Koŭšyk: Heta i rukami Ramašeŭskaj zdaryłasia tak, što «Biełsat» całkam zaležny ad Polskaha telebačańnia

Jak i čamu Alina Koŭšyk pryniała prapanovu ŭznačalić «Biełsat», jakija źmieny čakajuć kanał, ci varta niepakoicca hledačam i supracoŭnikam? Na hetyja i inšyja vostryja pytańni jana adkazała ŭ intervju ŭłasna «Biełsatu» adrazu paśla pryznačeńnia.

— Alina, jak akreślić tvaju ciapierašniuju pasadu? Bo čytaju: hałoŭnaja redaktarka «Biełsatu», kiraŭnica «Biełsatu», dyrektarka «Biełsatu».

— Kali dakładna, pasada nazyvajecca hałoŭnaja redaktarka «Biełsatu», to bok biełaruskaj redakcyi, ciapier užo Centru dla zamiežnych miedyjaŭ Polskaha telebačańnia.

— Čamu ty zhadziłasia na hetuju pasadu?

— Skažu ščyra, heta była vielmi niečakanaja prapanova dla mianie, choć razmovy pra zamienu kiraŭnictva «Biełsatu» išli vielmi daŭno. Ja viedaju, što hetaja pasada prapanoŭvałasia šmat jakim asobam, i było vielmi składana znajści kahości, chto byŭ by hatovy zaniać hetaje miesca.

Dla mianie istotna toje, što ciapier «Biełsat» pieražyvaje składany, sapraŭdy kryzisny čas, apošni hod byŭ nie tolki niervovy, ale i niapeŭny. My zrabili ŭsio, što mahli, kab uratavać sam kanał, i tut była, ščyra skažu, zaanhažavanaść z usich bakoŭ: i z boku kiraŭnictva «Biełsatu», i z boku palityčnych strukturaŭ, jakija ŭsie adnym hołasam kazali pra «Biełsat».

I kali da mianie pryjšli z prapanovaju, ja zrazumieła, što heta takaja apošniaja doška ratunku, bo ja pamiataju, što ŭsie kazali pra toje, što vielmi važna, kab biełarus abo biełaruska ŭznačalili «Biełsat», što heta pryncypovy momant, i palaki heta pačuli.

Pavialičyć

— Alaksiej Dzikavicki, jaki jašče zastajecca vykonvać abaviazki dyrektara «Biełsatu» da śniežnia, taksama biełarus i źviazany z kanałam ad samaha pačatku, to bok siamnaccać hadoŭ. U hetym vypadku ci nie mieŭ by Alaksiej Dzikavicki zastavacca dalej na pasadzie — i čamu nie?

— Hetaje pytańnie treba zadavać tym asobam, jakija prymali rašeńnie, i heta była nie ja. Dumaju, peŭnyja pryčyny na heta byli, jak žurnalisty vy možacie zapytać tych asobaŭ, jakija prymali rašeńnie.

— Heta nie zroblena taksama praz tvaju zhodu?

— Nie, naadvarot, kali mnie prapanova pryjšła, ja dakładna viedała, što Alaksiej Dzikavicki nie zastajecca na pasadzie.

— Byłaja dyrektarka i stvaralnica «Biełsatu» Ahnieška Ramašeŭskaja-Huzy piša: «15 listapada 2024 hoda likvidatar Polskaha telebačańnia źlikvidavaŭ «Biełsat». Što ty skažaš na heta?

— «Biełsat» nie źlikvidavany, dobry dokaz — toje, što my ŭściaž jašče siadzim u hetaj studyi. 

«Zastajecca brend «Biełsatu», zastajecca kamanda, zastajucca našyja hledačy, i ŭ «Biełsatu» zastajecca budučynia. Tak, «Biełsat» źmianiajecca, transfarmujecca, i heta nie samy pryjemny momant, ale časam tak byvaje, nie ŭsio zaležyć ad nas».

Darečy, heta i rukami Ahnieški Ramašeŭskaj zdaryłasia tak, što «Biełsat» całkam zaležny ad Polskaha telebačańnia, i tamu my, jak struktura Polskaha telebačańnia, musim padparadkavacca tym źmienam, jakija tut adbyvajucca. My sprabavali advakatavać za toje, kab «Biełsat» zastavaŭsia niezaležnym kanałam. Nie atrymałasia. Skažu ščyra, nie ŭsio atrymlivajecca, vielmi ciažka pravodzić takija akcyi, kali za taboj nie staić dziaržava, a naadvarot — dziaržava pracuje suprać ciabie. Ale «Biełsat» pieražyvaŭ roznyja kryzisy, ja ŭpeŭnienaja, što pieražyvie i hety.

— Ci nie maje Alaksiej Dzikavicki padstavaŭ pačuvacca siońnia zdradžanym taboj?

— Mnoj? Heta nie zdrada, heta rašeńnie polskich uładaŭ, telebačańnia, da jakoha naležyć «Biełsat». Zdrady ŭ hetym ja nie baču nijakaj, akramia taho, što ja nasamreč nie mahła z Alaksiejem parazmaŭlać raniej. Takija byli ŭmovy pracadaŭcaŭ.

— U Abjadnanym pierachodnym kabiniecie ty zajmałasia abaronaju «Biełsatu» ŭ tym liku, była raspracavanaja darožnaja mapa, pra jakuju ty viedaješ, i adnym z punktaŭ hetaj darožnaj mapy było zachavańnie pasady Alaksieja Dzikavickaha paśla źmienaŭ, paśla reformaŭ. Ci ty nie bačyš niejkaha kanfliktu intaresaŭ: ty była paśviečanaja ŭ hetyja płany, mieła pierad polskimi čynoŭnikami baranić «Biełsat», pry hetym zhadziłasia na ich prapanovu i pryniała druhi bok.

— Siarhiej, ja nie da kanca razumieju hetyja insinuacyi. Płanaŭ uratavańnia, darožnaj mapy «Biełsatu» ja nie bačyła. Sapraŭdy, ja advakatavała za «Biełsat», zaŭsiody heta rabiła. Darečy, była adzinym biełaruskim palitykam, jaki prychodziŭ na akcyi padtrymańnia «Biełsatu». Usie bajalisia, a ja prychodziła, prosta tamu, što ja dahetul ličyła siabie ŭ peŭnym sensie častkaju biełsataŭskaj siamji. Jak kažuć, byłych biełsataŭcaŭ nie byvaje.

Ja nie adčuvaju, što ja zrabiła štości niapravilnaje, ja zrabiła ŭsio, što mahła, kab heta prajšło najlepšym čynam. Ale rašeńnie prymali nie my, tamu vielmi važna, kab «Biełsat» vyjšaŭ z hetaj situacyi i, być moža, u budučyni atrymaŭ samastojnaść, kab takija situacyi nie paŭtaralisia.

Pavialičyć

— Alaksiej Dzikavicki viarnuŭ znak kamandnaha honaru, uručany Śviatłanaj Cichanoŭskaj niekali jamu i Ahniešcy Ramašeŭskaj, i napisaŭ tak: «Tyja, chto ŭručaŭ, viedajuć, čamu viartaju, bo napisaŭ asabista, nie za śpinaj, heta chutčej pra styl, sapsavany kompas i ŭłasny honar». Dzima Jahoraŭ, były kiraŭnik ńjuzrumu, piša na heta: «Niama honaru ŭ tych, chto tak patraktavaŭ ciabie i tvaju pracu». Niama ŭ ciabie taksama asabistaha adčuvańnia niejkaj prykraści praz heta?

— Heta asabistaje rašeńnie Alaksieja — viartać ci nie viartać. Ja b nie chacieła, kab my siońnia ŭsiu našuju razmovu pryśviacili tolki tamu, što adčuvaje Alaksiej Dzikavicki. Kali ty pahadžaješsia na publičnuju pasadu, ty padparadkoŭvaješsia peŭnym praviłam. U telebačańni kiraŭnictva źmianiajecca dosyć časta, mnie zdajecca, što heta dobraja praktyka. Źmieny «Biełsatu» byli vielmi patrebnyja. «Biełsat» nie likvidujecca, «Biełsat» zachoŭvaje svoj biudžet, «Biełsat» zachoŭvaje svaju pazicyju, «Biełsat» zachoŭvaje redakcyjnuju palityku niezaležnuju, a taksama kadravuju palityku. Heta byli ŭmovy, na jakich ja pahadziłasia pryniać hetuju prapanovu.

— Ci my budziem niezaležnyja ad palitykaŭ — heta vielmi istotnaje pytańnie.

— Abaviazkova, tak.

— Čamu tady ŭ heta zamiašanaja Śviatłana Cichanoŭskaja? Kali ciabie pradstaŭlajuć kalektyvu, to heta pačynajecca z vystupu Śviatłany Cichanoŭskaj.

— Tamu što Śviatłana Cichanoŭskaja była zaanhažavanaja ŭ abaronu «Biełsatu», tamu što Śviatłanu Cichanoŭskuju «Biełsat» taksama zaprašaŭ da taho, kab jana dapamahała. Jana była častym hościem studyi, i mnie padajecca, što ničoha strašnaha ŭ hetym niama, i rabić z hetaha insinuacyi pra ŭmiašańnie nie varta. Tut chutčej važna było dypłamatyčna skazać padziaku palakam za toje, što «Biełsat» praciahvaje viaščać. Siamnaccać hadoŭ viaščańnia — heta vielmi bahata, šmat vysiłkaŭ było ŭkładziena ŭ toje, kab u nas, u biełarusaŭ, było svajo biełaruskamoŭnaje telebačańnie, i heta dziakujučy polskamu padtrymańniu. Tamu vystup Śviatłany Cichanoŭskaj byŭ chutčej słovam «dziakuj», a nie ŭmiašańniem u redakcyjnuju palityku.

Pavialičyć

— «Dziakuj» u dadzienym vypadku troški dvuchznačnaje, bo faktyčna jość źniščeńnie niezaležnaści kanału, my zastajemsia jak redakcyja, bo kanału niama.

— Siarhiej, heta śpiekulacyi. Zastajecca «Biełsat» — tak, kaniečnie, źmianiajecca struktura, ale zastajecca… Ty pracuješ tut, našyja hledačy atrymlivajuć toj samy pradukt, ja spadziajusia, ich budzie jašče bolš. Ja spadziajusia, što navinaŭ pa-biełarusku na «Biełsacie» stanie bolš u tym liku, a nie tolki pa-rasiejsku, i toje, što my stracili «Studyju Biełsat», liču, heta było nie vielmi dobraje rašeńnie. Heta vielmi važna, kab my bolš raskazvali pra toje, što sapraŭdy adbyvajecca ŭ Biełarusi, i heta sapraŭdnaja strata.

— Čaho našym hledačam čakać ad Aliny Koŭšyk?

— Ja dumaju, što našyja hledačy pabačać adnoŭleny «Biełsat» z novaj enierhijaj, ale ničoha nie budzie zroblena chutka, buduć abaviazkovyja kansultacyi z redakcyjami. Svaju pracu ja raspačnu z razmovaŭ z kiraŭnikami adzinak u «Biełsacie», potym — z redakcyjami. Taksama ja ŭžo skazała žurnalistam i inšym pracaŭnikam, što ja adkrytaja i da asabistych razmovaŭ. Paśla taho, jak ja paznajomlusia ź situacyjaj, z papierami, ź biudžetam, možna budzie prymać niejkija rašeńni. Dumaju, što «Biełsatu» daŭno patrebnaje abnaŭleńnie, i my heta zdolejem razam zrabić.

— Ja absalutna zhodny, što źmieny zaŭsiody mohuć być na karyść, ale jak atrymałasia, što pracaŭniki daviedalisia apošnija, što adbyvajecca ŭ hetaj spravie?

— Heta pytańnie da kiraŭnictva telebačańnia. Mnie prapanavali pryjści na 14-ju na sustreču z redakcyjaj, što ja zrabiła. Hetaje pytańnie varta zadać tym ludziam, jakija arhanizoŭvali sustreču.

— Ty piatnaccać hadoŭ pracavała na «Biełsacie» pierad tym, jak syšła ŭ palityku na dva hady. Tady ja pamiataju našaje intervju, i ty mnie kazała, što idzieš napierad i nazad viartacca nie źbiraješsia.

— Ale heta nie viartańnie nazad, heta taksama ruch napierad. Padtrymańnie «Biełsatu» — stratehičnaja zadača ŭsioj biełaruskaj hramadskaj supolnaści. Ja liču, što «Biełsat» — heta adno z samych hałoŭnych biełaruskich miedyjaŭ, i my musim zrabić usio, kab jon i dalej isnavaŭ i ŭ najlepšym vyhladzie. My bačym, što televizijnyja technałohii iduć napierad, my bačym, jakija vielizarnyja hrošy ŭpampoŭvajucca ŭ prapahandysckaje telebačańnie, my razumiejem, jak ciažka kankuravać z karcinkaj, vizuałam, z tym, što my ŭ vyhnańni, tamu vykliki jość — značnyja dla «Biełsatu», i z hetym taksama treba budzie sutyknucca.

— A što z Kabinietam? Ty pakidaješ vielmi istotnuju pasadu.

— Kabiniet praciahvaje svajo isnavańnie, jon źmianiajecca, i heta narmalna. U hetym i jość demakratyja, što ludzi tam nie nazaŭsiody. Paśla apošniaha abnaŭleńnia Kabinietu, kali Vadzim Kabančuk pryjšoŭ, Volha Zazulinskaja, Marho Vorychava, skłałasia vielmi dobraja atmaśfiera, vielmi dobra idzie praca, my ciapier rychtujem čarhovyja kroki, stratehičny dyjałoh, kansultacyjnaja hrupa, kantaktnaja hrupa ź Jeŭraźviazam… Kabiniet praciahvaje dziejničać, prychodziać ludzi z novaj enierhijaj, i heta vielmi dobra.

— To čamu sychodziš z takoj paśpiachovaj pasady i z paśpiachovaha miesca tudy, dzie ŭsio nieviadoma?

— U palitycy taksama ŭsio nieviadoma, i heta nie samaje istotnaje. Važna rabić toje, da čaho ty maješ pierakanańnie, i na miescy pradstaŭnicy ŭ nacyjanalnym adradžeńni ja rabiła toje, da čaho maju pierakanańni. Kamanda zastajecca, budzie praciahvać, ciapier iduć pieramovy pra toje, chto stanie nastupnikam abo nastupnicaj na hetaj pasadzie. Ja vielmi spadziajusia, što hety kirunak zachavajecca, tamu što ja liču jaho chiba nie najvažniejšym u palitycy. Ale, kali pryjšła takaja prapanova, ja prakansultavałasia pra heta ŭ tym liku sa svajoj kiraŭnicaj, i zapytała, jaki vybar lepš zrabić. Dla ŭsich «Biełsat» nastolki važnaje miedyja nacyjabudaŭničaje, što Śviatłana Cichanoŭskaja mianie adpuściła.

— Śviatłana Cichanoŭskaja adpuściła, ale ty kažaš: «My abmiarkoŭvajem, my vyrašajem»…

— Tak, ciapier pieryjad tranzitu, ja pieradaju spravy, tamu jašče kažu «my». Ale, kaniečnie ž, ja ŭžo nie maju ŭpłyvu na pryniaćcie palityčnych rašeńniaŭ, prosta pieradaju spravy, tamu što była anhažavanaja ŭ šmat jakija pracesy. Dumaju, što dla «Biełsatu» heta budzie vielmi karysna. «Biełsat», na žal, zastavaŭsia pa-za šmat jakimi pracesami, jakija ŭpłyvajuć u tym liku na finansavańnie. Spadziajusia, što ja zdoleju heta źmianić.

Ale što ja mahu abiacać siońnia, dyk toje, što «Biełsat» zastaniecca niezaležnym kanałam, biez cenzury, kanałam dla biełarusaŭ pieradusim i kanałam, jaki robiać biełarusy.

— Alina, a što ty možaš abiacać supracoŭnikam? Bo ŭsie hladziać tolki na adno: chto i kali budzie zvolnieny.

— Ja dumaju, što daremna. Napeŭna, niejkija źmieny buduć, ale ciapier pra heta kazać zarana, ja jašče nie maju dostupu da dakumientacyi, da biudžetu, ja nie da kanca razumieju, chto, dzie, jak pracuje. Toje, što ja abiacaju: pieradusim buduć praviedzienyja kansultacyi z našymi kalehami ŭsimi, i tady buduć prymacca rašeńni. My razumiejem, što telebačańnie — heta mašyna, jakuju nielha spynić abo źmianić adrazu, tamu źmieny buduć pavolnymi, i ja spadziajusia, što balšynia ludziej zastaniecca na pracy.

— Vyrašać heta — los prahramaŭ i los ludziej — budzie adzin čałaviek, ty, ci budzie stvoranaja niejkaja rada?

— Ja budu mieć adkaznaść za prahramnuju palityku kanału. Ci budzie stvoranaja rada, my pra heta padumajem. Viedaju, što peŭnyja płany jość.

— Dziakuj, Alina, za hetuju razmovu. Tolki dadam, što zaležyć ułasna ad ciabie, jak ty ŭvojdzieš u historyju sučasnaj Biełarusi: jak refarmatarka taho, pra što ty kažaš, ci jak źniščalnica «Biełsatu». Peŭna, nichto nie choča być tym źniščalnikam, heta viadoma. Tamu zyču pośpiechu ŭ reformach.

— Ja nie pryjšła siudy źniščać «Biełsat», i nie treba tut heta padkreślivać, ja nie źjaŭlajusia tut niejkim revizoram, ja nie źjaŭlajusia Azaronkam, ja vašaja byłaja kaleha, jakaja taksama pracavała na «Biełsacie» ad samaha pačatku. Dumaju, ja jak nichto dobra viedaju prablemy hetaha kanału, ale i mocnyja baki, i tamu za heta budu zmahacca. Ale nasamreč los «Biełsatu» zaležyć nie tolki ad mianie.

• 1
• 0
• 0
• 0
• 1
• 0
• 0
• 0