«Jon zdradziŭ i prynios mnie infiekcyju, jakaja nie lečycca. Ciapier da kanca žyćcia pić tabletki!» Biełarusy raskazali, jak pieražyli zdradu ŭ adnosinach i jak zdradžvali sami

Michaił (33 hady): «Ja dumaju, jana śpiecyjalna ŭsio heta zrabiła. Jana była nie takoj durnoj»

— Z majoj budučaj žonkaj my paznajomilisia ŭ Ispanii. Mnie było 26, joj — 19. Pa viartańni ŭ Minsk sustrakacca pačali nie adrazu. Ale praz try hady adnosin ja zrabiŭ Taćcianie prapanovu. My pažanilisia i źjechalisia. I ŭžo ŭ pracesie sumiesnaha žyćcia ja zrazumieŭ, što jana adnosiłasia da psichatypu «tatava dačka»: pry luboj, navat samaj maleńkaj, prablemie išła pa rašeńnie da baćki.

Praz paru hadoŭ, kali my byli ŭ adpačynku, u jaje baćki zdaryŭsia insult —i jaho paralizavała. Z taho momantu voś hetu padtrymku i krynicu rašeńnia prablem jana pačała šukać uva mnie. To bok zamiest taho, kab pastaleć, jana pasprabavała stać dačkoj inšaha taty.

Mnie było amal 30, ja byŭ darosłym čałaviekam, schiema adnosin «infantylnaja dziaŭčynka i jaje tatačka» mianie nie zadavalniała. Ja kazaŭ joj, što hatovy być mužam, siabram, paluboŭnikam, ale nie tatačkam, jaki vykonvaje ŭsie jaje zapyty pa pstryčcy palcaŭ. Viadoma, kali spravicca ź niečym samastojna jana była nie ŭ stanie, ja hatovy byŭ dapamahčy. Ale całkam pierakłaści na mianie adkaznaść za ŭsio jaje žyćcio — nie.

Vynikam hetaha stała pastajannaja krytyka ź jaje boku. Taćciana mahła i pry starońnich ludziach, i pry znajomych niejak cykać na mianie, kazać, što žart nie śmiešny, krytykavać, jak ja kiruju mašynaj (prytym što ŭ mianie nikoli nie było nivodnaha DTZ, a jana za try hady ŭmudryłasia raźbić try mašyny).

Ja ŭsio heta ciarpieŭ, spadziejučysia, što ź ciaham času projdzie. Ale krytyka, naadvarot, tolki ŭzmacniałasia, maje dasiahnieńni poŭnaściu abiasceńvalisia. Tak minuŭ hod, nadyšoŭ 2020-y. Jak i ŭ mnohich, u mianie pačalisia prablemy na prajekcie. Ja byŭ u vielmi źniasilenym stanie — i maralna, i fizična. A zamiest padtrymki ad žonki pačuŭ, što «nie treba było pačynać, tady b i prablem nie ŭźnikła». Dla mianie heta stała niejkaj adpraŭnoj kropkaj.

Kali pačałasia pandemija, ja nie pahadziŭsia na addalenuju pracu, a Tania pačała pracavać z domu. Pa viečarach jana stała časta sustrakacca ź siabroŭkami. Ja joj całkam daviaraŭ, tamu prablemy ŭ hetym nie bačyŭ — tłumačyŭ usio tym, što jana ŭvieś dzień siadzić u čatyroch ścienach i ŭviečary choča adciahnucca.

Varta dadać, što ŭžo ŭ sakaviku-krasaviku ja razumieŭ, što kali Tania nie skončyć našy adnosiny, to heta zrablu ja. Nijakaha zadavalnieńnia ad hetaha šlubu daŭno nie było, sucelnaja krytyka i niezadavolenaść. Ja ŭžo navat dadomu paśla pracy jechać nie chacieŭ: albo išoŭ u spartzału, albo prosta siadzieŭ u kafe da viečara. U vyniku i ja, i jana viartalisia dadomu pozna — i bačycca stali mienš.

A 10 maja 2020 hoda, u niadzielu, ja viarnuŭsia dadomu i pačuŭ, jak Tania viesieła chichikaje ŭ dušy ź inšym mužčynam. U mianie ŭsio było jak u tumanie, ale ja zrazumieŭ, što vyśviatlać ničoha nie maje sensu. Tamu ja raźviarnuŭsia, vyjšaŭ z domu i prosta syšoŭ.

Uviečary ja viarnuŭsia dadomu, zabraŭ svaje rečy i źjechaŭ da baćkoŭ. A kali arandatary zmahli vyjechać z majoj kvatery, pierajechaŭ tudy. Praź niejki čas Tania paprasiła ab sustrečy, prapanavała pačać usio nanova. Ale pry hetym pavodziła siabie tak, jak byccam ja va ŭsim vinavaty, a jana ledź nie achviara abstavin. Mnie heta było nie patrebna. Tamu ja raskazaŭ pra ŭsio baćkam, siabram, kab adsiekčy sabie mahčymaść viarnucca. A praź niejki čas my padali na razvod.

Temu zdrady, darečy, my z Taniaj abmiarkoŭvali niejak raniej, i ja abmoviŭsia, što hatovy daravać zdradu, kali jana była čysta fizičnaj. Bo ja razumieju, što płoć słabaja, my ŭsie niedaskanałyja i spatyknucca moža kožny. Ale kali čałaviek raskajecca i ščyra paprosić prabačeńnia, to ja hatovy zapluščyć na heta vočy.

Tania ž, naadvarot, była vielmi raŭnivaj. Jana ŭvieś čas mianie padazravała, praviarała telefon. Nie skažu, praŭda, što i ja nahod nie davaŭ. Ja zaŭsiody byŭ davoli charyzmatyčnym, tavaryskim čałaviekam, tamu časam mnie pisali inšyja žančyny. Ale heta ŭsio było na ŭzroŭni lohkaha flirtu i niejkich žartaŭ. Čyrvonuju liniju ja nikoli nie pierachodziŭ.

Ciapier ja dumaju, što Tania zrabiła ŭsio heta śpiecyjalna. Jana była nie takoj durnoj, kab spakojna pryvodzić kahości dadomu biez aściarohi, što ja mahu ich ubačyć. Chutčej za ŭsio, takim čynam jana chacieła pakazać mnie, što jana padabajecca i inšym mužčynam, a ja da jaje prydzirajusia.

Kab usio heta pieražyć i adnavicca, mnie spatrebiłasia kala dvuch hadoŭ. Za hety čas ja całkam pieraasensavaŭ svajo žyćcio, šmat što źmianiŭ, surjozna zaniaŭsia saboj: vyraŭnavaŭ zuby brekietami, zrabiŭ karekcyju zroku, kab pazbavicca ad akularaŭ, pierasadziŭ vałasy, namacavaŭ 8 kiłahramaŭ ciahlic — uvohule, tolki pazityŭnyja nastupstvy. Ciapier ja Tani navat udziačny, što jana navažyłasia na hety krok i mnie nie pryjšłosia stanavicca čałaviekam, jaki razburyŭ siamju.

A ŭ minułym miesiacy ja znoŭ ažaniŭsia — i adčuvaju siabie vydatna.

Volha (37 hadoŭ): «Jon hetaha zasłuhoŭvaje»

— Z maim užo byłym mužam my byli znajomyja ź dziacinstva. Doŭhija hady jon dla mianie byŭ prosta siabram, a ja dla jaho — tajemnym kachańniem. Pa zakančeńni ŭniviersiteta niejak tak skłałasia, što my vyrašyli, byccam siabroŭstva — dobraja asnova dla šlubu. I vyrašyli ažanicca.

Pry hetym u našych adnosinach zaŭsiody ŭsio było sumlenna. Ja Jarasłava lubiła jak čałavieka, za mnohaje była jamu ŭdziačnaja, ale niejkaj mocnaj ciahi, straści ŭ adnosinach da jaho ŭ mianie nikoli nie było — i jon pra heta viedaŭ.

Tak my pražyli ŭ šlubie 8 hadoŭ. Za hety čas u nas źjaviłasia dačka. I dziela jaje, i dziela Jarasłava, jaki mianie vielmi kachaŭ, ja starałasia zachoŭvać adnosiny. Ale potym ja zdradziła.

Nie mahu skazać, što ja šukała niejkich emocyj ci jarkaha sieksu na baku. Heta zdaryłasia, kali ja ŭžo razumieła, što naš šlub usio ž taki asudžany — i chutka skončycca.

Da taho momantu intymnych adnosin z mužam u nas nie było ŭžo bolš za hod, my načavali ŭ roznych pakojach. Ja nie ličyła jaho svaim kachanym čałaviekam. Baćkam dziciaci, siabram, sužycielem — tak, ale mužam, partnioram — nie.

Maja zdrada nie była niejkaj šalonaj ci pa pjani. U toj momant da mianie zalacaŭsia małady čałaviek, jaki mnie padabaŭsia. Jon taksama byŭ žanaty, tamu nivodny z nas nie byŭ naceleny na surjoznyja adnosiny. Na praciahu niekalkich tydniaŭ ja jašče ŭzvažvała ŭsie «za» i «suprać» — a potym usio ž navažyłasia.

Ci ličyła ja heta zdradaj? Tak. Ci było ŭ mianie šalonaje pačućcio viny? Kaniečnie. Ale razam z hetym pačućciom pryjšło i razumieńnie taho, što hety ŭčynak — kropka niezvarotu, jakaja nasamreč była mnie patrebna dla taho, kab navažycca na razvod.

Adrazu paśla zdrady ja pačała razmaŭlać z mužam ab tym, što nam treba razyścisia. Jon uspryniaŭ heta ŭ štyki, ale kožny tydzień my ŭsio roŭna viartalisia da hetaj temy. Praz paŭhoda hetych razmoŭ, kali ja zrazumieła, što nijakija maje dovady nie pracujuć, ja vyrašyła pryznacca ŭ zdradzie, padumaŭšy, što tak Jarasłavu budzie praściej mianie źnienavidzieć i adpuścić. Raskazaŭšy pra ŭsio, ja sabrała rečy i pierajechała z dačkoj na zdymnuju kvateru.

Pryznacca, ja da hetaha času liču, što raskazać praŭdu było vialikaj pamyłkaj. Heta vielmi ranić, zabivaje samaacenku, prymušaje čałavieka adčuvać siabie abražanym i kinutym.

I navat niahledziačy na toje, što Jarasłaŭ jašče rabiŭ sproby pamirycca i kazaŭ, što daravaŭ mnie, ja razumieła, što vielmi traŭmiravała jaho svajoj praŭdaj. Mahčyma, mienavita tamu niejkija bolš-mienš surjoznyja adnosiny ŭ jaho źjavilisia tolki praź piać hadoŭ.

Ź Jarasłavam my da hetaha času padtrymlivajem siabroŭskija adnosiny (dziela dački), ale kožny žyvie svaim žyćciom.

Ci adčuvaju ja svaju vinu da hetaha času? Chutčej za toje, što pryznałasia ŭ zdradzie, a nie za toje, što jaje ździejśniła.

Azirajučysia nazad, ja radaja, što my ŭsio ž taki razyšlisia: ja narešcie žyvu tym žyćciom, jakim zaŭsiody chacieła, i nie zajmaju čyjości miesca. Upeŭniena, Jarasłaŭ jašče sustrenie tuju, chto pakachaje jaho pa-sapraŭdnamu, — jon hetaha zasłuhoŭvaje.

Kirył (21 hod): «A potym ja ŭbačyŭ jahony post: «Šukaju seks»

— Ź Lošam my byli razam amal dva hady. I pieršapačatkova heta byli adnosiny majoj mary: u nas usio išło tak dobra, što ja navat pačaŭ dumać, kab zrabić jamu prapanovu.

Ale, viadoma, było nie biez šurpataściaŭ. U niejki momant u mianie zdaryŭsia pacałunak ź inšym čałaviekam (mahčyma, heta i stała pačatkam kanca).

Ja pryznaŭsia ŭ hetym Lošu, my doŭha ŭsio abmiarkoŭvali, ale ŭ vyniku jon skazaŭ, što zanadta mocna mianie kachaje, kab źviartać na takuju drobiaź uvahu, — jon spravicca.

Pieršy čas paśla taho, što zdaryłasia, našyja adnosiny byli źlohku naciahnutymi, ale potym usio viarnułasia ŭ narmalnaje rečyšča. A ja dla siabie zrazumieŭ, što ździejśniŭ vialikuju pamyłku i hublać Lošu nie chaču.

Adnak potym pačali adbyvacca situacyi, z-za jakich u mianie źjavilisia dakučlivyja dumki ab tym, što mnie mohuć zdradžvać. Pa-pieršaje, u Lošy vyjavili infiekcyju, jakaja pieradajecca pałavym šlacham. Pry hetym jon zapeŭnivaŭ mianie, byccam doktar jamu skazaŭ, što heta zachvorvańnie pieradajecca i bytavymi sposabami.

Pa-druhoje, ja vypadkova zaŭvažyŭ, što moj chłopiec jość u čacie znajomstvaŭ. Ja spačatku padumaŭ, što, mabyć, jon byŭ tam daŭno, prosta nie vyjšaŭ, kali my pačali sustrakacca. Ale potym ubačyŭ ad jaho post ab pošuku seksu, apublikavany dva dni tamu.

Viadoma ž, my ŭsio heta abmierkavali, ale Loša zapeŭnivaŭ, što ŭsio heta žart. I ŭ jakaści dokazu daŭ mnie dostup da svaich sacsietak, choć i tam ja znajšoŭ paru dziŭnych momantaŭ. Ale tym nie mienš vyrašyŭ zapluščyć na ŭsio vočy.

Praź niekalki miesiacaŭ my ź Lošam usio ž rasstalisia. U nas zdaryłasia vialikaja svarka, jakaja mocna zaciahnułasia. I kali ja jašče sprabavaŭ niejak pajści na kantakt i ŭsio vyrašyć, to čałaviek prosta pačaŭ ihnaravać mianie.

I ŭžo paśla rasstavańnia da mianie pačali dachodzić čutki, što Loša nieadnarazova mnie zdradžvaŭ ź inšymi chłopcami. Mnie było vielmi baluča, ja płakaŭ. Kali dva hady tabie chłusiać, hledziačy ŭ vočy, užo nie razumieješ, dzie nasamreč realnaść. Kali ŭsio raskryłasia, moj śviet prosta abvaliŭsia.

Spačatku ŭ hetych zdradach ja vinavaciŭ tolki siabie. Pahłybiŭsia ŭ vučobu, pracu, kab mienš pra ŭsio dumać. U niejkaj stupieni heta dapamahała, ale potym ja ŭsio roŭna skaciŭsia ŭ šalonuju depresiju. Vyjści ź jaje mnie dapamahli siesii ź psichołaham. Jany ž padviali mianie da ŭśviedamleńnia, što majoj viny ŭ hetych zdradach niama. Heta byŭ jahony vybar. Bo zdaryłasia heta nie adzin raz — Loša spaŭ ź inšymi chłopcami na praciahu ŭsich dvuch hadoŭ, što my byli razam.

Bolš za toje, u lipieni hetaha hoda ŭ mianie znajšli zachvorvańnie, jakoje pieradajecca pałavym šlacham i jakoje na dadzieny momant nie lečycca. Tamu da kanca žyćcia ja kožny dzień ciapier pavinien pić tabletki.

Paśla takoha składana znoŭ pačać daviarać ludziam — ale ja pracuju nad hetym. I vieru, što ŭsio naładzicca i budzie dobra.

• 17
• 0
• 20
• 38
• 11
• 27
• 33
• 0