Jaŭleńnie Makieja narodu

Udzielniki biełaruska‑niamieckaha «Mienskaha forumu» mieli mahčymaść nazirać novaha kiraŭnika Administracyi prezydenta Ŭładzimira Makieja. I nia prosta nazirać, a pačuć jahony vystup. I nia tolki vystup, ale i adkazy na pytańni Sadoŭskaha, Parsiukieviča, Šumčanki.

Intryha była tym bolšaju, što Makiej publična vystupaje krajnie redka, a na niedziaržaŭnaj placoŭcy — i zusim. Miž tym jaho nazyvajuć čałaviekam numar 3 u siońniašniaj hijerarchii łukašenkaŭcaŭ, paśla ŭłasna Alaksandra i Viktara Łukašenkaŭ. I mienavita ź im, byłym savieckim raźviedčykam, a paśla RBešnym dyplamatam, źviazvajuć ciapierašni kurs na prymireńnie z Eŭrasajuzam. Urešcie, jon staŭ pieršym kiraŭnikom Administracyi, jaki naviedaŭ «Mienski forum».

Makiej pačuvaŭsia niaŭtulna.

Pramova była vytrymana ŭ abarončym styli. Jon havaryŭ pra:

dvajnyja standarty,

12 stračanych hadoŭ dla biełaruska‑eŭrapiejskich adnosinaŭ,

niemahčymaść zrabić kalku z zachodniaj demakratyi ŭ inšych krainach, da taho ž u adnačaśsie,

pra sacyjalnuju stabilnaść,

baraćbu z narkatrafikam i handlem ludźmi,

svabodu ŚMI, jakuju treba vyzvalić ad kliše,

supolny histaryčny dośvied Biełarusi i Hiermanii,

Kali Makiej nahadaŭ pra pastaŭlenuju prezydentam Biełarusi Alaksandram Łukašenkam zadaču ŭ karotkija terminy vyvieści Biełaruś u tryccatku samych raźvitych dziaržavaŭ śvietu, spadarynia T. u apošnim šerahu zachichikała.

«My, eŭrapiejcy, majem...», — źviarnuŭsia da niamieckich haściej Uł.Uł.Makiej,

Na pačatku ŭ hołasie Makieja praźvinieła paru pucinskich notak, paśla padrychtavany tekst źbiŭsia ŭ pryvyčnuju tanalnaść pasła hordaje centralnaazijackaje satrapii dzie‑niebudź u pałacy Šonbrun pry ABSE. Adnak, vykryŭšy padkopy i źniaŭšy iluzii, Makiej nie zaklajmiŭ Zachad jak hałoŭnuju pahrozu duchoŭnaści, a zaklikaŭ pierajści ad ery kanfrantacyi da ery dyjalohu i zhaniŭ adžyłuju blokavuju śviadomaść, prapanavaŭšy zachodnim partnioram «biez palityčnych jarłykoŭ zirnuć na Biełaruś».

U svaim vystupie Makiej cytavaŭ Aktavijo Pasa i Konrada Adenaŭera, pryčym apošniaha na movie aryhinału.

Paśla jaho słova ŭnoŭ pierajšło da viadoŭcy, praf.Lindnera, jaki nahadaŭ, što heta taksama hod 20‑hodździa adkryćcia praŭdy pra Kurapaty, jakoje pieraviarnuła śviadomaść biełarusaŭ, i stvareńnia Narodnaha Frontu, jaki na siońnia jość najstarejšaj apazycyjnaj palityčnaj arhanizacyi Ŭschodniaj Eŭropy. Taki byŭ pačatak dyskusii – jana anansavałasia, ale ŭsio adno zastała aŭdytoryju źnianacku. Narod advyk vieści sprečku, pahatoŭ – z kiraŭnikom Administracyi. Uźnikła paŭza, jakuju zapoŭniŭ niemiec z abmiežavanymi fizyčnymi mahčymaściami – jon chacieŭ naviedać Chatyń, ale akazałasia, što memaryjał niedastupny dla takich jak jon, vazočnikaŭ.

Druhim słova ŭziaŭ pieršy pasoł Biełarusi ŭ Niamieččynie Piatro Sadoŭski. «Majo pytańnie prostaje jak try rubli. Kali my zmožam nabyvać «Narodnuju volu» ŭ šapikach?» Zala zaplaskała,

Makiej sumieŭsia, vytrymaŭ paŭzu i adkazaŭ pa‑biełarusku, što «pazytyŭnyja kroki buduć abaviazkova, i jany buduć datyčyć taksama sytuacyi na medyjnym rynku».

Tady na trybunu vyskačyła čarniavaja dziaŭčynka ŭ paciortych džynsach. Ja nia ŭdzielnica forumu, skazała jana, my siudy ź siabrami pryjšli pikietam, kab nahadać pra Barazienku i jašče dziesiać palitviaźniaŭ pa spravie 14‑ci. Nas spadar Lindner zaprasiŭ uvajści, i voś ja taksama z hetaj trybuny kažu: niama nijakaj liberalizacyi, pakul hetyja ludzi nie reabilitavanyja.

«A ja Parsiukievič», - vyjšaŭ śledam za joju da mikrafona były palitviazień… I davaj praŭdu‑matku rezać. Narezaŭ‑narezaŭ i zastaŭsia stajać za piupitram. Maŭlaŭ, patrabuju adkazu.

Lindner zaŭvažna nia viedaŭ, što rabić, zala šyburšeła, Makiej uziaŭ siabie ŭ ruki:

«Palitviaźniaŭ u našaj krainie nie było i niama. Jość žadańnie prypisać palityčnyja matyvy asobam, jakija byli pakaranyja pa tych ci inšych kryminalnych spravach. Ale zakon adzin dla ŭsich. Zakon moža i nie adpaviadać tym demakratyčnym realijam, jakija pavinny być. Tady jaho treba mianiać. Ale pakul jon jość, jaho treba vykonvać».

Dyskusija jaŭna vychodziła skamiečanaja, jak pinžak, što 13 hadoŭ pralažaŭ u valizie. Słova staŭ patrabavać pradprymalnik Šumčanka. Lindner, bajučysia kančatkovaha pierarastańnia pryhožaje zadumy ŭ palityčnuju pierapałku, ścipła sprabavaŭ Šumčanku spynić, dy dzie tam! U čornych akularach i z žujkaj u rocie, toj zaniaŭ pazycyju za trybunaj i davaj havaryć pra budučy mitynh pradprymalnikaŭ. «Uładzimir Uładzimiravič, tolki na vas nadzieja. Rašycie našy pytańni, kab nam nie vychodzić na vulicu. Ci mahli b vy pryznačyć nam sustreču?» ‑‑ prasicielna pierakryčaŭ Lindnera pradprymalnicki važak. Makiej jaŭna čakaŭ horšaha i paviesialeŭ:

«Niechta jašče ŭ hetaj zali choča, kab ja niešta paabiacaŭ? – pažartavaŭ jon. – A ŭvohule pradprymalnikami ja nie zajmajusia, ale pytańnie ab mierach dla ich padtrymki taksama budzie na razhladzie ŭ prezydenta».

Voś takim jon akazaŭsia, Makiej – niavopytnym arataram i vopytnym dyplamatam. A moh ža Makiej i nie pryjści da niemcaŭ… Navat nahoda zdaryłasia, kab nie pryjści – novaja antykarupcyjnaja raspačałasia; prakuratura, sudy, MUS, akazvajecca, u nas paviazanyja parukaj.

Nie da miesca čamuści ŭspomniłasia, jak na praminuły forum zavitaŭ Uładzimier Kanaploŭ. Taksama vystupiŭ.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0