«Dziakujcie za heta svajoj Litvie». U Biełaruś nie prapuścili aŭtobus ź Vilni — pasažyraŭ vysadzili pasiarod nočy
Čytačka vydańnia «Lusterka» Kaciaryna raskazała pra svajho siabra, jaki ŭviečary 7 lipienia jechaŭ ź Vilni ŭ Minsk. Pajezdka prajšła z pryhodami: aŭtobus spynili na biełaruskaj miažy, pasažyraŭ pratrymali niekalki hadzin. A paśla ich uvohule vysadzili i prapanavali dabiracca svaim chodam.
«Natoŭp ludziej, ź dziećmi, z rečami, prosta ŭ lesie»
Aŭtobusy kampanii PL Int jeździać ź Vilni ŭ Minsk i nazad. 7 lipienia aŭtobus vyjechaŭ sa stalicy Litvy pavodle raskładu ŭ 17:00 i musiŭ być u Minsku ŭ 21:00. Ale ŭsio pajšło nie pa płanie, pierakazvaje Kaciaryna (tut i dalej imiony źmienienyja) historyju svajho siabra.
«Na litoŭskaj miažy ŭsio było dobra, prapuścili biez prablem. Na biełaruskaj pačałosia: supracoŭniki skazali čakać, kudyści pajšli, i ŭ vyniku aŭtobus prastajaŭ čatyry hadziny! Potym jany viarnulisia i skazali čakać jašče», — tłumačyć dziaŭčyna.
Kala poŭnačy da pasažyraŭ padyšoŭ pamiežnik i skazaŭ vychodzić razam z rečami. Punkt propusku «Kamienny Łoh» nie pryznačany dla pierachodu miažy pieššu, ale supracoŭnik prajšoŭ jaho razam z pasažyrami.
«Jak raspaviadaŭ siabar, pamiežnik skazaŭ, što aŭtobus nie prapuskajuć, a ludzi dalej chaj jak chočuć. I dadaŭ: «Dziakujcie za heta svajoj Litvie». I voś staić natoŭp ludziej, ź dziećmi, z rečami, prosta ŭ lesie za pahranpunktam! Siak-tak ludzi pačali damaŭlacca i zakazvać taksi, chtości telefanavaŭ siabram», — adznačaje Kaciaryna.
Sa słoŭ dziaŭčyny, pryčynaj spynieńnia aŭtobusa stała pretenzija pamiežnikaŭ da kiroŭcy — toj nibyta vioz kantrabandu. Choć sam mužčyna tłumačyŭ, što heta standartnyja zapčastki na vypadak pałomki transpartu.
Jašče adna čytačka «Lusterka» Volha ŭ tuju noč zabirała svajho muža ź miažy: jon taksama jechaŭ hetym rejsam.
«Pamiežniki skazali, što ŭnutry aŭtobusa była kantrabanda, — paćviardžaje jana słovy Kaciaryny. — Čaho mienavita, ja nie viedaju. Usiaho było 56 pasažyraŭ, i, naturalna, usie aburalisia. Cikavilisia, što rabić. A ludziej šmat, usie z rečami. U adkaz ad načalnika źmieny pačuli tolki: maŭlaŭ, dabirajciesia sami, usie pytańni da pieravozčyka. Kiroŭcu aŭtobusa pasažyry bolš nie bačyli».
Što skazali ŭ kampanii i na miažy
U kampanii PL Int «Lusterku» raskazali, što taki incydent na miažy sapraŭdy byŭ. Sa słoŭ pradstaŭnika pieravozčyka, kiroŭcu spynili nibyta praz kantrabandu:
«Tak, było takoje zatrymańnie [aŭtobusa]. U aŭtobusie znajšli niejkija rečy, jakija nielha było vieźci. Tam byli zapčastki. Čamu praz heta zatrymali … Niezadekłaravanaje, atrymlivajecca, było. Z kiroŭcam ničoha [nie zdaryłasia], jaho viarnuli nazad. Potym jon znoŭ pajechaŭ u Biełaruś, i bolš prablem nijakich nie było.
Takoje z nami pieršy raz, ale paśla hetaha incydentu nastupstvaŭ nijakich nie było. U pasažyraŭ byli pretenzii, ale ŭsio ŭdałosia vyrašyć: viarnuli hrošy».
Pa kamientar da pradstaŭnika Smarhonskaj pamiežnaj hrupy źviarnulisia žurnalisty błoha «Ludzi».
«Była takaja situacyja. U dačynieńni da hramadzian praviedzieny pamiežny kantrol, ludzi pierasiekli miažu. Paśla prapanovy im dapamohi pa pasadcy ŭ aŭtobusy skazali, što jeduć samastojna.
Z nahody zatrymki aŭtobusa źviartajciesia da supracoŭnikaŭ mytni, — paraiŭ dziažurny. — Z boku pamiežnikaŭ ludziam była prapanavana pasadka ŭ aŭtobusy, jakija jechali praź dziaržaŭnuju miažu».
Atrymać apieratyŭny kamientar ad pradstaŭnika mytnaha kantrolu ŭ punkcie propusku «Kamienny Łoh» u žurnalistaŭ błoha nie vyjšła.
Brat udavy Zielcara: Kadebisty išli ŭ kvateru pa mianie1
Kamientary