Mianie sprabavaŭ zhvałcić u padjeździe nievysoki mužčyna z pančochaju na hałavie. Było vielmi strašna, ja raŭła, što durnaja, i adbivałasia. Kali zaščoŭkali zamki ŭ susiedskich dźviaroch, jon pajšoŭ. Nahła tak pajšoŭ, nikudy nie śpiašaŭsia i pavolna ściahvaŭ pančochu z hałavy. Ja jaho paznała. Viadomy artyst, pa-mojmu, ciapier užo i narodny. Žyvie ŭ susiednim padjeździe.
Nastupnaj ranicaj pryšoŭ učastkovy. Ad jaho śmiardzieła, jak ad bočki z samahonkaju. Skazaŭ, čto mnie padałosia, ja ŭsio vydumała i ničoha nikomu nie dakažu. I ŭvohule: napadajuć na maładych pryhožych dziaŭčat, a ja staraja i toŭstaja. Mnie na toj čas było 28.
Viedaju, što taki ž napad byŭ u toj ža viečar u susiednim domie, na kabietu kala 50 hadoŭ.
Skončyłasia ŭsio ničym.

Mara, fantazior, ty mienia nazyvała

Kaniešnie, kaniešnie. Durań, jaki sunie palcy ŭ razietku, nie vinavaty! Zabivaje elektryčny tok!

Elektryk, aha! Mačo znajšoŭsia, chadziačy testasteron! Durań ty, a ni mačo!

Elektryk, jašče adzin patencyjny (a moža i dziejsny) hvałtaŭnik zaśviaciŭsia

Spasienije utopajuŝich – dieło ruk samich utopajuŝich. Vykińtie Hosudarstvo iz hołovy – načnitie s piercovoho haza. (A)

[Red. vydalena]

Dzie pratesty suprać hvałtu žančyn, jaki čynić chamas? Ot tut heta "čamuści" nie pracuje.

Čto eta kłucha na foto pokazyvajet?Svoi koriahi?Ili siniačok, raźmierom s piśku hnomika?Sram kakoj. Prosto napisať biez foto nielzia było?Jeŝie by rozovyj piedikiur sdiełała.

žančyna ŭvieś čas sutykajecca z (u roznaj stupieni) nasillem i prynižeńniem. i ŭsiudy - tak - i doma, na pracy i h.d.
mahu raskazać jašče adzin (z mnohich) maleńki vypadak... prosta litaralna ŭčora mały (padletak) padychodzić da mianie i śmiajecca ledź nie da ŭpadu (čamuści hety aniekdot jaho asabliva raśmiašyŭ) i kaža:
- mam, słuchaj aniekdot - "V vośmom kłaśsie dvie dievočki skazali mnie, čto ja im nravluś, i čto oni chotiat pociełovať mienia, pričiem obie. Ja podumał, čto oni honiat, udarił ich pałkoj i ubiežał."
hladžu na jaho i kažu:
- syn, viedaješ, voś zaraz mnie absalutna nie śmiešna. viedaješ, čamu? tamu što mienavita dzieści ŭ 8 kłasie staju heta ja ŭ škole na leśvicie (na apošnim paviersie) adna, hladžu ŭ leśvicy pralot... jak raptam adčuvaju taki ŭdar botam pa svaim miakkim miescy, što ledź u hety pralot nie laču... abaročvajusia, tam zdaraviak-staršakłaśnik... bambiza. ničoha nie kaža paśla svajho "akta" i sychodzić. apraviŭšysia ad bolu i šoku, namahajusia zrazumieć, što heta takoje zaraz było? ja jaho ŭ tvar viedała (adna škoła, adzin rajon), ale nikoli nijakim čynam nie stasavalisia. potym krychu ŭspomniŭšy, uzhadaŭšy, zrazumieła - heta jon tak vidać "pomściŭ" za svajho siabra, ź jakim ja nie zachatieła sustakacca. "otstojał čiesť druha", tak skazať... mda. inšym partfieli padnasili, a mnie voś na takich voś "džientielmienov" zaŭsiody viazło... niejkaja ja biadovaja :/
dyk jašče viedajecie, što ŭłasny syn na heta skazaŭ?
- nu mam, nu žieŝinam vsie-taki łučšie, kohda oni połučajut mieždu noh, potomu čto nie tak bolno...

Oo... mama rodi mienia obratno

Prašu vyražacca člena-paasobna.
Kamu pašancavała?
Nohi mužčyny, tufli žanočyja.
Znoŭ hiei?

V etom mirie vsiehda był, jesť i budiet risk narvaťsia na mraź, hdie to bolšie, hdie to mieńšie. I eto kasajetsia nie tolko nasilija viezdie vokruh kuda ni hlań mošieńniki, raznosčiki zaraznych boleźniej, opasnyje nasiekomyje, životnyje, rastienija.... Nielzia tieriať bditielnosť, i eto kasajetsia takžie korotkich jubok v tiemnych zakoułkach pod šafie. I nie stoit śmiešivať ili pytaťsia obviniť koho-to odnoho - kak mraź, tak i jejo žiertva - každyj dołžien niesti svoju dolu otvietstviennosti. I čiem koročie jubka žiertvy, tiem vyšie risk, sootvietstvienno, tiem bolšie vina žiertvy pieried niej samoj za to, čto nie priedusmotrieła. A vina mrazi ot etoho nikak nie mieńšie i nie bolšie, mraź vinovata po-lubomu. I nikiem eto nie osparivajetsia, raźvie čto takoj žie mraźju. Poetomu niet ničieho strannoho v tom, čto niekotoryje viniat žiertvu nasilija. Tak było, jesť i, naviernoje, budiet vsiehda. Hdie-to bolšie, hdie-to mieńšie.

Tiem kto vierit v utopiju o tom, čto nie było by nasilija, jeśli by nie było nasilnikov, ja by posovietovał porazmyšlať, a nie proŝie li načať s toho, čtoby kontrolirovať chotia by tie riski, kotoryje eto vozmožno. Iźmieniť okružajuŝij mir namnoho słožnieje, čiem, naprimier, iźmieniť niekotoryje poviedienčieskije faktory s povyšiennym riskom niehativnoho vozdiejstvija na sobstviennyj orhanizm.

Ŝa nasilnik v intiernietie pročtiot "chvatit nasiłovať" i podumajet:  " Diejstvitielno, čioj-ta ja, pora zaviazyvať". Vot čto v hołovach?

Vład, hrabitieli, chvatit hrabiť! Korrupcionier, nie voruj!
Učitiel, sčitaj hołosa čiestno!