Łatuška adkazaŭ tym, chto krytykuje stratehiju cisku na Łukašenku
Pavieł Łatuška patłumačyŭ svajo bačańnie stratehii, jakaja moža paŭpłyvać na režym Łukašenki.
«Čamu my paśladoŭna vystupajem za stratehiju cisku, presinhu i, ja b nie bajaŭsia hetaha słova, razbureńnia režymu Łukašenki i jamu padobnych?
Adkaz davoli prosty: hulnia ŭ paddaŭki, jakaja dziesiacihodździami viałasia ŭ dačynieńni da režymu Łukašenki, u vyniku pryviała da taho, što jon za krok ad transfarmacyi ŭ całkam tatalitarnuju dyktaturu i ŭžo stupiŭ za miežy Biełarusi ŭ ździajśnieńni svaich žudasnych, sapraŭdy žudasnych i samych surjoznych u razumieńni mižnarodnaha prava złačynstvaŭ», — piša Pavieł Łatuška ŭ svaim telehram-kanale.
Jon spračajecca z tymi, chto kaža, što stratehija cisku nie pracuje. Łatuška śćviardžaje, što doŭhaterminovy cisk na režym raniej nie ŭžyvaŭsia, tamu niama z čym paraŭnać. A, maŭlaŭ, hulnia ŭ paddaŭki akurat i pryviała da taho, što majem.
«Za bačnymi epizodami karotkaj «adlihi» zaŭsiody chavałasia hatoŭnaść zadušyć luboje niepadparadkavańnie lubymi srodkami. I hatoŭnaść iści dalej, vychodzić u svaim terory navat za miežy krainy.
Až da ŭdziełu ŭ vajennaj ahresii. Što i adbyvajecca, bo takim režymam, jak režym Łukašenki, ułaścivaja ŭpeŭnienaść u svajoj biespakaranaści, u tym, što zachodnija demakratyi słabyja, nie adzinyja i rana ci pozna złamajucca i zdaduć pazicyi. I hetaja ŭpeŭnienaść zasnavanaja jakraz na dośviedzie ŭsich papiarednich raŭndaŭ supraćstajańnia z Zachadam».
Łatuška adznačaje, što ŭ jeŭrapiejcaŭ niama cełasnaj stratehii, kab spyniać takija režymy.
«Režym Łukašenki i jamu padobnyja razumiejuć tolki movu siły. U toj čas jak zachodnija demakratyi ŭsio jašče joj nie navučylisia da kanca i časta pa-raniejšamu havorać ź imi na dypłamatyčnym dyjalekcie, jaki ŭsprymajecca takimi režymami vyklučna jak prajava słabaści».
«Stratehija cisku, prymusu ahresara da vykanańnia svaich umoŭ, pryciahnieńnia jaho da adkaznaści — heta absalutna rabočaja stratehija. Mienavita tamu, što sami ahresary isnujuć i dziejničajuć pa «pravie mocnaha», pa pryncypie «chto macniejšy, toj i maje racyju». Tamu lubaja inšaja stratehija ŭ ich dačynieńni prosta nie moža spracavać», — dadaje Łatuška.
Jon kaža, što Zachad u dačynieńni da režymaŭ Łukašenki i Pucina nie ŭžyvaŭ stratehii dziejańniaŭ z pazicyi siły.
«Adsiul i niama vyniku. A dakładniej jon u najaŭnaści — heta poŭnamaštabnaja vajna va Ukrainie, heta hibrydnaja vajna na miažy ź ES i heta masavyja represii ŭ Biełarusi, samyja masavyja ŭ sučasnaj historyi, u historyi paślavajennaj Jeŭropy».
Kraŭcoŭ: Hulać u eskałacyju možna, kali ty realna vałodaješ siłaj. Jeŭropa pastaviła adzinaje patrabavańnie — nul palitviaźniaŭ
«Radykalnaje supraćstajańnie radziej pryvodzić da pośpiechu» — Rudkoŭski pra dźvie stratehii demsiłaŭ
«30 hadoŭ adna tema: kali ciapier sankcyi, to dla pieramohi patrebny dyjałoh, a kali ciapier dyjałoh, to patrebnyja sankcyi» — Śluńkin
Žycharcy Mahilova pahražajuć kryminałkaj za toje, što źniała ranišniuju čarhu ŭ rehistraturu3
Kamientary