Piatro Kraŭčanka: Ulotki Brazaŭskasa drukavali ŭ Minsku
Siońnia ŭ Vilni pachavajuć byłoha prezidenta Litvy Alhirdasa Brazaŭskasa.
Siońnia ŭ Vilni pachavajuć byłoha prezidenta Litvy Alhirdasa Brazaŭskasa.
Z Brazaŭskasam byŭ dobra znajomy były ministr zamiežnych spravaŭ Biełarusi Piatro Kraŭčanka.
«Ja paznajomiŭsia z Brazaŭskasam 20 hadoŭ tamu. Nie mahu skazać, što my ciesna siabravali, ale zaŭsiody byli dosyć blizkimi ludźmi. Siońnia ja smutkuju z nahody jahonaj śmierci», — kaža P.Kraŭčanka.
«U asobie Brazaŭskasa Litva straciła sapraŭdnaha patryjota. Mnie ŭspaminajecca, jak adnojčy ŭ Vilni ja staŭsia śviedkam takoj sceny. U ciesnym dvary chłopcy hulali ŭ baskietboł. Adny hulali za «žoŭtych», inšyja — za «zialonych». I tolki adzin chłopčyk hulaŭ «za Brazaŭskasa». Kali ja spytaŭsia, čamu, jon adkazaŭ, što hety čałaviek — sapraŭdny litoviec.
Alhirdas byŭ vielmi ścipłym čałaviekam. U 1999 hodzie ja pryjechaŭ na vakacyi ź Japonii. Vyrašyŭ adpačyć u Jurmale. Brazaŭskas zaprasiŭ mianie ŭ hości ŭ haradok Nida, što na Kuršskaj kasie. Dyk voś, Brazaŭskas navat nie mieŭ tam lecišča. Jon prymaŭ mianie ŭ zvyčajnaj litoŭskaj kvatery, jakaja naležała jahonaj dačce. Ja zapytaŭsia, čamu ty (časam my byli na ty) nie zabiaśpiečyŭ svaich tyłoŭ? «A ty zabiaśpiečyŭ svaje?» — adkazaŭ jon. Na heta ja raźvioŭ rukami.
U nas byli składanyja momanty ŭ adnosinach, kali my mnoha spračalisia.
Za terytoryju pablizu stancyi Hudahaj, jakuju my ŭsio ž zhubili. Brazaŭskas nie išoŭ nasustrač u pryncypovych pytańniach. Ja prasiŭ viarnuć Biełarusi «Turaŭskaje Jevanhielle», ale marna.
Ciapier pra heta ŭžo možna kazać, ale ja adyhraŭ peŭnuju rolu ŭ abrańni Brazaŭskasa pieršym prezidentam Litvy. Jon trojčy naviedvaŭ Minsk inkohnita. Kiebič sustrakacca ź im nie chacieŭ, bo ličyŭ palityčnym trupam. A ŭ nas z Brazaŭskasam było šmat supolnych siabroŭ jak u Litvie, tak i ŭ ZŠA.
Znački z Amieryki z vyjavaj Brazaŭskasa prachodzili praź mianie. Usie ŭlotki kandydata drukavalisia ŭ Minsku. A litaralna za tydzień da vybaraŭ jon paprasiŭ u mianie dapamohi, jak padniać rejtynh. I ja prapanavaŭ pastavić u Litvu traktary «Biełarus», jakija karystajucca popytam u fiermieraŭ i sialan. Heta pakazała , što palityk maje dobryja adnosiny nie tolki z Zachadam, ale i z Uschodam.
Brazaŭskas zhadziŭsia, ale Litva nie mieła hrošaj apłacić. Mnie ŭdałosia ŭhavaryć Kiebiča, i my pastavili ŭ Litvu 250 traktaroŭ. Dyrektar MTZ Ivan Kulašoŭ byŭ suprać, ale litoŭski bok raźličyŭsia z zapazyčanaściu.
Brazaŭskas byŭ pieršym z kampartyi, chto pajšoŭ na mitynhi «Sajudzisa», dzie kazaŭ praŭdu. Jaho tam pryniali. U Biełarusi asoby ŭzroŭniu Brazaŭskasa nie znajšłosia, choć im moh stać Hienadź Bartaševič. Taki samy dužy, mocny, jak Brazaŭskas.
Apošniaja naša sustreča adbyłasia litaralna niekalki hadoŭ nazad, kali ja pryvoziŭ da Alhirdasa svajho siabra, šachmatysta Anatola Karpava. Tady ž ja padaryŭ jamu try ŭłasnyja knihi.
Brazaŭskas niezdarma byŭ hanarovym doktaram EHU. Jon časta sustrakaŭsia ź biełarusami, byŭ u kursie našych prablem. Chacieŭ być pasiarednikam u dyjałohu pamiž Biełaruśsiu i Litvoj».
Kamientary