U minułym śvieckaja łedzi Asia Papłaŭskaja padzialiłasia, jakoje hałoŭnaje adkryćcio zrabiła za apošnija hady słužeńnia ŭ klaštary
Błohierka i žurnalistka Asia (Halina) Papłaŭskaja, jakaja ŭ svoj čas viała aktyŭnaje śvieckaje žyćcio, užo katory hod słužyć u klaštary. Niadaŭna jana paśpiachova prajšła navicyjat — pieryjad pasłušnictva i vyprabavańnia pierad ustupleńniem u manaski orden. Ciapier žyćcio dziaŭčyny ščylna źviazanaje z katalickaj kanhrehacyjaj Siaścior Słužebnic Jezusa ŭ jeŭcharystyi ŭ polskim horadzie Pruškaŭ.
Razam ź siostrami-eŭcharystkami Asia ŭžo amal piać hod, a pryniaćcie jaje ŭ navicyjat adbyłosia ŭ 2022-m. Svoj sychod u klaštar błohierka tłumačyła tym, što choča «być naturalnaj, pramianistaj, žyvoj».
«Ja šmat razoŭ čuła ad roznych ludziej: «Asia, što ty robiš? Navošta tabie hety manastyr? Nie ŭciakaj ad realnaha śvietu, žyćcio cudoŭnaje! Pryjści ŭ manastyr — značyć adkazać «tak» na zaprašeńnie Boha. Heta šaniec sustreć svajo praŭdzivaje «ja», spaznać Luboŭ i nieści Śviatło inšym», — davodziła Papłaŭskaja.
U čas navicyjatu jana całkam admoviłasia ad sacsietak, i tolki ciapier pastupova pačynaje aktyŭničać anłajn. Siarod inšaha, Asia pryznałasia, što hety etap u žyćci daŭsia joj zusim niaprosta.
«Pieršy hod majho navicyjatu (aproč pieršych dvuch miesiacaŭ) — čas pustečy. Tatalnaj adzinoty. Pačućcia pakinutaści — ludźmi i navat, zdavałasia, Boham. Heta nie značyć, što maje ludzi, Maryja, Isus i Ajciec mianie sapraŭdy pakinuli, nie. Ja viedała, što jany ŭsim sercam sa mnoj, ale heta nie ablahčała majho bolu, navat uzmacniała jaho… Tolki viera niesła mianie ŭvieś papiaredni hod. Maja pusteča — nie pra toje, što mianie pakinuli, a pra toje, što ja na čas straciła zdolnaść bačyć i adčuvać luboŭ Boha i čałavieka», — ščyra padzialiłasia Asia.
U vyniku hetuju zdolnaść adčuvać luboŭ Asi, pa jaje słovach, viarnuła rašeńnie jašče bolš lubić — i Boha, i čałavieka.
«Heta adkryćcio, hety dośvied — samy hałoŭny, jaki ja atrymała za apošnija dva hady. Uvieś sens — u jašče bolšaj lubovi. Nam zaŭsiody jość kudy raści, kab lubić jašče macniej».
Kamientary