U Navahrudskim kaściole błasłavili miemaryjalnuju šyldu ŭ pamiać miascovaj manaški-styhmatki
21—22 listapada ŭ parafii śviatoha Archanioła Michała ŭ Navahrudku prajšło pasiadžeńnie Kanfierencyi katalickich biskupaŭ Biełarusi.
U im uziali ŭdzieł biskup Viciebski Aleh Butkievič, mitrapalit Minska-Mahiloŭski arcybiskup Juzaf Stanieŭski, biskup Hrodzienski Alaksandr Kaškievič, dapamožny biskup Minska-Mahiloŭskaj archidyjacezii Juryj Kasabucki, biskup Pinski Antoni Dziamjanka, arcybiskup emieryt Tadevuš Kandrusievič, piša catholic.by.
Na pasiadžeńni taksama prysutničali apostalski nuncyj Ante Jozič, sakratar Apostalskaj nuncyjatury ŭ Minsku ksiondz Kšyštaf Saroka i apostalski administratar dla katolikaŭ vizantyjskaha abradu ŭ Biełarusi archimandryt Siarhiej Hajek.
Probašč parafii ksiondz Juryj Žaharyn pryvitaŭ usich prysutnych, asabliva ijerarchaŭ, i źviarnuŭsia da biskupaŭ z prośbaj błasłavić miemaryjalnuju šyldu, pryśviečanuju dvum słavutym ludziam z navahrudskaj ziamli: biskupu Zyhmuntu Łazinskamu i siastry Vandzie Banišeŭskaj.
Zyhmunt Łazinski naradziŭsia ŭ 1870 h. u vioscy Baracin kala Kareličaŭ. Budučy pieršy biskup Pinskaj dyjacezii pravioŭ u hetaj vioscy tolki pieršyja dziesiać hadoŭ žyćcia, bo ŭ 1880 hodzie siamja Łazinskich pierajechała ŭ majontak Černik kala Minska-Mazavieckaha (Polšča), ale małaja radzima nazaŭsiody zastałasia ŭ jaho sercy.
Vanda Banišeŭskaja naradziłasia ŭ 1907 hodzie ŭ vioscy Kamienka kala Navahrudka. Jana žyła tam razam z baćkami, bratami i siostrami, pakul nie ŭstupiła ŭ Kanhrehacyju Siaścior ad aniołaŭ u Vilni.
U 1934 hodzie, u Vialiki čaćvier, jana atrymała styhmaty — niezahojnyja rany na rukach, stupniach, hałavie, pravym baku i tułavie, dy rany ad bičavańnia. Rany źjaŭlalisia pieravažna pa abiedzie ŭ čaćviarhi dy piatnicy, a najbolš padčas Vialikaha postu i padčas Vialikaha tydnia. Pavodle zhadak śviedkaŭ, mieła dar praroctva i azdaraŭleńnia. U 1944 hodzie Vanda Banišeŭskaja pieršy raz trapiła ŭ prytułak dla nievylečna chvorych.
U pavajenny čas siostry-manachini chavali ŭ Pryciunach pad Vilniaj roznych ksiandzoŭ i manachaŭ. 11 krasavika 1950 hoda ŭsie jany byli aryštavanyja i abvinavačanyja ŭ prynaležnaści da nielehalnaha tajemnaha ordena i ŭkryvańni ahienta Vatykana. Bolšuju častku dasudovaha źniavoleńnia Vanda Banišeŭskaja praviała ŭ turemnym špitali na Łukiškach u Vilni. 10 lutaha 1951 hoda joj prysudzili 10 hadoŭ źniavoleńnia. Vyrak adbyvała ŭ Vierchniaŭralsku. Za malitvy traplała ŭ karcar, šmat chvareła, u źniavoleńni znoŭ prajaŭlalisia styhmaty, ale savieckija daktary nie mahli dać im rady.
22 žniŭnia 1956 Vandu Banišeŭskuju vyzvalili, jana vyjechała ŭ kamunistyčnuju Polšču, dzie taksama trapiła ŭ psichijatryčny špital.
U 1960-ja pieraniesła apieracyju pa vydaleńni puchliny mozhu. U 1980-ja jaje źbiŭ aŭtamabil, paśla čaho da kanca žyćcia jana nie mahła narmalna chadzić. Pamierła 2 studzienia 2003 hoda.
U 2008 hodzie ŭ Polščy pra žyćcio Vandy Banišeŭskaj byŭ źniaty televizijny śpiektakl «Styhmatyčka». U 2020 hodzie Vatykan nie pabačyŭ pieraškodaŭ da bieatyfikacyi (papiaredničaje abviaščeńniu śviatoj).
Kamientary