«Ceny pavyšać niama sensu — zastaniešsia biez turystaŭ». Jak ahrasiadziby rychtujucca da novaha siezona i čaho čakajuć ad jaho
Chutka nabližajecca siezon adpačynkaŭ. I adpačyć biełarusy mohuć nie tolki dzie-niebudź kala mora, ale i ŭ rodnych pienatach, naprykład u ahrasiadzibach. Apisvajučy situacyju ŭ halinie, adny ŭładalniki chatak na vioscy kažuć pra źnižeńnie popytu, inšyja — što spadu nie adčuvajuć. U kožnym razie da letniaha siezona ŭ ahrasiadzibach hatovyja i čakajuć turystaŭ. Pra popyt na adpačynak, ceny i pra toje, ci ŭdajecca zarablać na ahraekaturyźmie, Myfin.by pacikaviŭsia va ŭładalnikaŭ viaskovych turabjektaŭ.
«My pakul trymajemsia, ale situacyja pamianiałasia nie ŭ lepšy bok»
Ała Palikarpuk, uładalnica ahrasiadziby «Na Zarečnaj vulicy» (Bresckaja vobłaść), raskazała, što ŭ apošnija hady popyt na pasłuhi źmienšyŭsia. Asnoŭny kirunak dziejnaści — arhanizacyja prahram dla aŭtobusnych turaŭ.
«My trymajemsia, da nas jašče pryjazdžajuć aŭtobusy z turystami, ale ŭ paraŭnańni z tym, što było kaliści, situacyja pamianiałasia nie ŭ lepšy bok. Kali raniej u nas u hety čas užo ŭsio leta było raśpisanaje, to siońnia atrymlivajecca adzin aŭtobus na dva miesiacy. Źnižeńnie popytu źviazana ŭ tym liku z tym, što jašče niekalki hadoŭ tamu da nas pryjazdžali turysty z-za miažy, a siońnia ich niama», — raskazała ŭładalnica ahrasiadziby.
Pavodle jaje słoŭ, zamiežnyja turysty cikavilisia absalutna ŭsim: ramieśnictvam, falkłoram, brali ŭdzieł u kulinarnych majstar-kłasach.
«A mnohim biełarusam u ahrasiadzibach nijakaja prahrama nie patrebna. I heta sumna. Vielmi chočacca turystaŭ, jakich cikaviać kulturnyja tradycyi, falkłor, pierad takimi haściami chočacca vykładvacca. Voś i dumaješ siońnia: ci inšuju pracu šukać, ci jašče paboŭtacca ŭ hetaj halinie», — sa škadavańniem zaŭvažyła Ała Palikarpuk.
Haspadar siadziby «Apielsin» Viktar taksama adznačyŭ nievialikaje źnižeńnie popytu, ale, pavodle jaho słoŭ, u mižsiezońnie tak byvaje zaŭsiody.
«Na hety čas zabraniravany adzin miesiac leta, i heta davoli typovaja situacyja dla sakavika. Asnoŭnaja chvala braniravańnia prychodzić u pačatku traŭnia, jak pakazvaje vopyt minułych hadoŭ. Rasijskija hości branirujuć adpačynak krychu raniej, biełaruskija hości krychu paźniej, bližej da adpačynkaŭ», — raskazaŭ haspadar siadziby «Apielsin» (Viciebskaja vobłaść) Viktar.
Treci surazmoŭca, uładalnik ahrasiadziby na Brasłaŭskich aziorach «Vuście ŁAJF» Juryj Žarko, pryznaŭsia, što ŭ jaho ŭsie miescy na leta raśpisanyja i ŭžo turysty branirujuć druhuju pałovu vieraśnia.
«Na moj pohlad, biełarusy stali bolš cikavicca svajoj krainaj, ja heta baču i pa vodnych špacyrach, jakija ja pravodžu. Ludzi pryjazdžajuć z usioj Biełarusi pahladzieć na niešta novaje, im ščyra ŭsio cikava», — zaŭvažyŭ jon.
«Važna nie prosta pracavać, ale i niešta zarablać»
Adkazvajučy na pytańnie pra toje, ci ŭdajecca siońnia zarablać na ahraturyźmie, uładalniki chatak na vioscy pryznajucca, što heta zaŭsiody byŭ ciažkaakupalny biznes.
Haspadar siadziby «Apielsin» u pieršuju čarhu tłumačyć usio siezonnym popytam na taki adpačynak:
«My zarablajem tolki letam. U hety čas, jak praviła, u nas usio zareziervavana, amal uvieś pieryjad».
Pavodle jaho słoŭ, minimalnaja cana arendy ich doma ŭ letni siezon kala 240 rub. u sutki.
«Ceny pavyšać niama sensu z prostaj pryčyny: zastaniešsia biez turystaŭ, asabliva ŭ mižsiezońnie. Pry hetym dalar vyras za apošnija hady, mnohaje inšaje taksama padrasło ŭ canie, tamu zarablać, jak raniej, nie atrymlivajecca.
Akramia taho, my prymajem nievialikuju kolkaść haściej, da nas pryjazdžajuć pary abo siemji da 4 čałaviek. I mienavita na ich raźličany minimalny košt arendy doma.
Mahčyma, tyja ŭładalniki ahrasiadzib, u kaho damy bolšaha pamieru i bolšaja kolkaść haściej, jakija zajmajucca arhanizacyjaj uračystych mierapryjemstvaŭ, jany mohuć zarabić i niadrennyja hrošy», — ličyć Viktar.
Pry hetym, jak adznačyŭ haspadar siadziby «Apielsin», zarobak, jaki prynosić chata ŭ letni pieryjad, dazvalaje palapšać infrastrukturu abjekta, niešta ŭ siadzibie abnaŭlać i kuplać tudy niejkija rečy, heta značyć układacca ŭ raźvićcio biźniesu. Tym bolš što heta ŭsio spryjaje bolš kamfortnamu pražyvańniu haściej.
«Na moj pohlad, kali jość mahčymaść niejak biznes raźvivać, układacca ŭ jaho, tady ŭsio ŭžo maje sens. I heta tyčycca luboj haliny», — vykazvaje svajo mierkavańnie Viktar.
Ała Palikarpuk adznačaje, što turysty siońnia časta prosiać źnizić košt adpačynku.
«Tak, ceny na adpačynak u ahrasiadzibach zadavalniajuć nie ŭsich turystaŭ. Raniej možna było za 100 dalaraŭ tydzień adpačyvać, siońnia — nie. Ale jak my možam źnizić canu, kali ŭsio vakoł daražeje: pradukty charčavańnia, myjnyja srodki i hetak dalej? Kali ščyra, ja i maje kalehi i tak užo ceny źnizili da minimumu, — miarkuje surazmoŭca. — Pry hetym uładalnikam siadzib važna nie prosta pracavać, ale choć niešta zarablać. Heta ciažkaja praca, ty vykładvaješsia pa poŭnaj, addaješ čas, hrošy — dyk nie dziela ž troch kapiejek».
Ała Palikarpuk raskazała, što žyćcio ŭ ich siadzibie kaštuje ŭ sutki 30 rubloŭ z čałavieka, charčavańnie — 15 rub. śniadanak, 25 rub. abied, stolki ž kaštuje viačera. Dadatkova apłačvajecca prahrama, jakuju vybirajuć turysty.
Pa słovach Juryja Žarko, u jaho ceny na ahrasiadzibu taksama nie mianiajucca ŭžo niejki čas. Arenda doma kaštuje ŭ sutki 50 dalaraŭ (apłata ŭ biełaruskich rublach) na 4 čałavieki pry adpačynku ad dvuch sutak. U hety košt uklučanyja łaźnia, rovary, łodka.
Juryj taksama ličyć, što biznes u ahrasiadzibach — heta ciažkaja praca.
«Na ziamli i z turystami treba šmat pracavać, i heta niaprostaja praca», — adznačaje jon.
«Adnyja prajšli pierarehistracyju, inšyja pierajšli na novy farmat pracy»
Zhodna z ukazam № 351 «Ab raźvićci ahraekaturyzmu», damy na vioscy pavinny byli prajści pierarehistracyju da 1 lipienia 2023 hoda. Mižviedamasnaja kamisija ahladała abjekty ahraekaturyzmu na pradmiet adpaviednaści ich dziejnaści zakanadaŭčamu statusu.
Niadaŭna adznačałasia, što paśla pierarehistracyi ŭ Biełarusi zastałosia 1,3 tys. ahrasiadzib, a na 1 studzienia 2023 hoda ich było 3150. A jak prajšli pierarehistracyju surazmoŭcy i ich kalehi?
«My samu rehistracyju prajšli lohka, tamu što nie zajmajemsia ni bankietami, ni viasiellami. U kahości, jak ja čuła, było šmat vałtuźni z dakumientami, uźnikali prablemy ź niedabudavanymi damkami na ŭčastku i hetak dalej. A mnohija siadziby i zusim zakrylisia sami», — adznačyła ŭładalnica ahrasiadziby «Na Zarečnaj vulicy».
Jana raskazała, što ŭ ichnim rehijonie było šmat bankietnych siadzib i takaja ich kolkaść nie patrebnaja.
«Kali było dziesiać, pasłuhi byli naraschvat, a kali stała ŭmoŭna sorak, jany stali nie zapatrabavanyja, tamu što niama tak šmat adpačyvalnikaŭ na taki lik siadzibaŭ. A haspadaru ahrasiadziby nieabchodna zapłacić absłuhovamu piersanału, aciaplać pamiaškańnie, i heta nie akuplajecca, tamu mnohija i zakrylisia», — dadała Ała Palikarpuk.
Uładalnik «Vuścia ŁAJF» Juryj Žarko raskazaŭ, što taksama prajšoŭ rehistracyju ź pieršaha razu biez usialakich prablem.
«Ale čuŭ ad kalehaŭ, što mnohija sami nie stali prachodzić rehistracyju, nie chacieli, kab da ich prychodziła kamisija. Maŭlaŭ, praściej adrazu zapłacić padatak 10% i nie mieć nijakich prablem», — padzialiŭsia jon.
Haspadar ahrasiadziby Viktar adznačyŭ, što ŭ jaho byli nievialikija składanaści ź pierarehistracyjaj, ale jany nasili abjektyŭny charaktar, a paśla vykanańnia ŭsich patrabavańniaŭ siadziba była zarehistravanaja.
«Adnak ja čuŭ, što ŭ mnohich haspadaroŭ byli prablemy z učastkami. Bo niekatoryja siadziby znachodziacca ŭ haradskoj rysie, a tam zvyčajna ŭčastki zusim nievialikija. U vyniku im daviałosia zakrycca. Jany pierastali isnavać jak ahrasiadziby i pracujuć u inšym farmacie», — adznačyŭ mužčyna.
Zhodna z ukazam, dla subjektaŭ ahraekaturyzmu praduhledžvajecca ŭstanaŭleńnie minimalnaha pamieru płoščy ziamielnaha ŭčastka (nie mienš za 0,15 ha), adpaviednaha vyznačanamu metavamu pryznačeńniu.
Miž tym, pa słovach haspadara ahrasiadziby «Apielsin» Viktara, mnohija novyja patrabavańni całkam razumnyja. Naprykład, jon ličyć abhruntavanym patrabavańnie ab abmiežavańni masavych šumnych mierapryjemstvaŭ u niepasrednaj blizkaści ź miežami učastkaŭ susiedziaŭ, heta značyć tych, jakija žyvuć zusim pobač.
«Vielmi časta, kali siadziby aranduje moładź, jany chočuć atrymać «try ŭ adnym»: i kłub, i piciejnuju ŭstanova, i tolki ŭ apošniuju čarhu adpačynak na pryrodzie. A jość katehoryi siadzib, dzie takija hości — asnoŭny kantynhient, i ŭ takim vypadku susiedzi vymušanyja letam amal pastajanna słuchać hučnuju muzyku, kryki, časta jašče i nočču. Tamu novaje patrabavańnie ab nieabchodnaści atrymańnia piśmovaj zhody susiedziaŭ na pieryjadyčnyja śviaty vielmi słušnaje», — raskazaŭ Viktar.
Skaračeńnie kolkaści ahrasiadzib paśla pierarehistracyi prakamientavaŭ i Juryj Žarko.
«Tak, praŭda, siadzibaŭ ciapier stała ŭ dva razy mienš. Ale, mahčyma, zastalisia mienavita tyja, jakija šanujuć toje, čym jany zajmajucca, i jakija kłapociacca pra imidž miascovaści, u jakoj znachodziacca. A to, byvała, staić vialiki katedž, a haspadary žyvuć u Minsku, naniali rabočych, jakija pryhladajuć za domam, a sami pryjazdžajuć u viosku tolki pa hrošy. Zrazumieła, što nijakaj pracy z turystam tam nie viadziecca», — reziumavaŭ uładalnik ahrasiadziby «Vuście ŁAJF».
Čytajcie taksama:
U ahrasiadzibie pad Maładziečnam naradziłasia biełaje vierbludziania
U Brasłaŭskim rajonie paśla pierarehistracyi zastałosia 5 ahrasiadzib z 300
U biełaruskaj ahrasiadzibie prapanujuć kupańnie ŭ hlintviejnie
Kamientary