Paleantołahi dakazali, čamu tyranazaŭr nie zmoh by dahnać čałavieka
Navukoŭcy vyjavili suviaź pamiž pamierami i chutkaściu ruchu žyviołaŭ, havorycca ŭ artykule, apublikavanym u časopisie Nature Ecology & Evolution.
«Adkryty nami zakon jość univiersalnym i pracuje dla ŭsich žyvioł, pačynajučy z klašča i zakančvajučy sinimi kitami. My pravieryli jaho ŭ spravie, vyličyŭšy chutkaść ruchu žyvioł, jakija vymierli, i čyja maniera ruchu ŭžo vyvučałasia pry dapamozie składanych bijamiechaničnych simulacyj», — raspaviadaje Miryjam Chirt z univiersiteta Jeny (Hiermanija).
Niamieckija naturalisty stvaryli kampjutarnuju madel istoty ź dźviuma abo čatyrma nahami, jakaja ŭličvała nie tolki zapasy najaŭnaj u jaho enierhii, ale i fizičnyja zakony, jakija ŭpłyvajuć na ruch cieła ŭ prastory, u tym liku i siłu inercyi. Akazałasia, što isnuje niejkaja miaža masy, paśla dasiahnieńnia jakoj maksimalnaja chutkaść biehu abo palotu nie raście, a padaje z-za pavieličeńnia inercyi.
Navukoŭcy vyličyli, što tyranazaŭry byli dosyć pavolnymi istotami — jany biehali z maksimalnaj chutkaściu 28 kiłamietraŭ za hadzinu, što, jak zaŭvažaje RIAN, prykmietna mienš za rekord 44,7 kiłamietra za hadzinu, pastaŭleny Usiejnam Bołtam u 2009 hodzie. Viełacyraptary i patahornisy, istoty siarednich pamieraŭ, biehali prykmietna chutčej — 38 i 50 kiłamietraŭ na hadzinu.
«Admyvaŭ haŭno z unitazaŭ, my tam jak samyja končanyja». Błohier Vadzim Vadimati Jermašuk — pra toje, jak žyŭ u kałonii ŭ «nizkim statusie»9
Kamientary