Nam zastajecca zajzdrosić i vučycca ad hruzinaŭ, miarkuje Aleś Čajčyc.
Hetyja dni — dni našaj zajzdraści da Hruzii.
Pierad našymi vačyma zaviaršajecca pieršy ŭ sučasnaj hruzinskaj historyi spakojny, demakratyčny, «štatny» pierachod ułady ad adnoj kankurujučaj hrupy da inšaj.
Amal fantastyčnaja karcina, kali dumać pra Biełaruś.
Michaił Saakašvili pryhoža, na chvali «Revalucyi ružaŭ», pryjšoŭ i pryhoža (chacia, jak ni śmiešna, moža i nie pa ŭłasnaj voli) sychodzić. Hruzija pieratvarajecca ŭ parlamenckuju respubliku, što robicca pryhožaj «višańkaj na torcie» pa vynikach zvyšpaśpiachovaha kiravańnia Saakašvili.
Niesiabroŭskija da Hruzii rasiejskija ŚMI pišuć pra toje, što, maŭlaŭ, «idzie paŭsiudnyja baraćba sa spadčynaj Saakašvili» - ale varta zaŭvažyć, što abmiažoŭvajecca hetaja baraćba hałoŭnym čynam kadravymi pierastanoŭkami i baraćboj ź «pierahinami».
Fundamentalnyja asnovy hruzinskaj zamiežnaj i ŭnutranaj palityki, zakładzienyja Michaiłam Saakašvili, zastajucca niaźmiennymi i nikim nia staviacca pad sumnieŭ.
Hetyja asnovy, hałoŭnaja ź jakich — kurs na svabodnuju rynkavuju ekanomiku ź minimalnaj rollu dziaržavy, dazvolili pieratvaryć Hruziju z amal što failed state ŭ rehijanalnaha lidara
pa transparentnaści, umovach viadzieńnia biznesu i baraćbie z karupcyjaj, pavialičyć sukupny ŭnutrany pradukt krainy ŭ bolš, čym dva razy.
Saakašvili sychodzić pieramožcam, bo jahonyja praciŭniki ciapier vymušanyja padzialać jahonyja pohlady.
Imknieńnie da eŭrapiejskaj intehracyi i da svabodnaj rynkavaj ekanomiki i da reintehracyi Abchazii i Paŭdniovaj Asetyi - heta ŭ sučasnaj Hruzii ahulnapryniatyja rečy, jakija pad sumnieŭ staviacca tolki marhinałami.
I chacia «Baržomi» i hruzinskija viny znoŭ viarnulisia na rasiejski rynak, u roznych eŭrazijskich intehrataraŭ nakont ciapierašniaj postsaakašviliŭskaj Hruzii niama navat tych iluzij, jakija byli ŭ 2010 z abrańniem na pasadu prezydenta Ŭkrainy Viktara Janukovyča.
Hruzinaŭ možna pavinšavać. Nu a nam varta zajzdrościć, ale, što važniej, — vučycca.
Kamientary