«Nam z Pucinym navat niazručna pra heta kazać». Łukašenka raskazaŭ, ci prymienić jadziernuju zbroju
Rasijski prapahandyst spytaŭ siońnia ŭ palityka, ci hatovy toj nacisnuć na čyrvonuju knopku. Łukašenka puściŭsia ŭ doŭhija razvahi.
«Słuchaj, pa-pieršaje, ja čuŭ abmierkavańnie hetych pytańniaŭ. Ja ŭžo pra jadziernuju zbroju nie kažu, ale heta ty ŭ mianie spytaŭ. Jak Pucin kaža: «Ja nie kažu — heta ty spytaŭ». Z nahody jadziernaj zbroi: słuchaj, «čyrvonyja knopki» ŭžo vakoł panaciskali. Pa pierymietry Biełarusi i Rasii ŭžo panaciskali «čyrvonyja hetyja knopki». Zastałosia tolki «samuju čyrvonuju» nacisnuć.
Tamu ŭ maralnych adnosinach, napeŭna, nam z Pucinym, prymajučy takija rašeńni, tak navat užo niejak i niazručna pra heta kazać», — zajaviŭ Łukašenka.
Pry hetym jon nazvaŭ umovu, u jakoj nibyta hatovy ŭžyć jadziernuju zbroju.
«Kali tut źjaviłasia taktyčnaja jadziernaja zbroja, ja im (apanientam za miažoj) prama skazaŭ (choć jany tam i kažuć: kiepski, prymienić zbroju): «My nie źbirajemsia nijakaj zbroi ŭžyvać, pakul vy nie nastupicie na našu dziaržaŭnuju miažu. Jana ž — miaža našaj Sajuznaj dziaržavy», — adznačyŭ Łukašenka.
Rasijskija aficyjnyja asoby raniej śćviardžali, što kiravańnie taktyčnaj jadziernaj zbrojaj na terytoryi Biełarusi zachoŭvaje Rasija.
«Biespardonna hruzić siabie i inšych»: były pamočnik Łukašenki Ihar Bryło biare na siabie vinu ŭ pramysłovych abjomach5
Kamientary
" My s Vovkoj... my s vovkoj ) "