Siońnia ŭ sudzie Savieckaha rajona Minska praciahnuŭsia sud nad palitźniavolenym abaroncam «Płoščy Pieramien», arbarystam Ściapanam Łatypavym.
Pierad sudovym pracesam jon vykazaŭsia pra ŭnutranuju svabodu, staŭleńnie da sudździ, jaki viadzie jaho spravu, i da kanvairaŭ, da jakich jaho prykoŭvajuć kožnaje sudovaje pasiadžeńnie kajdankami:
«Ja budu siadzieć stolki, kolki asabista ja zachaču. Jakuju canu za heta ja budu płacić — heta inšaje pytańnie. Ale vyrašać budu tolki ja. Ja budu vyrašać, praciahniecca sudovaje pasiadžeńnie ci nie. Ja budu vyrašać, viarnusia ja siońnia z kanvojem abo z chutkaj dapamohaj. Heta majo prava. Heta maja svaboda».
…Samaje balučaje, što ja z usich sił sprabuju stavicca da jaho [sudździ] jak da čałavieka, jak da prafiesijanała, jaki znachodzicca ŭ vielmi niaprostaj situacyi. Ale ŭ mianie nie atrymlivajecca. Ja vielmi dobra staŭlusia da chłopcaŭ z kanvoju…»
Spravu razhladaje Alaksandr Vołk.
Pierad pracesam Ściapan paprasiŭ svajho baćku nie prysutničać na pracesie, kab jamu nie było baluča za jaho.
Na sudzie praciahvajuć prasłuchoŭvać aŭdyja telefonnych razmovaŭ Ściapana, adno ź ich — jaho intervju žurnalistam TUT.BY pra katalizatary pratestaŭ u Biełarusi, pratesnuju aktyŭnaść i baraćbu «Płoščy Pieramien».
Pamior dzied Koli Łukašenki — były viazień HUŁAHa, asudžany za dapamohu «banderaŭcam»9
Kamientary