«A prysiažnyja ŭ vas chto?» Što za videa, paśla jakoha na błohiera Pavuka zaviali novuju kryminałku
U hetym roliku Andrej Pavuk z małatkom dla adbiŭki miasa ŭ ruce vynosić žartaŭlivyja prysudy protaijereju Fiodaru Poŭnamu i prakuroram. Dyjałohi ź niekatorymi atrymalisia epičnyja — pryvodzim uryŭki.
U videa, jakoje vyjšła na jutub-kanale Bielsat Life i jakoje pastavili ŭ vinu Pavuku, błohier źjaŭlajecca ŭ adzieńni, padobnym da sudovaj mantyi. Sapryznačany sudździa pieršaj katehoryi — nazyvaje jon siabie.
Spačatku telefanuje Fiodaru Poŭnamu.
— Boh u dapamohu, Fiodar Piatrovič.
— Anałahična.
— Skažycie, jak budziecie apraŭdvacca pierad sudom?
— Nu tolki kali Božym.
— Mienavita Boh dasłaŭ mianie pakarać vas za toje pustasłoŭje, što vy niesiacie.
— Dziakuj, heta nie pa adrasie, — kładzie Poŭny trubku.
Paśla Pavuk u žyvym efiry abzvońvaje prakurorskich supracoŭnikaŭ, pytaje, ci buduć jany apraŭdvacca za słužbu Łukašenku, i vynosić žartaŭlivyja prysudy.
— Skažycie, jak budziecie apraŭdvacca pierad sudom? — pytaje Pavuk pieršaha namieśnika prakurora Hrodzienskaj vobłaści.
— Nu, u zaležnaści ad abstavin.
— Ułada zachoplenaja ŭ Respublicy Biełaruś, vy abaraniajecie hetuju ŭładu.
— Dyk što?
— Jak budziecie apraŭdvacca? Kolki mnie vam davać hod?
— Nu, heta vy rašajcie.
— Davajcie ja vam piać dam z kanfiskacyjaj.
— Zhodny.
Niekatoryja na błohiera reahavali razdražniona.
— A ty naohuł chto taki? — pytaje dziaržaŭny abvinavaŭca na tym kancy provadu.
— Sudździa Andrej Uładzimiravič Pavuk.
— Sudździa… Paŭdurak ty, b***, a nie sudździa.
— A nu prasi prabačeńnia! (surazmoŭca kładzie trubku). 10 hadoŭ strohaha režymu z kanfiskacyj majomaści. A za niepavahu da suda jašče dva miesiacy karnych rabot u AAT «Niakrašynski».
Chtości z prakuroraŭ paznavaŭ Pavuka i adrazu kidaŭ trubku. Adzin, zdajecca, składaŭ dakładnuju zapisku padčas razmovy.
— Što možacie skazać u svajo apraŭdańnie? — pytajecca Pavuk čarhovaha prakurora.
— Dyk ja chacieŭ by nie pa telefonie, moža być, asabista z vami sustrecca.
— Sud idzie zavočna, my vam pazvanili, ciapier my vas hatovy vysłuchać.
— Vy — heta chto?
— Andrej Uładzimiravič Pavuk i prysiažnyja.
— A prysiažnyja tam chto?
— Hledačy i padpisčyki našaha kanała.
— Što vy jašče mnie skažacie?
— Prysudžaju vam piać hod strohaha režymu z kanfiskacyjaj majomaści.
— Kali pačynać adbyvać pakarańnie?
— Praź niejki čas, kali my pryjdziem da ŭłady.
Byli i tyja, chto prosta žartavaŭ u adkaz.
— Kolki vam hadoŭ prysudzić? — zvonić Pavuk.
— Kolki nie škada.
— Piać strohaha režymu dastatkova z kanfiskacyjaj?
— Dy nu, vy što, nie vypraŭlusia. Bolš treba.
— Bolš treba? Dziesiać. Narmalna?
— Dy nu što, nie saromiejciesia.
— Piatnaccać? Dy vy śmieły čałaviek.
— Nu dobra, niama kali mnie z vami bałakać, budźcie zdarovyja.
Za hety efir suprać błohiera raspačali kryminalnuju spravu za «sadziejničańnie ekstremisckaj dziejnaści» (č. 1 art. 361-4 KK). Hienprakuratura paličyła, što ŭ razmovach z prakurorami Pavuk «paviedamlaŭ zahadzia chłuślivyja źviestki ab palityčnym stanoviščy Respubliki Biełaruś, raspaŭsiudžvaŭ paklopnickija źviestki ŭ dačynieńni da Alaksandra Łukašenki».
Kamientary