«Kali tvajho kalehu pakalečyli, heta soram — vychodzić na scenu». Akciory RTBD raskazali pra svajo zvalnieńnie

Tym časam paśla niadzielnaha maršu stała viadoma pra źbićcio akciora RTBD Illi Jasinskaha, što trapiŭ u špital ź pierałomami.

Čytajcie: «Na katałcy vaziŭ supracoŭnik RUUSa». Źbity pry zatrymańni akcior filma «Kupała» ź pierałomam lažyć u balnicy

Učora teatr pryśviaciŭ jamu śpiektakl i zamiest jaho piersanaža vykaciŭ na scenu vazok. Zrešty, były viadučy akcior teatra Andrej Novik ličyć, što paśla takoha ŭvohule nie varta było vychodzić na scenu. «Naša Niva» pahavaryła z dvuma byłymi akciorami RTBD.

Mikałaj Stońka zvolniŭsia 5 listapada, kali zrazumieŭ, što bolš nie moža pracavać va ŭmovach cisku, jaki akazvajecca na teatr.

«Ministerstva kultury i dahetul cenzuravała teatr, ale paśla vybaraŭ cisk uzmacniŭsia. My z hetym zmahalisia, jak mahli, ale situacyja paharšałasia ŭsio bolš, — raskazvaje akcior. — Pakul my prydumlali sposaby vykazać svaju hramadzianskuju pazicyju — u nas byli «mastackija» znaki salidarnaści ŭ śpiektaklach albo na pakłonie, i hledačy ich razumieli, — nam zabaraniali to adno, to druhoje, to treciaje.

Na premjernych śpiektaklach siadzieła cenzar ź Ministerstva. Jana hladzieła, zapisvała niešta ŭ natatničak, a potym padychodziła da mastackaha kiraŭnika ci dyrektara i kazała: «Nu davajcie biez hetaha, heta lepš prybrać, a voś heta lepš zrabić tak».

Mikałaj kaža, što paśla zvalnieńnia Andreja Novika Ministerstva kultury papiaredziła teatr, što na pastanoŭki buduć prychodzić kantralory i sačyć za tym, kab ni ŭ pačatku, ni padčas, ni paśla śpiektaklaŭ nie było nijakich «palityčnych vykazvańniaŭ». 

«Ja zrazumieŭ, što nie mahu vyjści na scenu i ŭvohule ničoha nie rabić. Vystupleńnie pierad kantralorami było b ździełkaj z sumleńniem, navat kali ja vykazvajusia za ścienami teatra i ŭsie i biez taho razumiejuć, što ja nie jabaćka. Ja padumaŭ: što ja adkažu plamieńniku, kali jon praź dziesiać hadoŭ zapytajecca, jak ja z hetym zhadziŭsia i praciahnuŭ pracavać? Kaniešnie, ja moh paprostu naplavać na kantraloraŭ, mianie ŭsio roŭna zvolnili b, ale ja nie chaču, kab maje dziejańni niehatyŭna ŭpłyvali na teatr: ź Ministerstva nam nieadnojčy pieradavali, što RTBD mohuć začynić na raz-dva, maŭlaŭ, my nie Kupałaŭski, nie pieršy nacyjanalny, tamu zrabić heta jašče lahčej».

Pavialičyć

Andrej Novik pryniaŭ rašeńnie zvolnicca paśla pačatku Usieahulnaha nacyjanalnaha strajku. «Adpaviednyja dumki byli i raniej, ale rašeńnie pryjšło 27 kastryčnika, kali ja jechaŭ na repietycyju, — raskazvaje akcior. — U hrodzienskim dramteatry tady zvolnili režysioraŭ, u tym liku zasłužanaha artysta, jak raz vykazvaŭsia Novy dramatyčny teatr, a ŭ Opiernym śpiavali «Mahutny Boža». Inšaha vyjścia ŭ mianie nie było: bastavać ja nie moh, bo heta značyła b vyrašać za jašče 120 čałaviek, a kožny pavinien rabić vybar sam, ale i vykonvać svaje prafiesijnyja abaviazki ŭ takoj situacyi ja bolš nie moh».

Andrej ličyć, što ciapier treba vykazvacca, padtrymlivać usich, chto niešta robić, i rabić učynki, kab tyja, chto jašče sumniavajecca, zrabili vybar.

«Vykazvańni praz scenu ciapier nie pracujuć. Pa-pieršaje, mała hledačoŭ: kali ŭ zale tryccać čałaviek, to heta ŭžo dobra. Da taho ž, lubyja namiery niešta źmianić u śpiektakli albo na niešta namiaknuć u nas byli zabaronieny Ministerstvam pad pahrozaj zakryćcia teatra. Narešcie, nie ŭsie śpiektakli možna pryličyć da aktualnych, niekatoryja siońnia zusim soramna hrać: kali ludziej zvalniajuć, teatry razburajuć, studentaŭ vyhaniajuć, nielha rabić vyhlad, što my, maŭlaŭ, taksama z vami, ale pojdziem na pracu».

Pra svajo rašeńnie Andrej Novik nie škaduje: «Hetyja try miesiacy da zvalnieńnia ja mučyŭsia, mnie było baluča na repietycyjach, ja nie moh padklučycca i rabić toje, što rablu zvyčajna. A kali zvolniŭsia, ja vydychnuŭ, mnie stała lahčej. Kali pryjdzie čas viarnucca, ja viarnusia ŭ zusim inšy teatr i budu rabić toje, što liču patrebnym dla kultury, hramadstva i krainy».

Bolš za toje, Andrej kaža, što, kali b nie zvolniŭsia tady, zvolniŭsia b paśla źbićcia Illi Jasinskaha.

«Kali tvajho kalehu pakalečyli, heta soram — vychodzić na scenu, navat kali ty pryśviačaješ jamu śpiektakl. Ja dumaju, teatr pavinien byŭ skazać: «Nie! My nie budziem pracavać», choć ja viedaju, što kožny tam robić dla pieramohi toje, što moža».

Pra atmaśfieru ŭ RTBD raskazaŭ i Mikałaj Stońka: «U našym kalektyvie ŭsie vierać, što pieramieny pryjduć, što ŭ lubym vypadku my pieramožam. Kožny dumaje, što jon moža dla hetaha zrabić, i choć psichałahičnaj stomlenaści nichto nie admianiaje, u asnoŭnym nastroj u teatry pazityŭny».

Hladzicie taksama: Tok z eks-kupałaŭcami

• 1
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0