U Tałačynskim rajonie zaŭvažyli vielmi redkuju savu-biarozaŭku
Sava-biarozaŭka hniazdujecca ŭ Skandynavii i dalej na ŭschod da Kamčatki. Zvyčajna jana zimuje ŭ miežach hniezdavoha areała, ale byvaje, što i kačuje na poŭdzień. U XXI stahodździ jaje ŭ Biełarusi rehistravali ŭsiaho niekalki razoŭ, piša telehram-kanał «Dzikaja pryroda pobač».
Hetym razam ptušku zaŭvažyŭ i sfatahrafaŭ Pavieł Pakul, navukovy supracoŭnik łabaratoryi arnitałohii NPC NAN Biełarusi pa bijaresursach.
Sava-biarozaŭka — nievialikaja ptuška, pamieram krychu bolšaja za hołuba. Ruskaja jaje nazva «jastriebinaja sova» źviazanaja z tym, što hetaja sava nahadvaje šulaka-karaholčyka (jastrieba-pieriepielatnika) afarboŭkaj nizu cieła, kryłaŭ i chvasta.
U palocie sava-biarozaŭka taksama padobnaja da šulaka: paśla sieryi ŭzmachaŭ jana lacić na raspaściortych kryłach. Aproč hetaha, jana časta siadzić na viaršyni dreva, nachiliŭšysia napierad, jak šulak, a nie ŭ typovaj savinaj pozie «słupam».
«Navat jaho prychilniki zrazumieli, što žyć jak raniej užo nie atrymajecca». Biełarusy raskazali pra atmaśfieru ŭ krainie napiaredadni vybaraŭ8
Kamientary