«Treba akuratna abychodzicca…» — «Ź ludźmi?» — «Z rapsam i z azimym jačmieniem»
Ekanamist Siarhiej Čały źviartaje ŭvahu na asablivaści padychodu Łukašenki da sielskaj haspadarki.
U novym vypusku jutub-kanała «Čały: ekanomika» ekśpiert zaŭvažaje, što ŭ Biełarusi sielskaja haspadarka — halina ekanomiki ź vielmi nizkim dabaŭlenym koštam i vysokaj dolaj ručnoj pracy.
«Dla nas heta narmalna. Jak kaža sam Łukašenka, technika — heta doraha», — kaža Čały.
Nahadajem, Łukašenka padčas niadaŭniaha vizitu ŭ Kaściukovicki rajon tłumačyŭ, čamu časam dla zboru kamianioŭ pryciahvajuć biudžetnikaŭ:
«Źbiehłyja miarzotniki zakłapacilisia, što da zboru kamianioŭ na palach u nas pryciahvajuć ludziej — u tym liku školnikaŭ, studentaŭ, vajskoŭcaŭ. Što ŭ nas, maŭlaŭ, techniki niama», — aburaŭsia Łukašenka.
Pavodle jaho słoŭ, takaja technika ŭ Biełarusi ŭsio ž jość, adnak vykarystoŭvać jaje nieabchodna ekanomna.
«Ale treba hrošy ličyć. Nie ŭsiudy jaje zapuściš», — zajaviŭ palityk, adznačyŭšy, što takuju techniku metazhodna vykarystoŭvać na hlebach, dzie šmat kamianioŭ. U astatnich vypadkach lepš prybirać kamiani ŭručnuju.
«Jon havoryć: «A što vy dziviciesia?» Byvajuć takija momanty, kali rabskaja čałaviečaja praca vyhadniejšaja, čym praca mašyn. U biełaruskaj ekanomicy heta davoli raspaŭsiudžanaja źjava», —
kamientuje ekanamist słovy Łukašenki i zaŭvažaje, što «rehijanalnyja ŭłady z zadavalnieńniem dali spravazdaču ab tym, jak studenty i sałdaty terminovaj słužby dapamahajuć rabotnikam sielskaj haspadarki źbirać kamieńni na palach».
Čały kaža, što padychod Łukašenki zvyčajna zakančvajecca adnym i tym ža — «U mianie ničoha dla vas niama, akramia represij».
U jakaści dokazu ekanamist pryvodzić słovy Łukašenki adnosna taho, jak treba pravodzić siaŭbu:
«Pracavać treba pa-vajennamu, dzień i noč. Dzieści treba paprasić miechanizataraŭ, dzieści ŭładu dać takuju, jakuju Stalin u hady vajny nie mieŭ. Ja tolki chacieŭ by vas papiaredzić, kab my nie sieli na biełaha kania, šaški nahała i pajšli».
«Treba akuratna abychodzicca… — praciahvaje Čały cytatu Łukašenki. — I tut ja taki: «Ź ludźmi?» Nie! «I z rapsam, i z azimym jačmieniem». A ź ludźmi, jak my pamiatajem, «dla vas ničoha inšaha niama».
Kamientary