Šrajbman daśleduje simptomy biełaruskaści. Vychodzić novaje kino z ajčynnymi sielebryci
Arciom Šrajbman u roli psichaterapieŭta, Lavon Volski i Pavieł Libier: u Bierlinie chutka pakažuć kino pra Biełaruś, dzie źnialisia šmat viadomych asobaŭ. «Naša Niva» daviedałasia detali ŭ Jakaba Violenštajna, kiraŭnika biełaruskaha ofisa Fondu Konrada Adenaŭera i adnaho z tvaraŭ filmu.
Jakab raskazvaje, što biełaruskija aktyvisty časta kažuć: maŭlaŭ, treba hutaryć pra Biełaruś, kab jana zastavałasia na paradku dnia. Ale na praktycy hety paradak składajecca ź infarmacyi pra vajnu i parušeńni pravoŭ čałavieka, u toj čas jak chočacca kazać i pra stanoŭčaje, pra toje, što Biełaruś — heta nie tolki represii i Łukašenka.
Nazva stužki — «Siem simptomaŭ biełaruskaści», kaža Violenštajn:
«U filmie dva asnoŭnyja hieroi, heta ja i Arciom Šrajbman. Šrajbman — psichaterapieŭt pa imieni Haston, a moj hieroj zbolšaha aŭtabijahrafičny, ale dadadziena šmat detalaŭ. Ja prychodžu da Arcioma z šalonymi simptomami, u mianie chvaroba, i my abmiarkoŭvajem maje simptomy. Urešcie Arciom vyśviatlaje, što maja chvaroba — heta nasamreč nie chvaroba, a biełaruskaść: ja — zamiežnik, jaki pryjazdžaŭ u Biełaruś, i ja zakachaŭsia ŭ krainu, tamu i zachvareŭ na biełaruskaść. Taksama ja adkryŭ dla siabie Biełaruś jak nieviadomuju, ale pryvabnuju jeŭrapiejskuju krainu z takim vialikim patencyjałam.
U filmie jość elemienty, jakija nahadvajuć dakumientałku, tam uklučanyja kamientary ekśpiertaŭ. Ale sam film — nie dakumientalny. Asnoŭnaje dziejańnie — my z Arciomam Šrajbmanam siadzim u jaho kabiniecie, hutarym pra maju chvarobu — biełaruskaść. Pra toje, što jana aznačaje i čamu ŭ zamiežnika źjavilisia simptomy lubovi da Biełarusi».
Stužku, pra jakuju idzie havorka, zdymajuć Fond Konrada Adenaŭera ŭ supracoŭnictvie z «Małankaj» i niekatorymi niezaležnymi stvaralnikami. Scenar zbolšaha pisaŭ sam Violenštajn, a zaprošanyja hości šmat u čym adkazvali za svaje frahmienty siužetu. Siarod ich byli nie tolki ekśpierty, ale i kupałaŭcy ź liku stvaralnikaŭ «Čynčynčenełu», były palitviazień i pravaabaroncy.
Ciažka skazać, da jakoj katehoryi naležyć hety film, razvažaje surazmoŭca:
«U niekatorym sensie heta miuzikł, tam prahučyć niekalki piesień. Ja pišu pieśni pra Biełaruś apošnija niekalki hadoŭ, i spačatku my dumali prosta vykarystać ich u filmie. Ale potym pryjšli da taho, što my chacieli b skazać našmat bolš za hetyja pieśni. Tamu ŭziali dla filma tolki adnu staruju pieśniu i napisali čatyry novyja».
Siarod aŭtaraŭ piesień, akramia Violenštajna, jość viadomyja biełaruskija muzyki — Lavon Volski i Pavieł Arakielan. Što da akciorskaha składu, spačatku stvaralniki stužki dumali źviarnucca da prafiesijnych akcioraŭ, ale potym vyrašyli zdymać viadomych biełarusaŭ, tym bolš što heta i bolš aŭtentyčna dla kino pra Biełaruś. U filmie źjavicca bahata ludziej z demakratyčnaha ruchu, ź miedyja i NDA: naprykład, tam budzie Pavieł Libier i ekanamisty BEROC, a taksama niekalki niečakanych haściej.
Dla finalnaj pieśni stvaralniki stužki zaprasili nie tolki biełarusaŭ, ale i, jak ich nazyvaje Violenštajn, siabroŭ Biełarusi: havorka pra viadomych zamiežnikaŭ, jakija padtrymlivali Biełaruś i asabista, i praz svaju prafiesijnuju dziejnaść. Heta pasły i parłamientaryi ź niekalkich krain, člen Jeŭrakamisii, były ministr zamiežnych spraŭ. Taksama ŭ filmie źnialisia pradstaŭniki biełaruskich dyjaspar.
Jakab raskazvaje, što hety film — jašče i svojeasablivy mesedž da biełarusaŭ:
«Z adnaho boku, my chočam raskazać mižnarodnaj aŭdytoryi stanoŭčuju infarmacyju pra Biełaruś, i voś čamu film źniaty pa-anhlijsku. Film vyjdzie ŭ kastryčniku, za niekalki miesiacaŭ da tak zvanych prezidenckich vybaraŭ u Biełarusi, i my taksama chočam dasłać biełarusam mocny sihnał salidarnaści. My bačym vas, my vierym u vas! Vy — našy jeŭrapiejskija susiedzi, u vas tak šmat talentaŭ, cudoŭnych ludziej i patencyjału. Čakajem vašaha viartańnia ŭ jeŭrapiejskuju siamju».
Pabačyć «Siem simptomaŭ biełaruskaści» možna budzie ŭ Bierlinie 14 kastryčnika. Premjeru zładziać padčas vialikaj kanfierencyi pa Biełarusi, arhanizavanaj niekalkimi niamieckimi palityčnymi fondami, u tym liku i Fondam Konrada Adenaŭera. Taksama arhanizatary płanujuć pakazać film u Varšavie prykładna 16 kastryčnika, a potym pryvieźci jaho i ŭ Vilniu.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ«Jeŭrapiejskaja da mozhu kaściej». Niamiecki analityk ličyć, što Biełaruś u budučyni ŭstupić u ES
Kansalidacyja bieź ściaha. Biełaruskaje hramadstva dobra trymajecca pierad rasijskaj prapahandaj — daśledavańni
Čałaviek, jaki prydumaŭ kultavaha Dzieda-Baradzieda, słužyŭ bocmanam na vajskovym karabli na Cichaakijanskim fłocie
Pamior dzied Koli Łukašenki — były viazień HUŁAHa, asudžany za dapamohu «banderaŭcam»4
Kamientary