Rasijski «ekśpiert pa rabocie śpiecsłužbaŭ» zajaviŭ, što kamunikavaŭ z sudździoj Šmitam doŭhija hady
«Jon raiŭsia, zadavaŭ pytańni. My ź im jak dva jurysty abmieńvalisia navukovymi pracami», raskazaŭ ahienctvu BiełTA Siarhiej Karnauchaŭ, u bijahrafii jakoha praca na rasijskija siłavyja struktury.
U prajekt «U temie» biełaruskaha dziaržaŭnaha ahienctva BiełTA na hety raz byŭ zaprošany kandydat jurydyčnych navuk z Rasii Siarhiej Karnauchaŭ, jakoha prezientavali jak «ekśpierta pa rabocie śpiecsłužbaŭ». Karnauchaŭ raskazaŭ, što viedaje źbiehłaha ŭ Biełaruś polskaha sudździu Tomaša Šmita šmat hadoŭ.
Siarhiej Karnauchaŭ u 1992—2009 hadach pracavaŭ u Ministerstvie ŭnutranych spraŭ Rasii, paźniej — namieśnikam staršyniaŭ uradaŭ u Kiraŭskaj i Kalininhradskaj abłaściach. Z 2011 hoda zajmajecca vykładčyckaj dziejnaściu i adnačasova biare ŭdzieł u roznych zrežysiravanych hramadska-palityčnych šou na rasijskim telebačańni.
Karnauchaŭ atrymaŭ najbolšuju viadomaść jak inicyjatar pieraśledu Alaksieja Navalnaha. Ciapier na kanale «Sołovjov LIVE» jon viadzie prahramu «Łabirynt Karnauchava». Palitołah znachodzicca pad sankcyjami ES, Vialikabrytanii, ZŠA, Kanady, Ukrainy i šerahu inšych krain.
Karnauchaŭ raskazaŭ, što jon udzielničaŭ u vyznačeńni miesca pieršaha pryziamleńnia dla Šmita. «Jon raiŭsia. Jon vielmi miakka heta ŭsio havaryŭ: «Kali ja navažusia na taki krok, kudy b pajechać?» Ja prychilnik byŭ taho, kab Tomaš vybraŭ Biełaruś».
Palitołah śćviardžaje, što śpisvaŭsia sa Šmitam paśla jaho pierajezdu i toj «realna na siomym niebie», niahledziačy na toje, što «ŭsio zhubiŭ»:
«Jon ščaślivy tamu, što jaho nie prosta nie kinuli. Jon kaža, što nie moh sabie ŭjavić, što takija ludzi byvajuć. Pry tym, što ad jaho ničoha nie treba. Jaho nichto nie vykarystoŭvaje ŭ prapahandzie, nichto nie raskručvaje, ni da čaho nie schilaje. Prosta čałaviek pryjšoŭ, jamu dapamahli», — kaža Karnauchaŭ.
Napraŭdzie, sudździu Šmita maksimalna vykarystoŭvaje rasijskaja i łukašenkaŭskaja prapahanda, jon paśladoŭna ahučvaje prapahandysckija ŭstanoŭki, što pravodziacca aficyjnymi Minskam i Maskvoj. U pryvatnaści, Šmit pryjšoŭ na intervju biełaruskamu filijału rasijskaha ahienctva Sputnik z hieorhijeŭskaj stužkaj.
Jak adznačyli ludzi, što viedajuć polskuju movu, telehram-kanał Šmita, jaki jon zavioŭ paśla ŭciokaŭ u Biełaruś, nasamreč ad jahonaha imieni viaduć ludzi, jakija nie idealna vałodajuć polskaj movaj.
Na pohlad Karnauchava, vypadak Šmita — «jaskravy prykład taho, što palaki mohuć zrabić». I raić tym ludziam u Polščy, «jakija niezadavolenyja, jakija bajacca» «zrabić pravilny vybar» — «sabracca, pierachodzić miažu i jechać u Maskvu, Minsk, prasić palityčnaha prytułku, prasić čałaviečaj dapamohi».
«Spytajcie ŭ Tomaša, jak budziecie abahretyja i kolki stanoŭčych emocyj vy atrymajecie. Heta budzie sapraŭdnaja dobraja źmiena ŭ vašym žyćci», — zaklikaje rasijski kantakt Šmita.
Karnauchaŭ charaktaryzuje Šmita jak «bliskučaha sudździu, vydatnaha jurysta, jakomu daviarali samyja składanyja spravy», a taksama «nadzvyčajna patryjatyčnaha» čałavieka, jaki «mocna pieražyvaŭ za Polšču i vielmi chacieŭ, kab Polšča zachoŭvała toj kurs, jaki jaho ŭ svoj čas paklikaŭ na vyšejšyja sudziejskija pasady».
Pa słovach Karnauchava, Šmit «patraciŭ usio svajo žyćcio, kab atrymać nieabchodny ŭzrovień kvalifikacyi dla taho, kab być sudździoj».
Rasijski palitołah nazyvaje źbiehłaha polskaha sudździu «patryjotam Polščy ŭ poŭnym sensie hetaha słova» i zaŭvažaje, što Šmit «ubačyŭ, jak na jaho vačach u litaralnym sensie razvalvajecca Polšča, pieratvarajecca ŭ absalutnuju dyktaturu».
«Dyktatura» ŭ Polščy, na pohlad Karnauchava, maje svaju asablivaść: «Byvajuć roznyja dyktatury. Jość nacyjanalistyčnaha tołku, kali ŭsio padparadkoŭvajecca adzinaj nacyjanalnaj idei. Dziela hetaj idei ludzi źniščajuć adzin adnaho. Ale ŭ Polščy nie tak. Jon (Šmit — NN) bačyć, što tam źniešniaje kiravańnie, što Polšča nijakich adnosin da nacyjanalnych intaresaŭ svajoj krainy nie maje».
Heta chłuślivaje śćviardžeńnie: Polšča nie dyktatura, a demakratyčnaja kraina, dzie ŭłady abirajucca na svabodnych i kankurentnych vybarach, u vostraj baraćbie, a ŚMI — svabodnyja.
Karnauchaŭ śćviardžaje, što jon sa Šmitam «byŭ u ščylnym kantakcie»: «Jon raiŭsia, zadavaŭ pytańni. My ź im jak dva jurysty abmieńvalisia navukovymi pracami. Prosta dla taho, kab praz pryzmu historyi dziaržavy i prava pahladzieć, što tut ničoha novaha. Asabliva ŭ historyi Polščy».
U toj ža čas rasijski kantakt Šmita dakazvaje, što toj — Karnauchaŭ nazyvaje jaho «Tomašam» — «nijakich adnosin da ahienturnaj raboty nie maje»: «Treba zychodzić z elemientarnaj łohiki. Pa-pieršaje, kab Tomaš zajmaŭsia hetaj rabotaj, to źmianiŭ by svaju liniju pavodzin. Jon by nikoli ni z kim u adkrytuju nie kamunikavaŭ. Tomaš zachavaŭ by svaju siamju, bo razvod i strata blizkaha čałavieka — heta demaskiroŭka śpiecyjalnaj apieracyi. Tomaš utrymaŭsia b na pasadach. A ŭ jaho była za hetyja hady peŭnaja ratacyja. Tomašu naša raźviedka całkam mahła dapamahčy ŭtrymacca na tych pazicyjach, jakija joj byli b patrebnyja. Ale hetaha nie było», — śćviardžaje Karnauchaŭ.
Amierykanka raskazała, jak vykładała va ŭniviersitecie ŭ Viciebsku i navat dała paru ŭrokaŭ milicyi1
Kamientary