ŭraznastaić luby interjer. Abiarehi stvaraju i pad zamovu, heta značyć pad kankretnaha čałavieka z ulikam jaho charaktaru, uzrostu, zachapleńniaŭ. Navat dla novanarodžanych, dla jakich vykarystoŭvaju tolki naturalnyja materyjały», — raskazvaje majstrycha.
Paśla naradžeńnia druhoj dački jana vyrašyła na pracu ŭ škołu nie viartacca, choć pryznajecca, što spravu svaju vielmi lubiła, jak i dziaciej, dla jakich nikoli siabie nie škadavała. Ale mienavita z hetaj pryčyny joj daviałosia b da minimumu skaracić znosiny z ułasnymi dziećmi, a jany, jak viadoma, rastuć chutka.
«Mahiloŭski centr zaniataści vydzieliŭ mnie dla raźvićcia svajoj spravy biazvypłatnuju subsidyju. Na hetyja hrošy ja nabyła pražu optam. Tam ža prajšła biznes-kursy, jakija dali pravavuju i ekanamičnuju asnovu dla ramieśnickaj dziejnaści.
Dla pašyreńnia asartymientu prajšła niekalki navučalnych kursaŭ, u tym liku ŭ režymie anłajn, što vielmi zručna. Dziakujučy im ja navučyłasia farbavać pražu ŭ chatnich umovach, adsočvaju modnyja trendy i tendencyi trykatažnych vyrabaŭ», — pryznajecca Volha.
I dapaŭniaje:
«Nikoli dvuch adnolkavych vyrabaŭ nie źviazała, navat, kali zamaŭlajuć, naprykład, dla muža i žonki škarpetki. Starajusia prydumać maleńkaje, ledź prykmietnaje adroźnieńnie. I nie tolki kab jany nie błytalisia. Nie lublu paŭtaracca».
A jašče jana pryznajecca, što viazanyja vyraby, asabliva škarpetki, na kirmašach pryciahvajuć ludziej niejkim mahičnym čynam:
«U asnoŭnym heta ludzi va ŭzroście, jakija ŭmiejuć viazać abo vučacca. Jany źbirajucca vakoł łatka, pierahladajuć i ŭspaminajuć svaje historyi z žyćcia: jak aviečak stryhli, pražu rabili, vopratku sabie viazali, dzieciam, rodnym. Uspaminajuć svajakoŭ, jakija doŭhimi zimovymi viečarami siadzieli pry kiepskim aśviatleńni i stvarali rečy, jakija i hreli, i ŭpryhožvali, i radavali.
Słuchajučy ich, ja ŭsio bolš pierakonvajusia, što viazańnie — heta nie prosta ramiastvo. Heta niejkaja suviaź pamiž pakaleńniami, heta pamiać na padśviadomym uzroŭni. Napeŭna, i tamu taksama mnie pryjemna im zajmacca».
Svaje vyraby Volha pradaje na kirmašach, jakija prachodziać u Mahilovie. Naprykład, škarpetki ŭ zaležnaści ad pamieru i ŭzoru kaštujuć ad 10 da 40 rubloŭ. U hetym ža samym cenavym dyjapazonie — košt šalikaŭ i rukavic. Žanočyja ŭpryhožvańni ručnoj pracy i abiarehi jaje možna kupić u Mahilovie ŭ kramie «Tybiet» (vulica Lepiašynskaha, 14). Akramia taho, Volha ŭžo niekalki hadoŭ supracoŭničaje ź minskaj kramaj «Rahna» (vulica Suchaja, 4).
«Majoj idejaj było dać staroj vopratcy novaje žyćcio». Žycharka Baranavič z nošanaha adzieńnia stvaraje dyzajnierskaje
«Vyšyty ručnik vylečvaŭ ludziej». Minčanka stvaraje ŭpryhažeńni pa matyvach biełaruskich arnamientaŭ
«Ja mahła b jašče vyšyć. Tolki b znać, ci nada heta kamu». Jak žyvuć apošnija žycharki apuściełych viosak
Kamientary
Jej minimum 40 let!