«Pryjdzie dzień — i ad Łukašenki pabiahuć». Kiraŭniki Pałka Kalinoŭskaha sustrelisia ź biełarusami Vilni
Paru apošnich tydniaŭ kamandzir Pałka Kalinoŭskaha Dzianis Procharaŭ i jaho namieśnik Vadzim Kabančuk jeździli pa Jeŭropie i sustrakalisia ź biełarusami zamiežža. 31 studzienia vajary zavitali ŭ apošni horad pajezdki — Vilniu. Jak prajšła sustreča?
Pierad pajezdkaj u Vilniu Procharaŭ i Kabančuk prajechali pa haradach Polščy, byli ŭ Bierlinie i Prazie. Vilniu, važny dla biełarusaŭ horad, vajary pakinuli naastatak.
Ale na čałaviečaj cikaŭnaści heta nie adbiłasia — zała ŭ centry horada na niekalki dziasiatkaŭ miescaŭ była poŭnaja. Haściej sustrakali junaki ŭ maskach na ŭvieś tvar, nie zabyvali papiaredžvać, što zabaronienyja videa– i fotazdymka. Na pijanina za śpinami vystupoŭcaŭ paviesili nacyjanalny ściah i ściah «Ruchu biełaruskich nacyjanalistaŭ», a kab pałotny nie ŭpali, prymacavali ich butelkami z vadoj. U adnym ź pieršych šerahaŭ — Volha Karač. Vyhladaje, što nikoha inšaha ź biełaruskich palityčnych sielebryci ŭ Vilni hetaja sustreča nie zacikaviła.
Procharaŭ i Kabančuk pryjšli sa spaźnieńniem. Paśla vystupu arhanizataraŭ kiraŭnik pałka ŭziaŭ mikrafon i amal adrazu pačaŭ dziakavać: «Dziakujučy vam my sfarmiravalisia jak padraździaleńnie i ciapier majem sučasnuju i bolš prasunutuju amunicyju, čym USU. Kali ŭ 2014 hodzie pieršyja chłopcy pajechali va Ukrainu, my razumieli, što pačałasia vajna, ale pamylalisia z maštabam. Ale
i ŭ 2014 hodzie, i ciapier było i jość uśviedamleńnie, što biez volnaj Ukrainy nie budzie volnaj Biełarusi».
U hetaj sustrečy ŭvohule chapała słovaŭ udziačnaści, u tym liku za toje, što biełarusy, jak i ŭ pieršyja miesiacy paŭnamaštabnaj vajny, padtrymlivajuć vajaroŭ pałka.
Šmat było skazana i pra toje, što ŭ budučym połk imkniecca vyzvalić Biełaruś ad dyktatury. Heta adznačaŭ Dzianis Procharaŭ, kali zhadvaŭ pieršyja miesiacy paŭnamaštabnaj vajny i toje, jak 15 biełarusaŭ z dośviedam bajoŭ u zonie ATA dałučylisia da terytaryjalnaj abarony «Azova» — tady padraździaleńnie abaraniała Kijeŭ. U toj čas, pavodle słoŭ vajara, i ŭźnikła ideja tady jašče bataljona Kalinoŭskaha jak budučaj adzinki nacyjanalnaj biełaruskaj armii.
Pieršaje pytańnie, jakoje zadali Procharavu i Kabančuku, było jakraz pra budučyniu Biełarusi. Kolki čałaviek buduć abaraniać Łukašenku ŭ apošnija dni režymu? Na dumku Kabančuka, niašmat: «Praz svoj uzrost ja bačyŭ, jak razvalvaŭsia SSSR ź miljonnaj armijaj. Nichto tady nie vyjšaŭ [masava] jaho abaraniać, chacia peŭnaja kroŭ i praliłasia. Upeŭnieny, što pryjdzie dzień — i ad Łukašenki pabiahuć».
Na sustreču pryjšoŭ eks-vajar pałka Alaksandr «Kuś» Kłačko — niekalki miesiacaŭ tamu jon pierabraŭsia ŭ Vilniu. Jaho pytańnie da byłych kamandziraŭ: «Mahu pamylacca, ale mianie vielmi ździviła, što tema vajny ciapier zabytaja. Vajna byccam idzie na Marsie, a dobraachvotniki — niejkija mifičnyja hieroi. Jak viarnuć temu dobraachvotnikaŭ u paradak dnia?»
Vadzim Kabančuk adznačyŭ u adkazie, što ludzi nasamreč stamlajucca i abstrahujucca ad vajny, ale ž, akramia samich biełarusaŭ, nichto hetamu nie daść rady. Niebiaśpieka, upeŭnieny jon, tolki pavialičvajecca, i, kali Ukraina nie pieramoža Rasiju, nastupnymi jaje achviarami stanuć Litva i Polšča.
«Naša biaździejnaść ciapier moža pryvieści da strašnaha rabstva našych dziaciej. U 1939-m u Jeŭropie byŭ łozunh «Navošta pamirać za Dancyh?» — i ŭ vyniku pačałasia vajna, u jakoj zahinuli 55 miljonaŭ čałaviek. Situacyja anałahičnaja», — kaža Kabančuk.
Adno z pytańniaŭ na sustrečy prahučała pa-litoŭsku, ale šmat kamu było zrazumiełaje i bieź pierakładu. Vilenčuk pytaŭsia — jak kiraŭniki pałka nazyvajuć krainu, dzie prachodziła sustreča, Litva ci Žamojcija?
Na adsyłku da lićvinizmu Kabančuk adkazaŭ tak, što vyklikaŭ apładysmienty ŭ zale:
«Vidavočna, heta Litva. My viedajem, pra što vy kažacie, nam dasyłali pravakacyjnyja roliki, ale heta idzie śpiecyjalnaja praca, kab nas rassvaryć, śpiecsłužby pracujuć. Davajcie pakiniem histaryčnyja sprečki historykam, a sami budziem hladzieć na toje, što nas abjadnoŭvaje.
U Savieckim Sajuzie represavali i litoŭcaŭ, i biełarusaŭ. My nie žadajem niejkaj ekspansii i zachopu čužych terytoryj, tak robiać tolki rasiejcy, i ich treba spynić».
Vyhladaje, što pajezdki i hutarki trochi stamili vajaroŭ, i mo tamu vilenskaja sustreča akazałasia niadoŭhaj — krychu bolš za hadzinu. Ale naprykancy, pierad chvilinaj maŭčańnia pa zahinułych pabracimach, Kabančuk i Procharaŭ znajšli čas prahavaryć hałoŭnaje — jak PKK moh by vyzvalić Biełaruś, kali jon — adzinka USU: «Ukraina nie prabačyć 2022 hod, jana nie daruje 700 rakiet, vypuščanych z boku Biełarusi, nie daruje Buču i Irpień. Łukašenka i jaho chieŭra zapłaciać za heta».
Kalinoŭcy zhadali los krain, akupavanych nacystami, jakija chutka vyzvalilisia paśla asłableńnia hitleraŭskaha režymu ŭ Bierlinie. Paśla taho, jak rasijski režym, što padtrymlivaje Łukašenku, budzie pieramožany va Ukrainie, kalinoŭcy nie dajuć i miesiaca žyćcia biełaruskaj dyktatury.
Pradstaŭniki PKK adkazali i na niekalki našych pytańniaŭ.
«Naša Niva»: Jakija ŭražańni ŭ vas ad kamunikacyi ź biełarusami zamiežža?
Dzianis Procharaŭ: Vielmi ciopłyja. Pryjemna čuć, što paradak dnia trymajecca, ludzi žadajuć dapamahčy, chacia časta nie viedajuć, jak. Nie adznačyŭ na sustrečach krytyčnych pytańniaŭ.
«NN»: Jak aceńvajecie vyniki hetaj pajezdki?
Vadzim Kabančuk: U nas było niekalki metaŭ, pieršaja ź ich — padziakavać biełarusam. Taksama musili nahadać, što vajna tryvaje i što pa-raniejšamu patrebnyja materyjalna-techničnyja srodki, pikapy, broniki. I treciaja meta — sfarmavać palityčnaje pradstaŭnictva pałka.
«NN»: Ci byli pravakacyi, sproby sarvać sustrečy z vami?
VK: Adbyłasia drobnaja pravakacyja ŭ Krakavie, kali na sustreču pryjšło niekalki čačencaŭ. Achova ich vyvieła, ničoha strašnaha.
Na raźvitańnie z žurnalistam Kabančuk zhadaŭ, što kiraŭniki pałka pryjechali ŭ Vilniu za paru dzion da 2 lutaha — dnia naradžeńnia Kastusia Kalinoŭskaha, u čyj honar nazvany połk, tak što varta ŭšanavać jaho pamiać i pakłaści kvietki. Jość dumka, padzialiŭsia Vadzim, što i pratesty 2020-ha pačalisia z Kalinoŭskaha — z taho, što ŭ 2019-m cieła biełaruskaha hieroja narešcie znajšli i pachavali naležnym čynam.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆČytajcie taksama:
«Dumaŭ tolki pra ježu». Biełaruski vajar raspavioŭ, jak znachodziŭsia ŭ rasijskim pałonie
Ukrainie nie chapaje bojeprypasaŭ, zaciahvańnie z padtrymkaj moža adbicca na situacyi viasnoj
Kamientary